ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

γράφει το κορίτσι του διπλανού portal Παίδες μου αγαπημένοι, και ειδικά εσείς λατρεμένα αγόρια, θα σας εξομολογηθώ κάτι: έχω πάθει την πλάκα μου με την πλάκα που έχουν πάθει πάρα πολλά (άλλα) αγόρια όταν βλέπουν τα κορίτσια να ανεβαίνουν σιγά-σιγά την κοινωνική σκάλα, μετά από αιώνες που γυάλιζαν τα σκαλοπάτια της για να σκαρφαλώνουν οι άλλοι. Το καταλαβαίνω φυσικά, κανένας μα κανένας ποτέ δεν παραδίδει ούτε καν μέρος της εξουσίας του εύκολα, το καταλαβαίνω ότι δυστυχώς η έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης για να φυτρώσει σε μια ψυχή θέλει κόπο και εκπαίδευση, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με πρωτοφανή απέχθεια -μίσος σχεδόν- διαστάσεων τσουνάμι. Βοήθησαν και τα σόσιαλ μίντια με την ανωνυμία τους βέβαια, να δούμε κατά πρόσωπο αυτή τη σκοτεινή εικόνα. Γιατί ο κάθε Μήτσος ζορίζεται να αποκαλέσει επώνυμα άχρηστη, κότα, τσουλάρα, αγάμητη και λεσβία (ταυτόχρονα) όποια γυναίκα πάει να ξεχωρίσει γιατί μετά δεν θα τον πλησιάζει καμία (κότα, τσουλάρα, αγάμητη ΚΑΙ λεσβία ταυτόχρονα). Ανώνυμα,...

του Στάθη Σ. «Σαν έτοιμη από καιρό» , εδώ και έξι μήνες, εδώ και έναν χρόνο, θα έπρεπε να είναι η ομάδα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που θα αποτελούσε το Υπουργικό Συμβούλιο εις ό,τι αφορά κυβερνητική στρατηγική και νομοσχέδια. Αλλοι υπουργοί φαίνεται να είναι έτοιμοι κι άλλοι όχι. Χωρίς να λείπουν και κάποιες προχειρότητες (τελείως απαράδεκτες και άκρως ανησυχητικές). Βεβαίως είναι ακόμα πολύ νωρίς (η κυβέρνηση είναι μόλις ενός μηνός), αλλά θα είναι αργά αν η κυβέρνηση συνεχίζει να σπεύδει βραδέως προκειμένου να αντιμετωπίσει τον Χρόνο (και το Χρήμα) που επιπίπτει εναντίον της. Απ’ την άλλη, ο λαός (κατ’ αντίθεσιν με πολλούς Συριζαίους) δεν βιάζεται να κρίνει την κυβέρνηση, περιμένει να δει το κυβερνητικό έργο για να το πράξει. Αυτήν τη στιγμή  η κυβέρνηση μάχεται σε δύο μέτωπα: της διαπραγμάτευσης και της διακυβέρνησης. Που οι εξελίξεις στο ένα επηρεάζουν τις εξελίξεις στο άλλο. Ας πάρουμε όμως  λιγάκι το πράγμα απ’ την αρχή. Στο Κοράνι υπάρχουν εκατοντάδες αναφορές στη...

του Γιώργου Λακόπουλου Μιλάνε όλοι,ενίοτε και όλοι μαζί: Ο Τσίπρας, ο Καμμένος, ο Βαρουφάκης, ο Παπάς, ο Φλαμπουράρης, ο Στρατούλης, ο Λαφαζάνης, ο Σταθάκης, η Τόνια. Από δίπλα και η Ζωή που στήνει στα παλιά Ανάκτορα τη δική της κυβέρνηση. Μιλάνε -«μαζί και ταυτοχρόνως» που θα έλεγε και ο Σαββόπουλος- για την ενδιάμεση συμφωνία στο Eurogroup, για το εύρος της, τον τρόπο υλοποίησης, τα λεφτά που δεν υπάρχουν για το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, τις σχέσεις με τους δανειστές και τον Σόϊμπλε που δεν μας χωνεύει. Μόνο που δεν μιλάνε σαν ορχήστρα.  Ο καθένας παίζει το βιολί του. Δεν βγαίνει καθαρός ήχος και κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος, τι καταλαβαίνει, τι θέλει και που το πάει αυτή η κυβέρνηση. Ήδη έκλεισε τον πρώτο μήνα σε συνθήκες χειρότερες από την πρώτη ημέρα.  Αναμενόμενο εφ' όσον στο οβάλ γραφείο του υπουργικού Συμβουλίου συναντώνται η Αριστερά με την πιο εθνικολαϊκή Δεξιά, χωρίς καν προγραμματική συμφωνία.  Αλλά και ο Πρωθυπουργός, με υπουργούς που δ...

