Μονόδρομος η ακραία πόλωση
του Σταύρου Χριστακόπουλου
ΠΗΓΗ: εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Η νέα δημοσκόπηση «Δείκτες» από την Pulse RC για το «Ποντίκι» καταγράφει όχι μόνο διευρυμένο προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ στο 3% (έναντι 2,5% στην έρευνα Δεκεμβρίου της ίδιας εταιρείας), αλλά και ένα δεδομένο που αλλάζει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού: μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θεωρείται προτιμότερη από μια αντίστοιχη της Ν.Δ. ως προς τη διαχείριση της οικονομίας.
Έτσι το σημαντικότερο επικοινωνιακό όπλο της συγκυβέρνησης Σαμαρά και Βενιζέλου δείχνει να καταρρέει και, σε συνδυασμό με τη μαύρη εικόνα που από καιρό έχει διαμορφωθεί για την προοπτική της χώρας και την προοπτική της προσωπικής αδυναμίας των πολιτών να ανταποκρίνονται στις οικονομικές υποχρεώσεις τους, μπορούμε να διαπιστώσουμε σε πρώτη ανάγνωση ότι:
• Όπως έχουν δείξει οι έρευνες της κοινής γνώμης στο σύνολό τους, το πρώτο κριτήριο ψήφου είναι η οικονομία.
• Το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ ως προς τη διαχείρισή της ακυρώνει σε σοβαρό βαθμό την προσπάθεια της κυβέρνησης να επενδύσει στην προοπτική καταστροφής της χώρας, ένα επιχείρημα το οποίο έδωσε την κρίσιμη πρωτιά στη Ν.Δ. στις εκλογές του Ιουνίου του 2012.
Ένα άλλο προβάδισμα όμως της Ν.Δ. φαίνεται να εξηγεί σε ικανοποιητικό βαθμό το... θέαμα που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες: Το προβάδισμα της Ν.Δ. στην προτίμηση για τη διαχείριση της ασφάλειας ωθεί το βασικό κόμμα της συγκυβέρνησης σε μια άνευ προηγουμένου πόλωση επί θεμάτων τρομοκρατίας.
Προφανώς οι έρευνες που διαθέτουν τα επιτελεία των κομμάτων δείχνουν παρόμοια στοιχεία, τα οποία αξιοποιούνται στην απίστευτα χαμηλού επιπέδου πολιτική όξυνση των ημερών, η οποία εκπορεύεται στο σύνολό της από το Μέγαρο Μαξίμου.
Kανένα πλεονέκτημα
Η απώλεια του θεωρούμενου ως πλεονεκτήματος στην οικονομία από την πλευρά της κυβέρνησης προδήλως δημιουργεί πανικό. Το γιατί, καταγράφεται λεπτομερώς στο ρεπορτάζ που θα βρείτε σήμερα στις σελίδες 4-5 του σημερινού φύλλου του «Π».
Η δε επιλογή της ακραίας πόλωσης φαίνεται να είναι πλέον μονόδρομος για τη Ν.Δ., η οποία, όπως φαίνεται και από τη σημερινή έρευνα της Pulse RC, εμφανίζεται να έχει απολέσει περί τις 7 μονάδες εκλογικής επιρροής και να έχει «κολλήσει» επί μήνες σε ποσοστά λίγο πάνω από το 20%, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ, αργά αλλά σταθερά, διευρύνει το προβάδισμά του, κερδίζει έδαφος στα «ποιοτικά» στοιχεία των δημοσκοπήσεων και δείχνει ότι, έως την ώρα της κάλπης, έχει τη δυνατότητα να προσεγγίσει το 30%.
Φυσικά το εκλογικό αποτέλεσμα, όπως δείχνουν όλες οι έρευνες και φυσικά η σημερινή για το «Π», θα καθορίσουν οι αναποφάσιστοι, οι οποίοι και σήμερα καταγράφονται στο υψηλό 11,5%. Ως εκ τούτου, έχει ιδιαίτερη αξία η διερεύνηση, από την Pulse RC, αυτής της τόσο... μυστηριώδους ομάδας ψηφοφόρων.
