Η Ουκρανία κι εμείς

του Θανάση Καρτερού

Μπορείτε να έχει ο καθένας τη γνώμη του για τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Καλό όμως είναι να έχουμε όλοι υπόψη ένα πράγμα: Μας έχουν φλομώσει στη διαστρέβλωση, στην απόκρυψη, στην επιλεκτική προβολή και τελικώς στο ψέμα για όσα συμβαίνουν εκεί. Διεθνή πρακτορεία, αναλυτές, κομισάριοι, μεγάλα ΜΜΕ, έγκυρες εφημερίδες, παίζουν πάλι το ίδιο παιγνίδι - η απόλυτη προπαγάνδα στη θέση μιας έστω σχετικής ενημέρωσης. Η τεχνογνωσία της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, βρίσκει την εφαρμογή της στην Ουκρανία. Προπαγανδιστικός πόλεμος με τα όλα του. Με στρατηγείο, με γραμμή, με κέντρα επεξεργασίας, με σεναριογράφους, με σκηνοθέτες.

Πρέπει να ψάξει κανείς σε "περιθωριακές" πηγές για να βρει θαμμένες αλήθειες. Ότι η Μέρκελ, για παράδειγμα, συναντήθηκε στις αρχές του μήνα με ηγέτες των κομμάτων της ουκρανικής αντιπολίτευσης και ακριβώς την επομένη οι συγκρούσεις κλιμακώθηκαν, με αποτέλεσμα πάνω από 20 νεκρούς σε μια μέρα. Ή ότι ο Κλίτσκο διατηρεί όλο αυτό τον καιρό στήλη στη Bild! Ή ότι κηρύχτηκε παράνομο το ΚΚ Ουκρανίας και οι φασίστες έκαψαν το σπίτι του γενικού γραμματέα του. Ή ότι καταργήθηκε ο νόμος που απαγορεύει τη ναζιστική προπαγάνδα. Ή ότι απαγορεύτηκαν όλες οι γλώσσες πλην της ουκρανικής - μεταξύ τους και η ελληνική.

Ειδικά ο ρόλος των ναζί, εξίσου φονικός, όπως φαίνεται, με της αστυνομίας, ή εξωραΐζεται -οι βαμμένοι χιτλερικοί βαφτίζονται, ας πούμε, εθνικιστές- ή κρύβεται κάτω από το χαλί. Και πάνω στο χαλί παρελαύνουν οι διάφοροι Μπαρόζο και Κέρρι και Στάινμαϊερ και Φαμπιούς, οι οποίοι ανυμνούν τον άνεμο της αλλαγής στην Ουκρανία και το νέο καθεστώς ελευθερίας. Αποσιωπώντας τα φαιά κυκλώματα αυτού του καθεστώτος. Αποσιωπώντας ότι σε θέσεις - κλειδιά έχουν ήδη οριστεί ξεφωνημένοι φασίστες. Αποσιωπώντας την οργανωμένη καταστολή, τις πράξεις αντεκδίκησης και την εκτός κάθε νομιμότητας βαρβαρότητα των "δημοκρατικών δυνάμεων" που στηρίζει η Δύση.

Μπορούμε να διακινδυνεύσουμε μια πρόβλεψη: Θα έρθει η μέρα που θα αποκαλυφθούν τα μυστικά και τα ψέματα αυτής της τραγωδίας. Το θέμα είναι αν θα τα καταφέρουν και πάλι οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί αυτό να γίνει αφού έχει ολοκληρωθεί το έγκλημα. Όπως στο Ιράκ με τα χημικά - θυμάστε; Κι αν τα καταφέρουν, δεν θα είναι μόνο ήττα της ρημαγμένης και διαιρεμένης Ουκρανίας. Θα είναι ήττα όλων μας...

 ΠΗΓΗ: Η Αυγή