Εμφύλια διαμάχη Δημάρχων Βενιζέλου-Σαμαρά (Για γέλια και για κλάματα)

του Χρήστου Γιαννούλη

Να γελάς και να κλαίς. Να γελάς για το πόσο εύκολο είναι ένας, δύο ή οκτώ μαζί αυτοδιοικητικοί άρχοντες μπορούν να γίνουν σε μία στιγμή καρικατούρες της πολιτικής και να κλαίς από απόγνωση για το τι μέλλον μπορεί να επιφυλάσσει στις τοπικές κοινωνίες, η αυτοδιοίκηση του φαρισαϊσμού των ανεξαρτήτων υποτακτικών των κομματικών ηγεμόνων.

Βγήκαν οι Καμίνης και Μπουτάρης, διακηρύσσοντας την δική τους κεντροαριστερή πλατφόρμα για την Κεντρική Ένωση Δήμων. Θυμήθηκαν, ότι οι πολιτικές που ανέχτηκαν, θαύμασαν πολλές φορές, υπηρέτησαν με νιαουρίσματα διαμαρτυρίας, πρέπει να ανασχεθούν από μία άλλου τύπου πολιτική προσέγγιση. Κατάλαβαν επίσης ότι ο μαρασμός των τοπικών κοινωνιών μέσα από τον ευνουχισμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, με κάθε μορφή και μέσο ελέω δημοσιονομικής πειθαρχίας, απειλεί ευθέως την κοινωνική συνοχή.

Μωρέ τι μας λέτε; Σοβαρά; Χρειάστηκε να περάσει μία τετραετία και να πιστωθεί μία πενταετία μπροστά για να καταλήξετε στο αυτονόητο; Και ειδικά αφού εξαντλήσατε κάθε δυνατή βοήθεια από τους μηχανισμούς ή ότι απέμεινε από αυτούς του ΠΑΣΟΚ της ΔΗΜΑΡ και της Νέας Δημοκρατίας εξ αντανακλάσεως ή συνειδητών επιλογών ήττας; Τώρα θυμηθήκατε να υψώσετε ανάστημα; Και σε ποιόν ακριβώς; Στον Σαμαρά ή στον Βενιζέλο; Γιατί πρέπει να έχετε στο νου σας ή κάποιος να σας έχει πληροφορήσει ότι συγκυβερνούν. Και όχι απλά συγκυβερνούν, συναποφασίζουν με μεγάλη σχολαστικότητα για  τους τρόπους που θα παραμείνει γαντζωμένο στην εξουσία το σύστημα που αναζητά χαμηλούς τόνους και από την τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό που είχαν συνηθίσει να απολαμβάνουν τα τελευταία χρόνια.

Και ξαφνικά, από τα αριστερά, έρχεται η παρέμβαση των 8 δεξιών του Σαμαρά. Καταγγέλλουν τους Μπουτάρη -  Καμίνη, ότι διέπονται από κεντροαριστερή ρητορεία στην πλατφόρμα τους για την ΚΕΔΕ, πασοκίζουν και εξελέγησαν από ότι καταγγέλλουν με ευθείες ή και υπόγειες κομματικές συναλλαγές.

Βγάλτε την σκούφια σας και βαράτε μας. Δήμαρχοι, πλήρως εξαρτημένοι από τον κομματικό στρατό της Νέας Δημοκρατίας, τους μηχανισμούς, τις μεθόδους που εφεύραν και εφαρμόζουν πιστά και απαρέγκλιτα πολύ πριν την μεταπολίτευση, καταγγέλλουν κομματική εξάρτηση. Πόση υποκρισία να αντέξει ο οργανισμός ενός πολίτη; Και πόση φαυλότητα.