Το εκπληκτικό αποτέλεσμα, βλέποντας τους σχετικούς πίνακες της δημοσκόπησης, είναι ότι σε δύο ερωτήματα, αυτά για την «καλύτερη κυβέρνηση για την οικονομία» και την «καλύτερη κυβέρνηση για την ασφάλεια», το προβάδισμα της Ν.Δ., αν και σημαντικό, ιδιαίτερα στο ερώτημα για την ασφάλεια, κινείται σε τραγικά χαμηλό επίπεδο. Στην πραγματικότητα η... σιωπηλή μειοψηφία των αναποφάσιστων παραμένει αναποφάσιστη, αν δούμε ότι:
• Στο ερώτημα περί οικονομίας το 79% δεν τοποθετείται ή αδιαφορεί ή απλώς θεωρεί ότι με οποιαδήποτε κυβέρνηση το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.
• Στο ερώτημα περί ασφάλειας το αντίστοιχο ποσοστό είναι στο 76%. Πρακτικά αυτό σημαίνει είτε ότι ειναι ακόμη νωρίς για να τοποθετηθούν οι αναποφάσιστοι είτε ότι θα αποφασίσουν σχεδόν... πάνω από την κάλπη. Ένα τέτοιο φαινόμενο παρατηρήσαμε εξ άλλου και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκε πρώτα στο ανέλπιστο για τον ίδιο 17% και μέσα σε έναν μή-
να στο 27%.
Ομοίως η Ν.Δ. βρέθηκε πρώτα στο απίστευτα χαμηλό 19% για να πιάσει σε... δεύτερο χρόνο, ύστερα από ακραία και πάλι πόλωση, το 29%, ένα ποσοστό πολύ πιο κοντά στο «παραδοσιακό» της.
Ολισθηρός μονόδρομος
Υπ’ αυτήν την έννοια μπορούμε βάσιμα να εμπιστευθούμε ακόμη περισσότερο την πρόβλεψή μας ότι το σκηνικό ακραίας πόλωσης είναι πλέον μονόδρομος για τη Ν.Δ., αν θέλει είτε να περιορίσει τη διαφαινόμενη ήττα της σε «διαχειρίσιμο» επίπεδο,το οποίο τα σενάρια που διαρρέουν από το Μαξίμου εντοπίζουν σήμερα
στο 3% έως 4%.
Προφανώς η ακραία πόλωση θα απειλήσει με συρρίκνωση όλα τα μικρότερα κόμματα, πλην των δύο μεγάλων, καθώς, όπως βλέπουμε στην έρευνα της Pulse RC, από τη Ν.Δ. και κάτω, κανένα κόμμα δεν φαίνεται να συγκεντρώνει ιδιαίτερη προτίμηση, σε όσους τουλάχιστον από τους αναποφάσιστους δηλώνουν κάποια
προτίμηση. Ενδέχεται, λοιπόν, ενώ για τους δύο προπορευόμενους η «δεξαμενή» άντλησης περαιτέρω δυνάμεων να είναι ευρεία, για τα μικρότερα κόμματα τα ποσοστά που βλέπουμε στην πρόθεση ψήφου και την αναγωγή τους να αποτελούν τις «οροφές» τους.
Βεβαίως η εκπορευόμενη από την κυβέρνηση πόλωση μπορεί να έχει και... απρόσμενα αποτελέσματα. Ένα εξ αυτών είναι η προσφυγή σε εθνικές εκλογές ταυτόχρονα με τις άλλες δύο αναμετρήσεις. Οι κύριοι λόγοι για μια τέτοια επίσπευση είναι δύο:
• Πρώτον, η κοινή παραδοχή ότι η ακραία πόλωση δεν μπορεί να ταλανίζει τη χώρα και να παρακωλύει τη διακυβέρνηση ολόκληρο το επόμενο τετράμηνο, την ώρα μάλιστα που οι δανειστές δεν δείχνουν να ανέχονται τη διαφαινόμενη κυβερ-
νητική... αυτοδιάλυση και δεν φαίνονται πρόθυμοι να συναινέσουν σύντομα σε ελάφρυνση των δανειακών και άλλων κυβερνητικών βαρών. Συνεπώς οι εθνικές εκλογές, τις οποίες σήμερα οι δανειστές απορρίπτουν, ίσως σύντομα κριθούν αναγκαίες ώστε να... ξαναλειτουργήσει η χώρα.
• Δεύτερον, το ενδεχόμενο να καταγραφεί στην ευρωκάλπη ένα αποτέλεσμα τόσο δυσμενές για τη Ν.Δ., ώστε πλέον οι – αναπόφευκτες σε αυτή την περίπτωση – εθνικές εκλογές να καταλήξουν σε τραγωδία για τη Ν.Δ.
