Στο Μεσαίωνα του ΚΚΕ

του Γεώργιου Π. Μαλούχου

Στα... “μαλακά” έπεσε ο συνάδελφος Νίκος Μπογιόπουλος: από το ΚΚΕ απλώς τον απέλυσαν. Δεν τον έκαψαν λ.χ. στην πυρά, όπως θα έκανε η Ιερά Εξέταση για το ίδιο ακριβώς “αμάρτημα” στο Μεσαίωνα. Και γιατί τον απέλυσαν; Αιτία αλλά και αφορμή μαζί είναι ότι δεν δέχθηκε να υπογράψει αυτό που το ίδιο το Κόμμα διαρκώς καταγγέλει για τους άλλους, αλλά, ταυτόχρονα, εκείνο εφαρμόζει: τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Υπήρξε συνεπής. Επρεπε λοιπόν να πληρώσει...

Η βαθύτερη αιτία όμως είναι ότι έγραψε βιβλίο χωρίς να τους πάρει την άδεια! Και όχι απλώς έγραψε βιβλίο χωρίς να τους ρωτήσει, αλλά, το χειρότερο, το βιβλίο πέτυχε: έγινε ένα από τα πιο δυνατά μπεστ σέλερ της μνημονιακής εποχής. Αγοράστηκε, διαβάστηκε και συζητήθηκε όσο λίγα στα νέα μαύρα ελληνικά χρόνια. Και, ας σημειωθεί για όσους ίσως δεν το έχουν διαβάσει ακόμα, ότι δεν πρόκειται για κανένα “αιρετικό” βιβλίο που ερχόταν σε αντίθεση με αυτά που (λέει ότι) πιστεύει ο Περισσός. Κάθε άλλο μάλιστα: έδινε, αντιθέτως, σε όλα αυτά μια γερή και φρέσκια ματιά. Εγκλημα...

Μόνον τους ψήφους αυτών που πήγαν στο βιβλιοπωλείο, πλήρωσαν και αγόρασαν το “Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε” του Μπογιόπουλου (εκδόσεις Λιβάνη) να έπαιρνε το ΚΚΕ στις περασμένες εκλογές, θα ήταν, σε απόλυτους αριθμούς, τουλάχιστον μία μονάδα πάνω. Πόσο μάλλον να του επέτρεπαν λ.χ, να βγει στην τηλεόραση να μιλήσει από την οποία έχει όλο αυτό το διάστημα “χαθεί”:  ήταν μακράν ο πιο ουσιαστικός, επικοινωνιακός, πειστικός στρατευμένος κουμμουνιστής του Περισσού. 

Ομως, προφανώς, το ΚΚΕ, δεν θέλει να πείσει – αυτό άλλωστε φαίνεται από πολλά κι όχι μόνον από την υπόθεση Μπογιόπουλου. Γιατί, αλλιώς, πώς ερμηνεύεται η εκλογική καθήλωσή του στα χρόνια των μνημονίων; Αν το ήθελε, θα έπρεπε και θα μπορούσε άνετα να έχει φτάσει σε διψήφια ποσοστά. Είναι σαφές ότι δεν θέλει. Δικαίωμά του. Και, για όσους δεν πιστεύουν στην κουμμουνιστική δικτατορία, δεν είναι κακό...

Εκείνο όμως που ίσως δεν είναι δικαιωμά του, είναι λ.χ. το να πουλάει υπό πλήρη αδιαφάνεια τηλεοπτικούς σταθμούς την άδεια των οποίων του έχει δώσει το ελληνικό κράτος, ο ελληνικός λαός, ουσιαστικά στο όνομα της δημοκρατίας, την οποία καθημερινά το ΚΚΕ επικαλείται και καθημερινά συντρίβει όπου κι όπως μπορεί.

Οπως δεν είναι δικαίωμά του να δίνει... “μάχες” κατά των μνημονίων, να κλείνει επιχειρήσεις επί μήνες με τον κομματικό – συνδικαλιστικό στρατό του και, την ίδια ώρα, να είναι πρώτος ανάμεσα στους εργοδότες που τα αξιοποιούν.

Γιατί στην Ελλάδα σήμερα  ίσως δεν υπάρχει πιο στυγνός καπιταλιστής επιχειρηματίας από τον Περισσό και πιο ευνοημένος από τις μνημονιακές εργασιακές πολιτικές της τρόικας τις οποίες δείχνει μέγιστη σπουδή να αξιοποιήσει τόσο για οικονομικούς / επιχειρηματικούς, όσο και για καθαρά πολιτικούς λόγους, προχωρώντας όχι απλώς σε απολύσεις, αλλά, ουσιαστικά, σε διώξεις... 

ΠΗΓΗ: εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