Στρατόπεδα συγκέντρωσης ή ξενοδοχεία;

Του Niko Ago

«Δεν θα κάνουμε την Ελλάδα, στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων», δήλωσε στην εφημερίδα Αυγή ο αναπληρωτής υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής Γιάννης Μουζάλας. Μάλιστα, «στο βαθμό που η Ευρώπη θα προχωράει για τη μετεγκατάσταση 160.000 χιλιάδων προσφύγων», έκανε γνωστό πως «στις προθέσεις του υπουργείου είναι η δημιουργία ξενώνων». Κάνοντας γνωστό πως βρίσκεται σε στενή συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες για την αντιμετώπιση του προβλήματος σημείωσε πως «δεν είμαστε διατεθειμένοι να βάλουμε στρατό να μην τους αφήνει να μπουν ή να βγουν, ούτε να κάνουμε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κάνουμε μια συνεργασία με το UNΗCR, νομίζω ότι θα μπορέσουμε να δείξουμε κάποια βήματα της δικής μας ευθύνης. Προχωράνε τα hot spot. Μην φαντάζεστε εγκαταστάσεις, όμως, για χιλιάδες ανθρώπους… » κλπ.

Καταρχήν, πρέπει να παραδεχθεί κανείς θαρραλέα, ότι η ρητορική της κυβέρνησης απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, απέχει παρασάγγας από την απαράδεκτα ακροδεξιά, ρατσιστική και μισαλλόδοξη της τελευταίας κυβέρνησης της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Σε εκείνη τη κυβέρνηση, και στο σημερινό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επικρατούσε και επικρατεί ρητορική μίσους, που συναντάς μόνο σε ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης. Από αυτή την άποψη, σε κυβερνητικό επίπεδο, η Ελλάδα μπορεί να ισχυρίζεται ότι συμβαδίζει με τον πολιτισμένο κόσμο και με τα ευρωπαϊκά ιδεώδη. Που, εννοείται, δεν τα αντιπροσωπεύει ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας και «ιδεολογικός αδελφός» της Συγγρού.

Επειδή, όμως, γίνεται λόγος για την προσωρινή στέγαση των προσφύγων, μεταφέρω εδώ την εμπειρία της Σουηδία. Όχι, φυσικά για να συγκρίνω αλλά με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να προκαλέσει κάποιους θετικούς προβληματισμούς, για τον τρόπο αντιμετώπισης της κατάστασης. Στη Σουηδία, λοιπόν, η αντιμετώπιση αναγκών για τη στέγαση των προσφύγων, η οποία είναι μόνιμη και ολοένα και αυξανόμενη, γίνεται κυρίως με την ενοικίαση από το κράτος από ιδιώτες, κατοικιών και ξενοδοχείων. Κυρίως κατοικιών. Ξενοδοχεία, έχουν ενοικιαστεί κυρίως τα τελευταία χρόνια, με την αύξηση των ροών των προσφύγων. Σε αρκετές πόλεις, επίσης, ενοικιάζονται κτιριακές εγκαταστάσεις που διαθέτουν οι δήμοι. Ταυτόχρονα, η Μεταναστευτική Υπηρεσία- ένας αυτόνομος οργανισμός που διαχειρίζεται τα μεταναστευτικά και προσφυγικά ζητήματα- έχει δικά της κτήρια που διαθέτη για την άμεση αντιμετώπιση στέγασης.  Σε αρκετά γραφεία της υπηρεσίας, στα ίδια κτήρια υπάρχουν και ξενώνες υποδοχής προσφύγων. Αυτή την εποχή, σε πολλές περιοχές, υπάρχει σε εξέλιξη ανέγερση οικισμών φιλοξενίας προσφύγων, με σύμπραξη δήμων και Μεταναστευτικής Υπηρεσίας. Μιλώντας για οικισμούς, γίνεται λόγος για κανονικά σπίτια, επιπλωμένα με όλα τα απαραίτητα για άνετη διαβίωση ανθρώπων σε μια χώρα όπως η Σουηδία. Εννοείται, χωρίς συρματοπλέγματα και security ή ακόμα χειρότερα, αστυνομία. Οι πρόσφυγες είναι ελεύθεροι να κάνουν τη ζωή τους, να εργαστούν αν μπορούν, να εντάσσονται και να προσαρμοστούν.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο και στην Ελλάδα; Πόσα κενά ξενοδοχεία υπάρχουν, πόσες κτιριακές εγκαταστάσεις; Σε όλη την Ελλάδα, δε μιλάμε μόνο για την Αθήνα. Τα χρήματα δημιουργίας στρατοπέδων ή «κέντρων φιλοξενίας», που ως τώρα υπήρξαν ουσιαστικά περίπου φυλακές, θα μπορούσαν εύκολα, με την κατάλληλη βούληση, να χρησιμοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Χρήματα που, κατά κύριο λόγο, προέρχονται από την ΕΕ και που πολλές φορές, ακριβώς επειδή λείπουν οι ιδέες και τα σχέδια, ή ακόμα χειρότερα, επειδή οι πρόσφυγες αντιμετωπίστηκαν ως εγκληματίες, είτε πήγαν για συρματοπλέγματα και καταστολή, είτε έμειναν ανεκμετάλλευτα και δεν απορροφήθηκαν.

Οι καλές πρακτικές υπάρχουν. Αρκεί να θέλει κανείς να της προσαρμόσει στα δεδομένα της Ελλάδας και να τις εφαρμόσει. Ευτυχώς, κάτι δείχνει να γίνεται τελευταία. Ίδωμεν.

http://www.altsantiri.gr/