του Κώστα Βεργόπουλου Καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Paris VIII Ο Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προσάπτει στην νέα ελληνική κυβέρνηση «έλλειμμα διαπραγματευτικής ικανότητος» κατά την διάρκεια των πρόσφατων διαπραγματεύσεων στο Eurogroup. Μπορεί η παρατήρηση να είναι ακριβής και η νεότευκτη ελληνική πλευρά να παραμένει όντως υπόλογη για έλλειμμα προπαρασκευής, σοβαρότητος και υπευθυνότητος. Ωστόσο, θα ήταν πληρέστερη και απείρως ακριβέστερη, εάν στις επισημάνσεις του συμπεριελάμβανε με τους κατάλληλους χαρακτηρισμούς και την ευρωπαϊκή πλευρά, κυρίως την γερμανική. Η χώρα που σήμερα ηγείται του ευρωπαϊκού εγχειρήματος εμφανίζει δραματικό έλλειμμα διαπραγματευτικής ικανότητος με εταίρους στο κοινό νόμισμα, κατά πολύ σοβαρότερο και κρισιμότερο από ό,τι η Ελλάδα. Εάν το ζητούμενο στις σημερινές συνθήκες είναι η σταθερότητα της Ευρωζώνης στο πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομίας, δεν αρκεί να επιρρίπτονται μονομερώς ευθύνες, ακόμη και βάσιμες, ...

του Γεώργιου Π. Μαλούχου Η ελληνική πολιτική πάσχει από μία και μόνη μεγάλη παθογένεια: την επιμονή της στην αλλοίωση της πραγματικότητας όπως κάθε φορά βολεύει, με άλλα λόγια, την εμμονή στο ψέμα, στα «κόλπα» με τα οποία έχει μάθει να ζει τα τελευταία… ατέλειωτα χρόνια. Όμως, τώρα, έχει πλέον έρθει η ώρα του οριστικού αποχαιρετισμού στα… κόλπα. Αυτό από μόνο του είναι κάτι παραπάνω από καλό, αφού αυτά τα ψέματα είναι που μας κατέστρεψαν από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 και μετά – αντιθέτως πριν δεν ήταν κυρίαρχα στον ελληνικό δημόσιο βίο και στον τρόπο λειτουργίας της χώρας. Όμως αυτό το καλό, γίνεται (αν γίνει τελικά) με πολύ κακό τρόπο: γίνεται ουσιαστικά θυσιάζοντας όλο το πολιτικό κεφάλαιο της χώρας σε μία εκ νέου δραματική ανάγκη προσαρμογής που, βέβαια, δεν θα μπορεί να την αντέξει. Η κυβέρνηση έχει πλέον συνειδητοποιήσει ότι μετά και την Παρασκευή, είναι δεμένη χειροπόδαρα. Στα γεγονότα που μεσολάβησαν από την πρώτη αποστολή στις Βρυξέλλες μέχρι τη συμφωνία, καθορ...

Η «φυγή εγκεφάλων» αποτελεί μία πραγματική τραγωδία για την ελληνική οικονομία. Τις πολύ σημαντικές επιπτώσεις του φαινομένου του braindrain στην ελληνική οικονομία, δηλαδή της φυγής των επιστημόνων στο εξωτερικό προς αναζήτηση εργασίας, επισημαίνει δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CNBC. Αντλώντας στοιχεία από την έρευνα του καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και συγγραφέα Λόη Λαμπριανίδη, αλλά και από την έρευνα της Endeavor Greece και τη σχετική έκθεσή της, το CNBC τονίζει ότι 200.000 άνθρωποι εγκατέλειψαν την Ελλάδα από την αρχή της κρίσης, πριν από πέντε χρόνια. Όπως τονίζει το δημοσίευμα, οι μισοί από τους 160.000 με 180.000 αποφοίτους πανεπιστημίων που έχουν μεταναστεύσει από την Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, είναι κάτοχοι διδακτορικού. Σύμφωνα με τα στοιχεία, το περίπου 71% των Ελλήνων που έχουν μεταναστεύσει έχουν εγκατασταθεί σε ευρωπαϊκές χώρες, Το υπόλοιπο 29% έχει ταξιδέψει για την μακρινή Αυστραλία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ, τη Μέση ...