Οι δήμαρχοι, που για τις ψιθυριστές ενστάσεις τους, τα νιαουρίσματα στη θέση της πολιτικής αντίθεσης και διαμαρτυρίας για όσα έχει υποστεί η τοπική αυτοδιοίκηση, έλαβαν μόνο κάτι ψίχουλα με την μορφή φωτογραφικών τροπολογιών που τους απαλλάσσουν προκλητικά και χαριστικά  από δικαστικές περιπέτειες, θυμήθηκαν την ανεξαρτησία της αυτοδιοίκησης και την πολιτική δυναμική που θα έπρεπε να αναπτύσσει. Για να μην είναι ο καλοφροντισμένος ιμάντας μεταφοράς κάθε βάρβαρης, παράλογης και βίαιης πολιτικής.

Κατηγορούν τους Μπουτάρη- Καμίνη για αθέμιτες συναλλαγές με κομματικά γραφεία και μηχανισμούς τοπικών επιτροπών. Μία τακτική που χρησιμοποίησαν καταγγέλλοντες και καταγγελλόμενοι.  Μα για το θεό, δεν υπάρχει Ντροπή και Τσίπα;

Δεν άκουσαν τίποτε για τους μηχανισμούς των βουλευτικών γραφείων της Νέας Δημοκρατίας, τις τοπικές οργανώσεις, τα μπλοκ των εργολάβων και των επιχειρηματιών που μετήλθαν κάθε δυνατού μέσου για να εκμεταλλευτούν τις αντικειμενικές αγωνίες των δημοτών και των πολιτών για δουλειά και έστω ένα σταθερό εισόδημα; Δεν άκουσαν για λογαριασμούς ρεύματος και νερού που πληρώθηκαν άρον άρον λίγο πριν τις κάλπες; Δεν άκουσαν ή δεν ξέρουν τίποτε για τις υποσχέσεις δίμηνης ή οκτάμηνης εργασίας σε οικογένειες στα όρια της εξαθλίωσης;

Είναι άλλοι δήμαρχοι από αυτούς που σε κάθε ευκαιρία ευχαριστούσαν τον κ. Σαμαρά; Ενώ την ίδια ώρα κατακεραύνωναν την Κυβέρνηση για τις καταστροφικές της επιλογές έναντι της Αυτοδιοίκησης; Σχιζοφρενικές καταστάσεις που μόνο ειδικοί ψυχολόγοι μπορούν να αναλύσουν.

Ακόμη και σήμερα, που το ΤΑΙΠΕΔ θερίζει, εκτελεί στην κυριολεξία τις τοπικές κοινωνίες, οι υπερασπιστές της ανεξάρτητης αυτοδιοίκησης, πιστοί όμως στο άρμα Σαμαρά Βενιζέλου, δεν τολμούν να αντιδράσουν όπως θα έπρεπε και θα όφειλαν. Σηκώνουν μία κούφια ρομφαία, ανέξοδης ρητορείας που μόλις χτυπήσει το κινητό και στην άλλη άκρη είναι το «αφεντικό», υποδύονται τον «Ζήκο» της ιστορίας.

Για τόσα και για τόσα θέματα, κλήθηκαν να βρούνε λύση οι Σαμαράς Βενιζέλος. Και επειδή από ότι φαίνεται και η υπόθεση της ΚΕΔΕ και η τεχνητή και ταυτόχρονα κωμικοτραγική αντιπαράθεση, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία κυβερνητική- οικογενειακή υπόθεση, μήπως θα πρέπει να το λύσουνε μεταξύ τους; Ίσως έτσι να περισώσουν και την αξιοπρέπεια τους έναντι της κοινής γνώμης.

Η τοπική Αυτοδιοίκηση, οι δημότες, οι πολίτες αυτού του τόπου, έχουν ανάγκη από πραγματική πολιτική σκέψη, προτάσεις και μάχες που θα φέρουν συνολικά αποτελέσματα και προοπτική για τους ανθρώπους και όχι τους μηχανισμούς. Και σίγουρα χρειάζεται εκτός από ριζοσπαστικές αλλαγές, ειλικρίνεια, αυτογνωσία, εντιμότητα και πάνω από όλα  ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ. 

http://www.tvxs.gr/