Φωνάζει ο κλέφτης...
Του Γιώργου Κράλογλου
Μια φράση. Δύο λέξεις. Φορολογική συνείδηση. Αν την δούμε στο κράτος θα την νοιώσουν και οι πολίτες. Γι' αυτό, μαζέψτε τις νέες γελοιότητες.
Οι νέες ανοησίες που ετοιμάζονται στο υπουργείο Οικονομικών, με στημένους γκαραζιέρηδες ή πορτιέρηδες σε γιατρούς και μηχανικούς για να βλέπουν πόσοι μπαίνουν και πόσοι βγαίνουν και να ράβουν φορολογικά κουστούμια δεν είναι δυνατόν να απασχολήσουν οποιονδήποτε σοβαρό άνθρωπο.
Άλλωστε για τους ίδιους λόγους, η Ελλάδα έγινε παγκόσμια γελοιογραφία, τότε που σκέφθηκαν να κάνουν υποκλοπές σε γραφεία και ιατρεία για να τσακώσουν την φοροδιαφυγή...
Αλλά που να τα πάρουμε χαμπάρι στη μανία μας για εκδίκηση και στον φορολογούμενο αντί να καλλιεργήσουμε φορολογική συνείδηση με ανταποδοτική φορολογία.
Και θα συμφωνήσω ότι μέχρι να αποκτήσει ο Έλληνας φορολογική συνείδηση θα έχει χρεοκοπήσει οριστικά και αμετάκλητα το κράτος.
Αλλά το θέμα μας δεν είναι το πότε θα μιλήσουμε, στην Ελλάδα, για συνειδητούς φορολογούμενους. To πως θα το επιτύχουμε έχει σημασία.
Αυτό είναι και το ζητούμενο. Γιατί δεν επιτρέπεται σε ένα κράτος, απατεώνα και μπαταχτσή (όπως το ελληνικό) να καταδικάζει, ως ασυνείδητους, τους φορολογούμενους πολίτες του όταν (οι συνεπείς ασφαλώς) αισθάνονται πως τους κλέβει. Τους κλέβει και μάλιστα ασύστολα.
Το ελληνικό κράτος τον κλέβει τον Έλληνα φορολογούμενο όταν τον υποχρεώνει να πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ με αξίες που έχει υπολογίσει αυθαίρετα το κράτος αλλά δεν στέκουν στην αγορά, εδώ και 6 χρόνια τουλάχιστον.
Το ελληνικό κράτος τον κλέβει τον Έλληνα φορολογούμενο όταν οφείλει να του επιστρέψει φόρους αλλά τους κρατάει για να τους συμψηφίσει με τον ΕΝΦΙΑ για να σιγουρέψει τον κορβανά.
Το ελληνικό κράτος τον κλέβει τον Έλληνα φορολογούμενο όταν δεν συμφωνεί να συμψηφίσει φόρους του με επιστροφές ή χρωστούμενα του κράτους προς τον φορολογούμενο.
Το ελληνικό κράτος τον κλέβει τον Έλληνα φορολογούμενο όταν δεν του πληρώνει αυτά που του χρωστάει από ΦΠΑ και προμήθειες ακόμη και όταν (σήμερα) βρίσκονται στο ύψος των 7 δισ. ευρώ και ο συγκεκριμένος φορολογούμενος τα έχει ανάγκη να πληρώσει τους δικούς του προμηθευτές.
Το ελληνικό κράτος τον κλέβει τον Έλληνα φορολογούμενο όταν αφήνει ελεύθερους και ασύδοτους τους λαθρέμπορους καυσίμων και τσιγάρων, έχοντας χασούρα 1 δισ. τον χρόνο συνολικά και πατσίζει τη χασούρα αυτή διατηρώντας αδικαιολόγητα υψηλούς φόρους στα καύσιμα και στα τσιγάρα που βεβαίως και θα μείωνε αν έβαζε στην φυλακή το λαθρεμπόριο.
Το ελληνικό κράτος τον κλέβει τον Έλληνα φορολογούμενο όταν τον βάζει να πληρώνει για εναλλακτικές μορφές ενέργειας και άλλες δαπάνες της ίδια μορφής και αυτό που του αντιπαρέχει είναι ένα κρατικό μονοπώλιο ρεύματος σε κατάσταση αποσύνθεσης και διάλυσης.
Το ελληνικό κράτος τον κλέβει τον Έλληνα φορολογούμενο όταν τον υποχρεώνει σε φόρους για να καλύπτει (ακόμη και στη σημερινή κατάντια της οικονομίας) 800.000 κρατικούς υπαλλήλους ενώ ο ΟΟΣΑ , οι δανειστές και οι μελετητές, του ίδιου του κράτους, κρίνουν πως η διοίκηση θα τα έβγαζε πέρα μια χαρά με 150.000 λιγότερους.
Το ελληνικό κράτος τον κλέβει τον Έλληνα φορολογούμενο όσο δεν εφαρμόζει, όπως όλα τα δίκαια και ανεπτυγμένα κράτη (μέχρι και πρώην κομμουνιστικά) την λεγόμενη συγκεκριμένη οριζόντια φορολόγηση σε λογικό ποσοστό 10-15% βάζοντας (δικαίως) ισχυρότατες ποινές στους παραβάτες και σε κάθε φοροκλέπτη.
Το ελληνικό κράτος τον κλέβει τον Έλληνα φορολογούμενο όταν οι φόροι του που γέμισαν τον κορβανά δεν μετατρέπονται σε Δημόσιες Επενδύσεις για έργα από τα οποία θα κερδίσει ο πολίτης αλλά τα έργα παγώνουν γιατί η ανικανότητα και οι κλοπές των κυβερνήσεων έχουν προκαλέσει μνημονιακές υποχρεώσεις πλεονασμάτων.
Το ελληνικό κράτος τον κλέβει τον Έλληνα φορολογούμενο όταν γίνεται συνδιαχειριστής της ιδιωτικής περιουσίας του, είτε με αλόγιστους φόρους μεγάλης περιουσίας, είτε με φορολόγηση, ως πλούτο, των καταθέσεων, είτε παίρνοντας μεγάλο μέρος για φόρους ακόμη και από χωράφια και αγροτοκαλύβες που συμβαίνει να κληρονομήσει ο φορολογούμενος.
Ούτε στα καλύτερα όνειρά μας δεν ελπίζουμε να έλθουν ημέρες που η Ελλάδα θα αντέγραφε την φορολογική δικαιοσύνη, ας πούμε, των Σκανδιναβικών ή κάποιων συγκεκριμένων ευρωπαϊκών κρατών ανάμεσα στα οποία και 1-2 πρώην κομμουνιστικά. Έχουμε όμως ή δεν έχουμε το δικαίωμα να χλευάζουμε το ελληνικό κράτος, όχι μόνο ως επαγγελματίες ή επιχειρηματίες, αλλά και ως μισθωτοί όταν πολιτικοί και παράγοντες μιλάνε για φοροδιαφυγή; Δηλαδή τι θέλουν; Να παραμείνει το κράτος κλέφτης αλλά να έχει και το δικαίωμα να αποδοκιμάζει μόνο τους πολίτες του για φοροκλοπές;
Σχόλια