Η Μακεδονία, η συγχώρεση και ο Μέγας Αλέξανδρος

του Περικλή Στέλλα

Στην Ελλάδα του σήμερα έχουν ισοπεδωθεί τα πάντα. Οι ίδιοι οι πολιτικοί ξεπουλάνε τη μοναδική χώρα του κόσμου και την πιο ευλογημένη από τον Θεό. Ανήμποροι, κοιμισμένοι, ψεκασμένοι, αδιάφοροι, διαλυμένοι ψυχολογικά, δεν αντιδρούμε. Υπομένουμε την πίκρα, τη σκληρότητα και τα ανθρωπάκια ενός άλλου κόσμου (όχι του Θεού βεβαίως βεβαίως) που μας έχουν τσακίσει σε όλα τα επίπεδα. Ευθυνόμαστε ίσως. Διότι εμείς αποφασίσαμε και επιτρέψαμε να αναθέσουμε την τύχη μας και τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας σε ΜΗ πατριώτες.

Αυτή η χώρα, η πατρίδα μου, η Ελλάδα, έχει ακόμη μέσα στην καρδιά και την ψυχή της πατριώτες. Που ριγούν και δακρύζουν την 28η Οκτωβρίου, που φουσκώνουν από περηφάνια την 25η Μαρτίου. Και που ακόμη και σήμερα δεν ξεχνούν τις ρίζες τους και δεν επιτρέπουν σε κάποιους να τους προσβάλλουν την καρδιά, την ψυχή και το ίδιο τους το είναι.

Καλά έκαναν κάποιοι που είπαν ότι κανείς δεν θα θυμάται σε λίγα χρόνια το όνομα Μακεδονία και το Σκοπιανό ζήτημα. Εκείνοι μπορεί να μην το θυμούνται. Μικρός στο σχολείο δάκρυζα όταν ο δάσκαλος μας μάθαινε το «Μακεδονία ξακουστή». Ισως έχουμε βέβαια και εκ μεταγραφής Ελληνες, που δεν μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει κάποιος να αμφισβητεί την ιστορία, το είναι σου, το χώμα που γεννήθηκες και πατάς μέχρι την τελευταία σου πνοή. Και τον δικαιολογώ εάν είναι από την Ολλανδία ή το Ροστόφ. Και ο Χριστός ο ίδιος είπε ότι πρέπει να συγχωρούμε όχι μία, αλλά 77 φορές την ημέρα.

Ποιος είμαι εγώ που δεν θα συγχωρήσω ένα αμούστακο παλικάρι για ένα λάθος που έχει κάνει. Θα δώσω λόγο στον Θεό εάν δεν τον συγχωρήσω. Και όπως μου δίδαξε ο πατέρας και η μητέρα μου, οφείλω να σέβομαι τις αποφάσεις και τις θέσεις του άλλου, ακόμη κι αν διαφωνώ, ακόμη κι αν είναι απέναντι στην ηθική, την αλήθεια, την αξιοπρέπεια και τον Χριστό που πιστεύω. Δεν μου το έμαθαν και δεν μου το προπαγάνδισαν οι δάσκαλοί μου ότι η Μακεδονία είναι μία και μοναδική και είναι ελληνική. Υπάρχουν τρανές αποδείξεις γι' αυτό στους αιώνες των αιώνων.

Συγχωρώ, οφείλω να το κάνω, παλικάρι μου, αλλά υπάρχει μία Μακεδονία και είναι ελληνική. Και πρέπει κάποιος να σου πει ότι η φανέλα που φοράς μπορεί να είναι ασπρόμαυρη, αλλά μέσα στην ψυχή της έχει πολύ αίμα, πίκρα, χαμένες πατρίδες, ξεριζωμό, θυσίες και πολλή Μακεδονία. Εάν δεν το γνωρίζεις, κάποιος πρέπει να σου το μάθει. Να σου μιλήσει και για το κριτήριο της αρετής που ανέφερε ο Μέγας Αλέξανδρος όταν είπε: «Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η φυλή στην οποία γεννήθηκαν. Τους αντιμετωπίζω όλους με ένα κριτήριο: την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Ελληνας και κάθε κακός Ελληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος».

ΓΙΑ ΤΑ... ΠΡΟΒΑΤΑ

Καλή η συγχώρεση, αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι ήταν άριστη και η συμπεριφορά των οπαδών του ΠΑΟΚ. Στην Ελλάδα του σήμερα, που το παν για την πατρίδα έχει χαθεί, είδαμε μία άλλη οπαδική συμπεριφορά. Σε μία χρονική στιγμή που σε αυτή τη χώρα καθετί που αναφέρεται στην πατρίδα και τον πατριωτισμό απαξιώνεται, συκοφαντείται και περιθωριοποιείται. Είδαμε μία πατριωτική ομολογία από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, που ίσως δεν εκτιμήθηκε από τη διοίκηση.

Εστω κι αν με τη συμπεριφορά τους προχθές έδωσαν μία δεύτερη ευκαιρία, έδειξαν πατριωτισμό. Αυτό κατά την εκτίμησή μου είναι και το αξιέπαινο της υπόθεσης που έχει απασχολήσει και απασχολεί (ίσως) ακόμη τον ΠΑΟΚ. Οτι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ στο σύνολό τους έδειξαν έναν θαυμαστό πατριωτισμό και θα πρέπει να εκτιμηθεί όχι τόσο από τη διοίκηση που δεν έδειξε κάτι τέτοιο όσο από τον κόσμο.

ΓΙΑ ΤΟΝ... ΛΥΚΟ

Ο χρόνος θα δείξει εάν οι όποιες συμπεριφορές και αποφάσεις (ένθεν κι ένθεν) ήταν σωστές και απέφεραν όφελος ή προκάλεσαν ζημία. Κι αν το όφελος θα είναι εποικοδομητικό για ανθρώπους και σύλλογο και εάν μία ενδεχόμενη ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη.

Με το χειροκρότημα στο τέλος η εικόνα που μένει και το μήνυμα που στέλνει είναι ότι η κρίση εκτονώνεται και το θέμα θεωρείται λήξαν. Τώρα για όλους ή μόνο για μερικούς, θα δείξει ο χρόνος. Και το κυριότερο; Είναι μοναδική ευκαιρία για τον αθλητή να μάθει από τα λάθη του και να μην επαναλάβει καμία ατάκα στο facebook του στυλ «τιμή μου που συμφώνησα με τη Λάτσιο». Διότι κι αυτό ήταν εξίσου σοβαρό λάθος που μάλλον ξεχάστηκε.

ΠΗΓΗ: www.sentragoal.gr