Γι’ αυτό άλλωστε όλα τα σενάρια – και τα «επιθυμητά» και τα «ανεπιθύμητα» – βρίσκονται πάνω στο τραπέζι...
Έτσι το σημαντικότερο επικοινωνιακό όπλο της συγκυβέρνησης Σαμαρά και Βενιζέλου δείχνει να καταρρέει και, σε συνδυασμό με τη μαύρη εικόνα που από καιρό έχει διαμορφωθεί για την προοπτική της χώρας και την προοπτική της προσωπικής αδυναμίας των πολιτών να ανταποκρίνονται στις οικονομικές υποχρεώσεις τους, μπορούμε να διαπιστώσουμε σε πρώτη ανάγνωση ότι:
• Όπως έχουν δείξει οι έρευνες της κοινής γνώμης στο σύνολό τους, το πρώτο κριτήριο ψήφου είναι η οικονομία.
• Το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ ως προς τη διαχείρισή της ακυρώνει σε σοβαρό βαθμό την προσπάθεια της κυβέρνησης να επενδύσει στην προοπτική καταστροφής της χώρας, ένα επιχείρημα το οποίο έδωσε την κρίσιμη πρωτιά στη Ν.Δ. στις εκλογές του Ιουνίου του 2012.
Ένα άλλο προβάδισμα όμως της Ν.Δ. φαίνεται να εξηγεί σε ικανοποιητικό βαθμό το... θέαμα που παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες: Το προβάδισμα της Ν.Δ. στην προτίμηση για τη διαχείριση της ασφάλειας ωθεί το βασικό κόμμα της συγκυβέρνησης σε μια άνευ προηγουμένου πόλωση επί θεμάτων τρομοκρατίας.
Προφανώς οι έρευνες που διαθέτουν τα επιτελεία των κομμάτων δείχνουν παρόμοια στοιχεία, τα οποία αξιοποιούνται στην απίστευτα χαμηλού επιπέδου πολιτική όξυνση των ημερών, η οποία εκπορεύεται στο σύνολό της από το Μέγαρο Μαξίμου.
Kανένα πλεονέκτημα
Η απώλεια του θεωρούμενου ως πλεονεκτήματος στην οικονομία από την πλευρά της κυβέρνησης προδήλως δημιουργεί πανικό. Το γιατί, καταγράφεται λεπτομερώς στο ρεπορτάζ που θα βρείτε σήμερα στις σελίδες 4-5 του σημερινού φύλλου του «Π».
Η δε επιλογή της ακραίας πόλωσης φαίνεται να είναι πλέον μονόδρομος για τη Ν.Δ., η οποία, όπως φαίνεται και από τη σημερινή έρευνα της Pulse RC, εμφανίζεται να έχει απολέσει περί τις 7 μονάδες εκλογικής επιρροής και να έχει «κολλήσει» επί μήνες σε ποσοστά λίγο πάνω από το 20%, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ, αργά αλλά σταθερά, διευρύνει το προβάδισμά του, κερδίζει έδαφος στα «ποιοτικά» στοιχεία των δημοσκοπήσεων και δείχνει ότι, έως την ώρα της κάλπης, έχει τη δυνατότητα να προσεγγίσει το 30%.
Φυσικά το εκλογικό αποτέλεσμα, όπως δείχνουν όλες οι έρευνες και φυσικά η σημερινή για το «Π», θα καθορίσουν οι αναποφάσιστοι, οι οποίοι και σήμερα καταγράφονται στο υψηλό 11,5%. Ως εκ τούτου, έχει ιδιαίτερη αξία η διερεύνηση, από την Pulse RC, αυτής της τόσο... μυστηριώδους ομάδας ψηφοφόρων.
Το εκπληκτικό αποτέλεσμα, βλέποντας τους σχετικούς πίνακες της δημοσκόπησης, είναι ότι σε δύο ερωτήματα, αυτά για την «καλύτερη κυβέρνηση για την οικονομία» και την «καλύτερη κυβέρνηση για την ασφάλεια», το προβάδισμα της Ν.Δ., αν και σημαντικό, ιδιαίτερα στο ερώτημα για την ασφάλεια, κινείται σε τραγικά χαμηλό επίπεδο. Στην πραγματικότητα η... σιωπηλή μειοψηφία των αναποφάσιστων παραμένει αναποφάσιστη, αν δούμε ότι:
• Στο ερώτημα περί οικονομίας το 79% δεν τοποθετείται ή αδιαφορεί ή απλώς θεωρεί ότι με οποιαδήποτε κυβέρνηση το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.
