Ανησυχία εκφράζει η Κομισιόν για το χρέος, τι μέτρα προτείνει
Αθήνα
Σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τις προοπτικές για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους εκφράζει η Κομισιόν στην έκθεση συμμόρφωσης, στοιχεία της οποίας αποκαλύπτει το Bloomberg.
Η Επιτροπή βλέπει την ανάγκη για «εφαρμογή επιπρόσθετων μέτρων περιορισμού του χρέους που θα χτιστούν επί των όρων και των δεσμεύσεων που περιλαμβάνονται στις δηλώσεις του Eurogroup στις 25 Μαΐου και στις 15 Ιουνίου». Επίσης ζητά οι δόσεις μέχρι τη λήξη του προγράμματος να συνεισφέρουν στη δημιουργία μαξιλαριού 9 δισ ευρώ ως «ασφάλεια» για μετά.
Σύμφωνα με το έγγραφο που έχει ημερομηνία 16 Ιουνίου, και έχει στην κατοχή του το πρακτορείο, οι ετήσιες μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας στο βασικό (baseline) σενάριο μειώνονται στο 9,3% του ΑΕΠ το 2020 από το 17,5% του ΑΕΠ το 2017, προτού αυξηθούν ξανά στο 20% το 2045 και στο 20,8% το 2060, αναφέρει το Euro2day.
Υπενθυμίζεται πάντως ότι σύμφωνα με την απόφαση των εταίρων οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες πρέπει να είναι κάτω του 15% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και κάτω του 20% μακροπρόθεσμα.
Παράλληλα, κατά το ίδιο σενάριο, η σχέση χρέους/ΑΕΠ αναμένεται να φτάσει το 176,5% το 2017, και να μειωθεί στο 159,9% το 2020, στο 123,1% το 2030 και στο 91,2% το 2060.
Το δυσμενές σενάριο
Στο ίδιο έγγραφο περιλαμβάνεται και το δυσμενές σενάριο, σύμφωνα με το οποίο η δυναμική του χρέους γίνεται εκρηκτική από τα μέσα του 2030 και μετά, με το χρέος να φτάνει το 241% του ΑΕΠ το 2060.
Σύμφωνα με αυτό το κακό σενάριο, οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες ξεπερνούν το 20% του ΑΕΠ το 2033 και εκτινάσσονται στο 56% του ΑΕΠ ως το 2060.
Να σημειωθεί ότι η ανάλυση προβλέπει ότι θα υπάρξει αχρησιμοποίητο «μαξιλάρι» 27,5 δισ. ευρώ στο τέλος του προγράμματος, από τα 86 δισ. ευρώ του προγράμματος του ESM.
«Σοβαρές ανησυχίες»
Στο Compliance Report της Κομισιόν, που επικαλείται το πρακτορείο, σημειώνεται ότι «η υψηλή σχέση ΑΕΠ/χρέος και οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες που προκύπτουν δείχνουν σοβαρές ανησυχίες αναφορικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».
Η έκθεση βλέπει την ανάγκη για «εφαρμογή επιπρόσθετων μέτρων περιορισμού του χρέους που θα χτιστούν επί των όρων και των δεσμεύσεων που περιλαμβάνονται στις δηλώσεις του Eurogroup στις 25 Μαΐου και τις 15 Ιουνίου.
«Κατάλληλος συνδυασμός μέτρων διαχείρισης του χρέους (περιλαμβανομένης της πλήρης εφαρμογής των βραχυπρόθεσμων μέτρων), επέκτασης ωριμάνσεων και περιόδου χάριτος για το κεφάλαιο και τους τόκους συν τη χρήση των κερδών από τα ομόλογα που αγοράστηκαν μέσω SMP και ANFA θα επιτρέψει να επιστρέψει το χρέος ξανά σε βιώσιμα επίπεδα σε όρους μεικτών χρηματοδοτικών αναγκών».
Συμπληρώνεται «πως η βιωσιμότητα χρέους και συνεπώς η ανάγκη για επιπρόσθετα μέτρα στο χρέος πρέπει να αξιολογηθεί κατά τρόπο που να καλύπτει ένα αριθμό αρνητικών ρίσκων».
Σε άλλο σημείο αναφέρεται πως υπάρχει αβεβαιότητα αναφορικά με την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να διατηρήσει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για αρκετές δεκαετίες.
Επιπροσθέτως υπάρχουν σημαντικά πτωτικά ρίσκα στην ανάπτυξη τα οποία συνδέονται με τον γηράσκοντα πληθυσμό και τις τάσεις στη συνολική παραγωγικότητα.
Να χτιστεί μαξιλάρι
Οι δόσεις προς την Ελλάδα πρέπει να βοηθήσουν ώστε να χτιστεί ένα «μεγάλο» (sizeable) μαξιλάρι μετρητών ως το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018, σύμφωνα με το έγγραφο. Ένα ποσό περίπου 9 δισ. ευρώ θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες για περίπου 10 μήνες μετά τη λήξη του προγράμματος.
Η Ελλάδα πρέπει να καλύψει 18,9 δισ. ευρώ σε πληρωμές ως το τέλος του προγράμματος σημειώνεται, αλλά και να εξοφληθούν περίπου 5,6 δισ. ευρώ οφειλών προς τον ιδιωτικό τομέα. Όπως μάλιστα σημειώνει δεν θα πρέπει με τη λήξη του προγράμματος να υπάρχουν καθόλου οφειλές του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα.
Η Επιτροπή βλέπει την ανάγκη για «εφαρμογή επιπρόσθετων μέτρων περιορισμού του χρέους που θα χτιστούν επί των όρων και των δεσμεύσεων που περιλαμβάνονται στις δηλώσεις του Eurogroup στις 25 Μαΐου και στις 15 Ιουνίου». Επίσης ζητά οι δόσεις μέχρι τη λήξη του προγράμματος να συνεισφέρουν στη δημιουργία μαξιλαριού 9 δισ ευρώ ως «ασφάλεια» για μετά.
Σύμφωνα με το έγγραφο που έχει ημερομηνία 16 Ιουνίου, και έχει στην κατοχή του το πρακτορείο, οι ετήσιες μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας στο βασικό (baseline) σενάριο μειώνονται στο 9,3% του ΑΕΠ το 2020 από το 17,5% του ΑΕΠ το 2017, προτού αυξηθούν ξανά στο 20% το 2045 και στο 20,8% το 2060, αναφέρει το Euro2day.
Υπενθυμίζεται πάντως ότι σύμφωνα με την απόφαση των εταίρων οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες πρέπει να είναι κάτω του 15% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και κάτω του 20% μακροπρόθεσμα.
Παράλληλα, κατά το ίδιο σενάριο, η σχέση χρέους/ΑΕΠ αναμένεται να φτάσει το 176,5% το 2017, και να μειωθεί στο 159,9% το 2020, στο 123,1% το 2030 και στο 91,2% το 2060.
Το δυσμενές σενάριο
Στο ίδιο έγγραφο περιλαμβάνεται και το δυσμενές σενάριο, σύμφωνα με το οποίο η δυναμική του χρέους γίνεται εκρηκτική από τα μέσα του 2030 και μετά, με το χρέος να φτάνει το 241% του ΑΕΠ το 2060.
Σύμφωνα με αυτό το κακό σενάριο, οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες ξεπερνούν το 20% του ΑΕΠ το 2033 και εκτινάσσονται στο 56% του ΑΕΠ ως το 2060.
Να σημειωθεί ότι η ανάλυση προβλέπει ότι θα υπάρξει αχρησιμοποίητο «μαξιλάρι» 27,5 δισ. ευρώ στο τέλος του προγράμματος, από τα 86 δισ. ευρώ του προγράμματος του ESM.
«Σοβαρές ανησυχίες»
Στο Compliance Report της Κομισιόν, που επικαλείται το πρακτορείο, σημειώνεται ότι «η υψηλή σχέση ΑΕΠ/χρέος και οι μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες που προκύπτουν δείχνουν σοβαρές ανησυχίες αναφορικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους».
Η έκθεση βλέπει την ανάγκη για «εφαρμογή επιπρόσθετων μέτρων περιορισμού του χρέους που θα χτιστούν επί των όρων και των δεσμεύσεων που περιλαμβάνονται στις δηλώσεις του Eurogroup στις 25 Μαΐου και τις 15 Ιουνίου.
«Κατάλληλος συνδυασμός μέτρων διαχείρισης του χρέους (περιλαμβανομένης της πλήρης εφαρμογής των βραχυπρόθεσμων μέτρων), επέκτασης ωριμάνσεων και περιόδου χάριτος για το κεφάλαιο και τους τόκους συν τη χρήση των κερδών από τα ομόλογα που αγοράστηκαν μέσω SMP και ANFA θα επιτρέψει να επιστρέψει το χρέος ξανά σε βιώσιμα επίπεδα σε όρους μεικτών χρηματοδοτικών αναγκών».
Συμπληρώνεται «πως η βιωσιμότητα χρέους και συνεπώς η ανάγκη για επιπρόσθετα μέτρα στο χρέος πρέπει να αξιολογηθεί κατά τρόπο που να καλύπτει ένα αριθμό αρνητικών ρίσκων».
Σε άλλο σημείο αναφέρεται πως υπάρχει αβεβαιότητα αναφορικά με την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να διατηρήσει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για αρκετές δεκαετίες.
Επιπροσθέτως υπάρχουν σημαντικά πτωτικά ρίσκα στην ανάπτυξη τα οποία συνδέονται με τον γηράσκοντα πληθυσμό και τις τάσεις στη συνολική παραγωγικότητα.
Να χτιστεί μαξιλάρι
Οι δόσεις προς την Ελλάδα πρέπει να βοηθήσουν ώστε να χτιστεί ένα «μεγάλο» (sizeable) μαξιλάρι μετρητών ως το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018, σύμφωνα με το έγγραφο. Ένα ποσό περίπου 9 δισ. ευρώ θα μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες για περίπου 10 μήνες μετά τη λήξη του προγράμματος.
Η Ελλάδα πρέπει να καλύψει 18,9 δισ. ευρώ σε πληρωμές ως το τέλος του προγράμματος σημειώνεται, αλλά και να εξοφληθούν περίπου 5,6 δισ. ευρώ οφειλών προς τον ιδιωτικό τομέα. Όπως μάλιστα σημειώνει δεν θα πρέπει με τη λήξη του προγράμματος να υπάρχουν καθόλου οφειλές του κράτους προς τον ιδιωτικό τομέα.
Newsroom ΔΟΛ
Σχόλια