Οι Έλληνες που χάνουμε...

του Κώστα Γιαννακίδη

Τη στιγμή που η μικρή μαθήτρια άρχισε να κλαίει, εγώ κοίταζα κάτι άλλο στον υπολογιστή. Σήκωσα τα χέρια από το πληκτρολόγιο και τα μάτια από το κομπιούτερ. Πήρα τον σπαραγμό της και τον έκανα αναστεναγμό. Και φοβάμαι ότι πρέπει να κάνετε το ίδιο και εσείς. Οι Πρωταγωνιστές ήταν για τα «ελληνάκια» της Αλβανίας. Όμως τα εισαγωγικά δεν έχουν θέση εδώ. Ελληνόπουλα είναι, που ξεριζώθηκαν βίαια. Πήγαν σε μία πατρίδα που δεν γνωρίζουν, αφήνοντας μία πατρίδα που δεν θέλει να τα αναγνωρίσει.

Η ιστορία τους τείνει να γίνει συνηθισμένη. Πρόκειται για τα παιδιά των Αλβανών μεταναστών που ήρθαν στη χώρα τη δεκαετία του '90. Μητρική τους γλώσσα είναι τα ελληνικά, τα αλβανικά ήταν για το σπίτι. Πήγαν σχολείο στην Ελλάδα, φύτεψαν όνειρα στην Ελλάδα, αλλά η κρίση υποχρέωσε τους γονείς να επιστρέψουν στην Αλβανία -δείτε την εκπομπή για να συνδέσετε την ιστορία με πρόσωπα.

Τυπικά πρόκειται για Αλβανούς που επιστρέφουν σπίτι τους. Όμως είναι χαμένοι Έλληνες. Καλοί, χαμένοι Έλληνες. Αγάπησαν μία πατρίδα, αν και είδαν τα δυο της πρόσωπα. Άκουσαν τους μύθους της, αλλά είχαν την αλήθεια να τους περιμένει στην κουζίνα τους. Έφυγαν. Δεν είναι απλό να ξαναγυρίσουν. Θα έρθουν όπως ένας ξένος. Αλλά θα προσπαθούν να μπουν σπίτι τους.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο προσωπικό. Είναι εθνικό. Κάθε μέρα έρχονται στον κόσμο Έλληνες που η Ελλάδα αρνείται να αναγνωρίσει. Είναι ένα τραύμα για αυτούς, αλλά και μία μεγάλη πληγή για την Ελλάδα. Η υποταγή της κυβέρνησης σε μία συντηρητική ατζέντα, θέτει τη λογική στο περιθώριο. Η χώρα οφείλει να αντιμετωπίσει το ζήτημα με ρεαλισμό και να επαναφέρει στο προσκήνιο τη συζήτηση για τα παιδιά των μεταναστών. Εν προκειμένω η ευθύνη δεν πέφτει μόνο πάνω στην κυβέρνηση, βαραίνει και την αντιπολίτευση που αποφεύγει να συγκρουστεί με τα συντηρητικά αντανακλαστικά. Και, αν θέλετε, πέφτει και στους ώμους του ΠΑΣΟΚ που παραβλέπει το θέμα και δεν τοποθετεί το πρόβλημα στο πλαίσιο προγραμματικής συμφωνίας. Πέφτει και στα δικά μας κεφάλια. Στο δικό μου και στο δικό σας. Στα παιδιά και στα εγγόνια μας που, κάποτε στο μέλλον, θα μετρηθούν λιγότεροι.

Α, κάτι ακόμα. Η χώρα οφείλει να υποστηρίξει τα ελληνόπουλα με το αλβανικό διαβατήριο. Ας κάνει καμιά δουλειά παραπάνω ο μορφωτικός ακόλουθος στα Τίρανα - αν έχουμε μορφωτικό ακόλουθο στα Τίρανα.

ΠΗΓΗ: protagon.gr