• Στο ερώτημα περί ασφάλειας το αντίστοιχο ποσοστό είναι στο 76%. Πρακτικά αυτό σημαίνει είτε ότι ειναι ακόμη νωρίς για να τοποθετηθούν οι αναποφάσιστοι είτε ότι θα αποφασίσουν σχεδόν... πάνω από την κάλπη. Ένα τέτοιο φαινόμενο παρατηρήσαμε εξ άλλου και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκε πρώτα στο ανέλπιστο για τον ίδιο 17% και μέσα σε έναν μή-
να στο 27%.
Ομοίως η Ν.Δ. βρέθηκε πρώτα στο απίστευτα χαμηλό 19% για να πιάσει σε... δεύτερο χρόνο, ύστερα από ακραία και πάλι πόλωση, το 29%, ένα ποσοστό πολύ πιο κοντά στο «παραδοσιακό» της.
Ολισθηρός μονόδρομος
Υπ’ αυτήν την έννοια μπορούμε βάσιμα να εμπιστευθούμε ακόμη περισσότερο την πρόβλεψή μας ότι το σκηνικό ακραίας πόλωσης είναι πλέον μονόδρομος για τη Ν.Δ., αν θέλει είτε να περιορίσει τη διαφαινόμενη ήττα της σε «διαχειρίσιμο» επίπεδο,το οποίο τα σενάρια που διαρρέουν από το Μαξίμου εντοπίζουν σήμερα
στο 3% έως 4%.
Προφανώς η ακραία πόλωση θα απειλήσει με συρρίκνωση όλα τα μικρότερα κόμματα, πλην των δύο μεγάλων, καθώς, όπως βλέπουμε στην έρευνα της Pulse RC, από τη Ν.Δ. και κάτω, κανένα κόμμα δεν φαίνεται να συγκεντρώνει ιδιαίτερη προτίμηση, σε όσους τουλάχιστον από τους αναποφάσιστους δηλώνουν κάποια
προτίμηση. Ενδέχεται, λοιπόν, ενώ για τους δύο προπορευόμενους η «δεξαμενή» άντλησης περαιτέρω δυνάμεων να είναι ευρεία, για τα μικρότερα κόμματα τα ποσοστά που βλέπουμε στην πρόθεση ψήφου και την αναγωγή τους να αποτελούν τις «οροφές» τους.
Βεβαίως η εκπορευόμενη από την κυβέρνηση πόλωση μπορεί να έχει και... απρόσμενα αποτελέσματα. Ένα εξ αυτών είναι η προσφυγή σε εθνικές εκλογές ταυτόχρονα με τις άλλες δύο αναμετρήσεις. Οι κύριοι λόγοι για μια τέτοια επίσπευση είναι δύο:
• Πρώτον, η κοινή παραδοχή ότι η ακραία πόλωση δεν μπορεί να ταλανίζει τη χώρα και να παρακωλύει τη διακυβέρνηση ολόκληρο το επόμενο τετράμηνο, την ώρα μάλιστα που οι δανειστές δεν δείχνουν να ανέχονται τη διαφαινόμενη κυβερ-
νητική... αυτοδιάλυση και δεν φαίνονται πρόθυμοι να συναινέσουν σύντομα σε ελάφρυνση των δανειακών και άλλων κυβερνητικών βαρών. Συνεπώς οι εθνικές εκλογές, τις οποίες σήμερα οι δανειστές απορρίπτουν, ίσως σύντομα κριθούν αναγκαίες ώστε να... ξαναλειτουργήσει η χώρα.
• Δεύτερον, το ενδεχόμενο να καταγραφεί στην ευρωκάλπη ένα αποτέλεσμα τόσο δυσμενές για τη Ν.Δ., ώστε πλέον οι – αναπόφευκτες σε αυτή την περίπτωση – εθνικές εκλογές να καταλήξουν σε τραγωδία για τη Ν.Δ.
Γι’ αυτό άλλωστε όλα τα σενάρια – και τα «επιθυμητά» και τα «ανεπιθύμητα» – βρίσκονται πάνω στο τραπέζι...
ΠΗΓΗ: εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Σχόλια