Η Δημοκρατία πρέπει να νικήσει

του Δ.Η. Χατζηδημητρίου

Σύμφωνοι. Η 28η Σεπτεμβρίου είναι μια ιστορική ημέρα για την Ελλάδα και την Ευρώπη, όπως είπε και ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Δένδιας. Η Δημοκρατία έδωσε την πρέπουσα απάντηση σε όσους με ασύγγνωστη προπέτεια επιχείρησαν να την πλήξουν στον πυρήνα της, αμφισβητώντας ό,τι συγκροτεί ένα κράτος δικαίου, επιχειρώντας να ιδιοποιηθούν ρόλο και αποστολή που η συντεταγμένη πολιτεία έχει αναθέσει σε θεσμούς, όργανα και λειτουργούς της.

Η Δικαιοσύνη, με τον τρόπο που έδρασε τις τελευταίες ημέρες, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τεκμηρίωσε αυτό που ήταν απαρασάλευτη πίστη κάθε νουνεχούς πολίτη. Οτι, δηλαδή, η Χρυσή Αυγή δεν είναι ο «λευκός ιππότης» που προσδοκά μια καθημαγμένη κοινωνία, αλλά ένας εσμός εγκληματιών, ο οποίος με όχημα μια απεχθή ιδεολογία δηλητηρίαζε το κοινωνικό σώμα προς ίδιον όφελος. Οσα καταμαρτυρούνται στο εισαγγελικό πόρισμα δεν συνάδουν με τη δράση πολιτικού κόμματος, αλλά συμμορίας οργανωμένου εγκλήματος. Ναι. Το Σάββατο η Δημοκρατία έδωσε την πρέπουσα απάντηση σε μιαν αδιανόητη πρόκληση, αλλά ως εκεί.

Η σύλληψη ενός τμήματος του ηγετικού πυρήνα της Χρυσής Αυγής μπορεί να απαλλάσσει το δημόσιο βίο από τη βορβορώδη παρουσία ανελλήνιστων βαρβάρων, αλλά δεν προσφέρεται για επιπλέον πανηγυρισμούς. Η χώρα παραμένει και σήμερα βυθισμένη σε μια πρωτοφανή και πολυεπίπεδη κρίση, η οποία έχει αποκαλύψει, έχει φέρει στην επιφάνεια και την καθημερινότητα όλους τους ζοφερούς εφιάλτες, που η «κανονικότητα» του πρόσφατου παρελθόντος κρατούσε φυλακισμένους στο πιο βαθύ υποσυνείδητο.

Η Δημοκρατία πλήττεται όταν στη συνείδηση των πολλών τείνει να ταυτιστεί με τη φτώχεια, την απώλεια της αξιοπρέπειας, τη διεύρυνση της κοινωνικής αδικίας… Ναι. Προχθές έδωσε μιαν απάντηση στην απροκάλυπτη ύβρη. Τώρα, όμως, με σταθερό, συντεταγμένο και επίμονο τρόπο οφείλει να κερδίσει την «κοινωνική ενδοχώρα» που είχε καταλάβει το εγκληματικό - ναζιστικό μόρφωμα. Η Δημοκρατία δεν είναι, πρωτίστως, καταστολή, είναι πειθώ που καλεί και συνεγείρει σε ενσυνείδητη συστράτευση, συμμετοχή και έγνοια για τα κοινά. Η βία, όποιο πρόσημο κι αν έχει, όποια δικαιολογία κι αν επικαλείται ως πιστοποιητικό νομιμοποίησης στη συνείδηση των πολιτών, δεν έχει θέση στη δημόσια σφαίρα. Η υποκατάσταση του δικαιώματος στη διαμαρτυρία και την αντίσταση στην αδικία από μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα γενικευμένης ανομίας έθρεψε την εγκληματική συμμορία. Αυτό δεν μπορεί να γίνει πλέον ανεκτό και οι πολίτες θα πρέπει να πειστούν πως η Χ.Α. δεν είναι η λύση, είναι το πρόβλημα. Τα σχολεία δεν είναι νοητό να είναι προθάλαμος στην ανομία και χώρος στρατολόγησης κομματικών ενεργούμενων. Οι μαθητές πρέπει να πειστούν ότι μαγκιά δεν είναι η μίμηση του τρισάθλιου, νεοβάρβαρου εκπροσώπου της Χ.Α., αλλά ο αγώνας για πραγματική χειραφέτηση που χαρίζει η γνώση. Ναι, τότε η Δημοκρατία θα έχει νικήσει. 

ΠΗΓΗ: εφημερίδα Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