Η πατρίδα της μίζας

του Πέτρου Μακρή

Διαβάζοντας, με ιδιαίτερη προσοχή, το άρθρο του καθηγητή του ΑΠΘ Θάνου Κακουριώτη, με τον τίτλο «Η παραδοσιακή ελληνογερμανική φιλία», («Κ.Ε.», 19.1.14), δεν άντεξα στον πειρασμό να μη δώσω συνέχεια σε όσα ο έγκριτος πανεπιστημιακός καταμαρτυρεί, από την εποχή του Οθωνα ίσαμε σήμερα, για την παραδόπιστη τακτική των «φίλων» της Γερμανίας (ευτυχώς όχι όλων...), έναντι της χώρας μας.

Εκεί λοιπόν που από ανεξικακία, λέμε, «άντε, κερί και βούλα», για τα γερμανικά αμαρτήματα των δύο παγκοσμίων πολέμων, εκεί που επαναλαμβάνουμε «άντε, περασμένα ξεχασμένα», να 'σου και οι ίδιες οι εξελίξεις, ιδίως σ' αυτές τις αποφράδες ημέρες της εταιρικής και υπερπόντιας τοκογλυφικής επιδρομής, μας ανοίγουν τα μάτια για αμέτρητες όσες δόλιες και εκμαυλιστικές αναμίξεις του βιομηχανικού γερμανικού κεφαλαίου στην οικονομικο-πολιτική πορεία της Ελλάδας.

Για τις αμαρτωλές και χωρίς διαγωνισμούς συμβάσεις προμήθειας των ελαττωματικών και ουσιαστικά άχρηστων γερμανικών υποβρυχίων, στις συνεχιζόμενες δίκες, κάθε μέρα αποκαλύπτονται νέες δωροδοκίες από γερμανικούς κολοσσούς σε δικούς μας επίορκους ηγέτες, αλλά και αδίστακτους ιδιώτες «μεσάζοντες». Καταγγέλλοντας επωνύμως γνωστές γερμανικές φίρμες· και καμία από αυτές δεν διώκεται ποινικά από τις γερμανικές Εισαγγελίες για ενεργητική δωροδοκία.

Το παράδειγμα της Siemens με τον Χριστοφοράκο, επί χρόνια βασικός εκπρόσωπός της στην Ελλάδα, είναι αρκετά αποκαλυπτικό για την απάθεια τόσο των κυβερνητικών όσο και των δικαστικών υπευθύνων της Γερμανίας. Ο Χριστοφοράκος σκοπίμως απέκτησε τη γερμανική ιθαγένεια και κατέφυγε, ως αθώος αμνός, στο γερμανικό οίκο... του Θεού, για ν' αποφύγει, σύμφωνα με τον Αισώπειο μύθο, τα δόντια του λύκου. Σήμερα, ο Χριστοφοράκος απολαύει πλήρους ασυλίας στη Γερμανία, εις αντάλλαγμα του οργίου της γερμανικής μίζας, για την προνομιακή και χωρίς μειοδοτικούς διαγωνισμούς πώληση των προϊόντων της Siemens στην Ελλάδα.

Αυτό είναι το «άλλο πρόσωπο» της νεοαποικιακής ΡΑΧ GERMANICA, που την ανέχεται αδιαμαρτύρητα και ο κατά δήλωσιν «σοσιαλιστής» Φρανσουά Ολάντ! Αυτό το «άλλο πρόσωπο», καθώς φαίνεται, το αποδέχεται σιωπηρά το ίδιο το κατά δήλωσιν «σοσιαλδημοκρατικό» SPD, αλλά και ο επιστήθιος φίλος του ημετέρου Αλέξη και επικεφαλής της γερμανικής Αριστεράς «Ντι Λίνκε»...

Οσο για τον πρωθυπουργό μας, γιατί άραγε δεν κάνει την παραμικρότερη μνεία σε τόσες και τόσες συναντήσεις με τους εκπροσώπους του Δ' οικονομικού Ράιχ, για όλα αυτά τα γερμανικά έκτροπα; Φοβάται μήπως θίξει την πατρίδα της μίζας;

ΠΗΓΗ: εφημερίδα Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΤΥΠΙΑ