Μια Δεξιά, μα τι Δεξιά!

του Θανάση Καρτερού

Σε πιάνει το στομάχι σου. Θέλετε για τα άβατα, που επί της βασιλείας τους γεννήθηκαν και πρόκοψαν; Θέλετε για τη διαφθορά που ζέσταναν στα χέρια τους και την έκαναν τέρας παμφάγο και θρασύ όσο δεν παίρνει; Θέλετε για τη διαπλοκή, που την ανέδειξαν σε άτυπη, αλλά πανίσχυρη εξουσία των εξουσιών.
Είναι να τη σιχαίνεσαι αυτή η Δεξιά όπως την κατάντησαν ο Κυριάκος και οι φίλοι του, πραγματικά. Όχι γιατί έχει τις ιδέες, τις ταξικές εμμονές και τα κολλήματα που έχει, για την ιδιωτική πρωτοβουλία, το κράτος, την ασφάλεια, τα κέρδη των λίγων και τις ζημιές των πολλών. Συντηρητικό κόμμα είναι, δεξιό κόμμα είναι, κόμμα απόγονος του Συναγερμού και της ΕΡΕ είναι, τέτοιες απόψεις αποτελούν την ψυχή του. Αλλά για την τεράστια υποκρισία που συνοδεύει κάθε λέξη, κάθε κίνηση, μικρή ή μεγάλη, ενός κόμματος, που, εν πάση περιπτώσει, ο ιδρυτής του, ειδικά στη δεύτερη περίοδό του, διακρίθηκε για πολύ περισσότερα από ό,τι για τις ανήθικες, εμπρηστικές και κυρίως υποκριτικές επιθέσεις κατά των αντιπάλων του.
Σε πιάνει το στομάχι σου. Θέλετε για τα άβατα, που επί της βασιλείας τους γεννήθηκαν και πρόκοψαν; Θέλετε για τη διαφθορά που ζέσταναν στα χέρια τους και την έκαναν τέρας παμφάγο και θρασύ όσο δεν παίρνει; Θέλετε για τη διαπλοκή, που την ανέδειξαν σε άτυπη, αλλά πανίσχυρη εξουσία των εξουσιών; Θέλετε για το ρουσφέτι, που το προβίβασαν σε μέσο, και μέθοδο, ανάδειξης και διατήρησης στις καρέκλες; Και, ως εκ τούτου, σε σκοπό χιλιάδων και χιλιάδων ανθρώπων που χρησιμοποιούσαν το κόμμα ως μέσο, για να βολευτούν; Θέλετε για τις διακρίσεις - οι δικοί μας, και οι άλλοι; Θέλετε για τις παρτούζες με μεγάλους επιχειρηματίες και πλούσια τζάκια - δώσε και μένα, μπάρμπα, μια τροπολογία;
Και τώρα καταγγέλλουν από του ακροδεξιού άμβωνος εκείνους που προσπαθούν να καθαρίσουν το σκατίδι τους. Ακόμα χειρότερα: Το φορτώνουν σε όσους παλεύουν να το καθαρίσουν: Να, να, ο Τσίπρας μέσα στα σκατά! Έτσι, ε; Ε, όχι. Δεν μιλάς σε Λογγοβάρδους. Δεν είναι ο Τσίπρας μέσα στα σκατά. Είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας μέσα στα δικά σου σκατά. Στη δική σου χαβούζα. Στη δική σου διαφθορά, διαπλοκή, σήψη. Στη δική σου χρεοκοπία, που έγινε τελικώς χρεοκοπία της χώρας. Για να έρθουν τώρα οι άλλοι και να σκίζονται για να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα και να καθαρίσουν τα βρόμικα. Γιατί εσείς κυβερνήσατε, ξεσκίσατε και βρομίσατε ιδέες, θεσμούς, λέξεις, ανθρώπους πενήντα χρόνια.
Συγγνώμη για τα δύσοσμα, αλλά ακούγοντας να μιλούν για Δικαιοσύνη, να γαυριούν στις εξεταστικές, να στιγματίζουν την ανεργία, τα Μνημόνια, τη φτώχεια των πολλών και να ανατριχιάζουν μπροστά στα άβατα, και τα απαράβατα, σε πιάνουν τα διαόλια σου. Έχει και η υποκρισία τα όριά της. Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες, έλεγε το παλιό τραγούδι. Ε, αυτό το κάποτε, μ’ αυτούς που μπλέξαμε, είναι σήμερα...
http://www.avgi.gr/