του Παντελή Μπουκάλα Τη μαγική φρασούλα την έχουμε συναντήσει πολλές φορές και σε πολλές μορφές. Ακόμα και τραγουδισμένη έφτασε στ’ αυτιά μας, στη φόρμα «Στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει ελπίς», για να γίνει και δι’ αυτής ο Διονύσης Σαββόπουλος ίνδαλμα όσων κάποτε τον εχθρεύονταν (και όχι για μουσικούς λόγους) και όσων ο ίδιος εχθρευόταν. Και το «Ελα μωρέ, στην Ελλάδα ζούμε, τι περιμένεις» έχουμε χιλιοακούσει. Και το «Μην το ψάχνεις, εδώ είναι Ελλάδα» επίσης. Και τον κ. Κ. Σημίτη, πρωθυπουργό τότε, να κηρύσσει το δόγμα «Αυτή είναι η Ελλάδα» θυμόμαστε. Ακόμα και ραδιοφωνική διαφήμιση είχε παιχτεί λίγο μετά το μιλένιουμ, που βεβαίωνε χυδαία το εξής: «Κανένας δεν θα σε νοιαστεί αν βρεθείς στην ανάγκη. Αλλά τι περιμένεις; Στην Ελλάδα δεν ζεις;». Την πιο φρέσκια εκδοχή της φράσης-φόρμουλας την ακούσαμε από το στόμα ενός ποδοσφαιριστή μετά το τέλος ενός ακόμα ντέρμπι αιωνίων που μας ανάγκασε να νιώσουμε όλοι (και δίχως ναι-μεν-αλλά) την ντροπή που δήλωσε πως ένιωσε ο προπονητής των πρασί...

του Γιώργου Δελαστίκ Μήνες παραμονής στην εξουσία μετράει πλέον ο σκληρός δεξιός πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Πέδρου Πάσους Κουέλιου. Ξέρει ότι η κυβέρνησή του θα εκδιωχθεί κλωτσηδόν από τους Πορτογάλους ψηφοφόρους τον Οκτώβριο, όταν θα γίνουν στη χώρα βουλευτικές εκλογές. Ο λαός θα εκδικηθεί τον Κουέλιου για τα τέσσερα χρόνια σκληρής λιτότητας που εφάρμοσε κατ' εντολήν των Γερμανών. Οι ηγεμόνες της Ευρώπης άλλωστε είναι οι μόνοι που μόνο καλά λόγια έχουν για τον Πορτογάλο πρωθυπουργό. «Συχνά τον επαινούν Γερμανοί υπουργοί» σημείωναν με νόημα προ εβδομάδος οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου. Οι Γερμανοί όμως δεν πρόκειται να τον σώσουν από την οργή των Πορτογάλων ψηφοφόρων. Βέβαιη εκ των προτέρων θεωρείται η νίκη του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Οπως και στην Ελλάδα και στην Ισπανία, έτσι και στην Πορτογαλία οι σοσιαλιστές υπό την ηγεσία του επί έξι χρόνια πρωθυπουργού Ζοζέ Σόκρατες ήταν αυτοί που οδήγησαν τη χώρα σε επαίσχυντο μνημονιακό καθεστώς την άνοιξη του 2011. Τον Ιούνιο τ...

« Ο Τσίπρας τερματίζει την ταπείνωση », έχει τίτλο άρθρο γνώμης που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική σελίδα της γερμανικής εφημερίδας Die Zeit και στο οποίο επισημαίνεται ότι «οι Έλληνες μπορούν και πάλι να επεξεργάζονται οι ίδιοι το πρόγραμμα των μεταρρυθμίσεών τους».  Η χώρα «δεν σώθηκε, αλλά ανακτά ένα κομμάτι της ακεραιότητάς της» αναφέρει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος και επισημαίνει ότι το νέο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων για την Ελλάδα είναι προ πάντων δικό της.  «Η πιο σημαντική επιτυχία για τον Αλέξη Τσίπρα: δεν θα υπάρξουν νέα δραστικά μέτρα λιτότητας» τονίζει ο συντάκτης, αλλά διευκρινίζει ότι αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα θα σπαταλήσει χρήματα σε κοινωνικά προγράμματα.  Αντιθέτως, εξηγεί, το νέο σχέδιο είναι προς το συμφέρον των Ευρωπαίων εταίρων, καθώς προβλέπει μεταρρυθμίσεις στους τομείς της φορολογίας και της Δικαιοσύνης.  «Η  νέα κυβέρνηση θέλει να καταπολεμήσει ειδικά τη φοροδιαφυγή και τη διαφθορά. Σε αυτό όλοι οι προκάτοχοί του έχουν (εσκεμμένα) ...

