Τι σημαίνει για την Ελλάδα η νίκη Μακρόν στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας

Ο Εμανουέλ Μακρόν θα είναι, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας. Όλες οι σφυγμομετρήσεις, αυτές που έγιναν πριν από τον πρώτο γύρο, καθώς και αυτές που ακολούθησαν αμέσως μετά το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου των εκλογών, δίνουν νικητή τον Μακρόν με ποσοστό υψηλότερο του 60%.

Ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας χαρακτηρίστηκε ως ο πλέον ευρωπαϊστής από τους 11 υποψήφιους, καθώς και ως οπαδός του φιλελευθερισμού. Ο ίδιος θέλει μία Ευρώπη πιο ισχυρή και βεβαίως μία Γαλλία επίσης ισχυρή, εντός της Ευρώπης, που θα παίζει ένα ρόλο πολύ πιο σημαντικό από εκείνον που έπαιζε την εποχή του Σαρκοζί και του Ολάντ.

Ενώ έχει ταχθεί υπέρ της ενίσχυσης του άξονα Βερολίνου - Παρισιού, η συνεργασία με το νέο καγκελάριο του Βερολίνου δεν θα είναι τόσο εύκολη, όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά, ιδίως αν επανεκλεγεί η Μέρκελ.

Παρότι η εκλογική αναμέτρηση στη Γαλλία επικεντρώθηκε σε συντριπτικό βαθμό στα εσωτερικά ζητήματα, ο Μακρόν έδειξε κάποια δείγματα γραφής και στο ευρωπαϊκό σκέλος. Για παράδειγμα δεν δίστασε μιλώντας στους Γερμανούς βιομήχανους στο Βερολίνο, να ζητήσει από τη Γερμανία να αυξήσει την εσωτερική κατανάλωση, ώστε να αυξηθούν οι εισαγωγές και να επέλθει κάποια μείωση των τεράστιων εμπορικών πλεονασμάτων του Βερολίνου.

Θα είναι ένα από τα σημεία τριβής ανάμεσα στους ηγέτες των δύο χωρών. Στο θέμα αυτό θα έχει τη στήριξη και άλλων Ευρωπαίων ηγετών, αφού τα πρωτοφανή εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας, προκαλούν προβλήματα στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ένα δεύτερο πολύ σημαντικό σημείο τριβής, θα είναι οι μεταρρυθμίσεις της ευρωζώνης. Ο Μακρόν τάσσεται υπέρ ενός προϋπολογισμού στην ευρωζώνη, ενός Κοινοβουλίου και ενός υπουργού οικονομικών.
Πρόκειται για μεταρρυθμίσεις τις οποίες θεωρεί πάρα πολύ σημαντικές για την αλλαγή ολόκληρης της Ευρώπης. Όμως αυτές ακριβώς τις μεταρρυθμίσεις, απέρριψε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε πριν από 15 περίπου μέρες, λέγοντας πως δεν είναι κατάλληλη η εποχή, γιατί απαιτούνται αλλαγές στις συνθήκες, πράγμα που δεν είναι ρεαλιστικό αυτό τον καιρό.

Το τρίτο σημαντικό πεδίο τριβής με τους Γερμανούς ενδιαφέρει την Ελλάδα και τους Ελληνες πάρα πολύ. Αφορά σε ευρωπαϊκά κεκτημένα και δικαιώματα και η θέση του και οι προτάσεις του είναι να θεσπιστούν μίνιμουμ στάνταρντ για παράδειγμα στην υγεία, στα επιδόματα ανεργίας και στην προστασία των ανέργων, ενώ τάσσεται υπέρ και της θέσπισης κατώτατου μισθού. Στο σημείο αυτό πρέπει απαραιτήτως να διευκρινιστεί ότι δεν προτείνει να είναι ίδιες οι ρυθμίσεις, αλλά να λαμβάνεται υπόψη το οικονομικό επίπεδο της κάθε χώρας.

Πρόκειται για πάρα πολύ σημαντική θέση ιδίως για τη χώρα μας, που διεκδικεί να αποκατασταθούν τα δικαιώματα και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τα οποία έχουν κυριολεκτικά κουρελιαστεί την εποχή των μνημονίων, στο σκέλος των εργασιακών σχέσεων, στο σκέλος της κοινωνικής ασφάλισης και στο σκέλος της προστασίας της εργασίας.

Όλα τα προαναφερόμενα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Μακρόν θα είναι ένας πρόεδρος, που θα στηρίξει την Ελλάδα όπως έκανε ο Ολάντ; Όχι ασφαλώς. Όπως έχουμε επανειλημμένα επισημάνει, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα απέραντο ανατολίτικο παζάρι και συνεπώς τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα εξαρτώνται από τις διαπραγματεύσεις και κυρίως από τις συμμαχίες που κάποια χώρα μπορεί να συνάψει με άλλες χώρες, για να υποστηρίξει τις θέσεις της.

Το σημαντικό στην προκειμένη περίπτωση είναι πως οι θέσεις, που έχει εκφράσει ο Μακρόν και αναμένεται να υποστηρίξει, είναι θέσεις οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν τη χώρα μας στις διεκδικήσεις της.
Όμως όσον αφορά στο χρέος, το οποίο αυτή την εποχή είναι το πιο σημαντικό, δεν γνωρίζουμε εάν η θέση του νέου προέδρου της Γαλλίας, θα είναι ίδια με εκείνη του Φρανσουά Ολάντ, που είχε επανειλημμένα ταχθεί υπέρ μιας ρύθμισης η οποία θα επιτρέψει στην Ελλάδα να βγει από την κρίση και να βαδίσει στο δρόμο της ανάπτυξης.