Politico: Το δημοψήφισμα στην Καταλωνία βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα στις 'δύο Ισπανίες'

Πολλοί Καταλανοί, οι οποίοι δεν τάσσονται ξεκάθαρα ούτε υπέρ της ανεξαρτησίας, αλλά ούτε και υπέρ του αφηγήματος της ενότητας που υποστηρίζει η Μαδρίτη, αισθάνονται ότι βρίσκονται εγκλωβισμένοι ενόψει του δημοψηφίσματος, επισημαίνεται στην ανάλυση.

Τον τελευταίο μήνα δύο δημοφιλείς γυναίκες πολιτικοί στην Ισπανία, δέχθηκαν ακραίες υβριστικές επιθέσεις η μία και απειλές θανάτου η άλλη. Η πρώτη υποστηρίζει την ενότητα, ενώ η δεύτερη τις τάσεις απόσχισης. Και παρά το γεγονός ότι εκπροσώπούν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες πλευρές του πολιτικού φάσματος στην Ισπανία, οι απειλές που δέχθηκαν έχουν κάτι κοινό: Είναι αποτέλεσμα της ολοένα εντονότερης διαμάχης για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας, με αφορμή το επίμαχο δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου, το οποίο σύμφωνα με την Μαδρίτη είναι παράνομο.

Οι υψηλοί τόνοι της αντιπαράθεσης έχουν πλέον ξεφύγει από την πολιτική αρένα και το χώρο των social media, αναφέρει το Poitico, εκτιμώντας ότι το χάσμα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στις δύο πλευρές είναι τόσο βαθύ που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την εξεύρεση  λύσης στη διαμάχη Μαδρίτης και Βαρκελώνης.

 

Οπως επισημαίνει το Politico, η ένταση ανάμεσα στις δύο πλευρές έχει άρχισει να "σιγοβράζει" από το 2012, οπότε και η τοπική κυβέρνηση της Καταλωνίας ανακοίνωσε την πρόθεσή της να διεκδικήσει την ανεξαρτησία της, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Μαδρίτης. Η αποφαση για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος αναζώπύρωσε την ένταση. Ο τρόπος με τον οποίο τα τοπικά κόμματα που τάσσονται υπέρ της ανεξαρτησίας εκμεταλλεύθηκαν την μικρή πλειοψηφία που έχουν στην Καταλανική Βουλή για να υπερψηφιστούν τα δύο νομοσχέδια που άνοιγαν το δρόμο για το δημοψήφισμα ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στις αρχές Σεπρεμβρίου. Οι πρωτοφανείς φραστικές επιθέσεις εκείνων των ημερών στο δημόσιο πολιτικό λόγο αποτελούν πλέον κοινό τόπο στις συζητήσεις για το δημοψήφισμα. Οι δύο πλευρές αλληλοκατηγορούνται για τάσεις ολοκληρωτισμού και παραβίαση του Συντάγματος, με το φάντασμα του δικτάτορα Φράνκο να πλανάται εκ νέου στον αέρα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το Politico.

Η επέμβαση της ισπανικής Εθνοφυλακής την περασμένη εβδομάδα, με τη σύλληψη 14 αξιωματούχων της καταλανικής κυβέρνησης, έκανε και πάλι τους υποστηρικτές της ανεξαρτησίας να μιλήσουν μεθόδους που θυμίζουν τη δικτατορία του Φράνκο. Η ίδια επέμβαση οδήγησε χιλιάδες Καταλανούς να βγουν στους δρόμους, διαμαρτυρόμενοι για την πρωτοφανή στα χρονικά παρέμβαση της Μαδρίτης σε μία μία από τις 17 διοικητικές επαρχίες της χώρας.

 

Για όσους βρίσκονται ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα, το πραγματικό πρόβλημα είναι σαφές.

Η κεντροδεξικά κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι θεωρεί ότι η ατίθαση διοίκηση της Καταλωνίας υπονομεύει το Σύνταγμα του 1978, το κείμενο που τόσο η Δεξιά όσο και η Αριστερά αναγνωρίζουν ως το στήριγμα της σύγχρονης Ισπανίας. Οι υπέρμαχοι της απόσχισης από την πλευρά τους, υποστηρίζουν ότι ο Ραχόι τους αρνείται το βασικότερο δικαίωμά τους: Να ψηφίζουν και να αποφασίζουν για το μέλλον τους.

"Υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα εδώ και η μία πλευρά προτείνει τη λύση, τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, ενώ η άλλη πλευρά αρνείται κάθε συζήτηση" αναφέρει ο Ραμόν Πικέ, υπεύθυνος της εκστρατείας του οργανισμού υπέρ της ανεξαρτησίας Assemble Nacional Catalan (ANC). "Το ζήτημα είναι άσπρο ή μαύρο, δεν υπάρχουν γκρι ζώνες", αναφέρει χαρακτηριστικά.

Παρά τις ιδεολογικές διαφορές που κρύβονται πίσω από τη διαμάχη, γεγονός είναι ότι η κάθε πλευρά προσπαθεί να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από τις εξελίξεις.

 

Σε κάθε περίπτωση, ο Μαριάνο Ραχόι αναδεικνύεται σε μία φιγούρα που συνενώνει τους ψηφοφόρους υπέρ της ανεξαρτησίας. Η άτεγκτη στάση του στο θέμα του διαλόγου και η άρνησή του να αναγνωρίσει το δημοψήφισμα, έχουν σπρώξει αρκετούς από τους πιο μετριοπαθείς Καταλανούς στο αντίπαλο στρατόπεδο από αυτό που θα ήθελε ο Ισπανός πρωθυπουργός.

Η αδυναμία συνεννόησης ανάμεσα στην Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη δεν οφείλεται μόνο στην διαμάχη για το θέμα της ανεξαρτησίας, αλλά έχει τη ρίζα του και στον τρόπό με τον οποίο ασκείται η πολιτική στην Ισπανία, καταλήγει το Politico. "Η πολιτική κουλτούρα στην Ισπανία θέτει ως προτεραιότητα να μένεις σταθερός στην άποψή σου και να μην κάνεις παραχωρήσεις" αναφέρει χαρακτηριστικά ο καθηγητής πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου Autonoma της Βαρκελώνης, Οριόλ Μπαρτομέους.

Πηγή: politico.eu, φωτό: AP Photo/Emilio Morenatti