του Jose Manuel Lamarque Το 2011, ο Γερμανός οικονομολόγος Albrecht Ritschl είχε δώσει μια συνέντευξη στο περιοδικό Der Spiegel, όπου παρουσίαζε τις διάφορες περιόδους του εικοστού αιώνα κατά τη διάρκεια των οποίων η Γερμανία είχε πτωχεύσει. Μεταξύ του 1924 και του 1929 η Δημοκρατία της Βαϊμάρης δανιζόταν χρήματα από τις ΗΠΑ για να μπορέσει να πληρώσει τις αποζημιώσεις για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μετά το κραχ του 1929 η Γερμανία είχε καταρρεύσει και έτσι αδυνατούσε να ξεπληρώσει τις ΗΠΑ. Στη συνέχεια, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ παραχωρούσαν μια σημαντική έκπτωση για το γερμανικό χρέος, ώστε να μπορέσει η χώρα να ανοικοδομηθεί. Για να μη γνωρίσει και πάλι την κατάσταση του 1930, οι ΗΠΑ είχαν ζητήσει από τους συμμάχους να μην απαιτήσουν υπερβολικές αποζημιώσεις από την Γερμανία. Έτσι από το 1953 η Γερμανία ξανάβρισκε την αρχή μιας οικονομικής άνθησης, ενώ οι χώρες που είχαν κατακτηθεί από την Γερμανία ήταν εκείνες που δυσκολευόταν να ανοικοδομηθούν. Είχε συ...

i-kyr.gr

του Δημήτρη Δανίκα Τα  ερωτήματα αμείλικτα. Οριακά. Ακραία. Αφού ακραίες  οι  συνθήκες, ακραίες οι καταστάσεις και  αμείλικτοι οι δανειστές μας. Δηλαδή. Τα διλήμματα καταλήγουν  ως εξής: Θέλεις  η δεν  θέλεις να  είσαι  μέσα στην ευρωζώνη; Αντέχεις η δεν αντέχεις να  βγεις από την ευρωζώνη; Αν  αντέχεις απόδειξη! Που πάει να πει « η ταν  η  επί  τας»! Αφού  λοιπόν η νέα  κυβέρνηση κέρδισε  τις εκλογές με την  τελική και   αδιαπραγμάτευτη  στρατηγική «μέσα στην ευρωζώνη».  Αφού οι δανειστές  ήταν (η φάνηκαν) αποφασισμένοι να μας πετάξουν  από  την  ευρωζώνη. Και  αφού  η πλειοψηφία των πολιτών  δεν μπορεί,  δεν  θέλει,  δεν έχει  τα κότσια   να ματώσει και να υποφέρει.  Ε  τότε πως  διάολο αυτή η διαπραγμάτευση  μπορούσε ποτέ να δικπεραιωθεί  με ίσους όρους;  Στοιχειώδες! Αρα...

του Κώστα Βαξεβάνη Ο διάβολος λένε κρύβεται στις λεπτομέρειες. Έτσι θα μπω στον διαβολικό πειρασμό, έστω και να δεν αξίζει ίσως τον κόπο, να μιλήσω για τις λεπτομέρειες που κρύβονται ή δεν φαίνονται στην ανακοίνωση που έβγαλε το Ποτάμι για τον κακό Βαξεβάνη που τόλμησε να γράψει για το καθάριο Ποτάμι. Από την περίοδο εμφάνισης του Ποταμιού δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα ως πρωτοβουλίες που προκάλεσαν το κοινωνικό ενδιαφέρον. Πιο ξεχωριστές οι selfies των βουλευτών του γλυκού νερού στη Βουλή, η επίσκεψη του Σταύρου Θεοδωράκη και η φωτογράφισή του -βεβαίως βεβαίως -ως «αγρότης μόνος ψάχνει» και ο εγκλεισμός του στο ασανσέρ της Βουλής που έγινε είδηση. Να λοιπόν τώρα που το Ποτάμι απευθύνεται στην κοινή γνώμη για το πρόσωπό μου και συγκεκριμένα γιατί το site μου έγραψε πως η πρώτη Κοινοβουλευτική ερώτηση του Ποταμιού είχε άρωμα Μπόμπολα. Πάμε λοιπόν στις λεπτομέρειες. Λεπτομέρεια πρώτη.  Δεν έγραψε το site μου, αλλά δεκάδες site της χώρας, πράγμα που φαντάζομαι δεν ...