Με Σύριζα καταργηθήκανε τα γιαούρτια

Με αφορμή τη χθεσινή παρέλαση ο Κώστας Καίσαρης γράφει γιά το έθιμο του γιαουρτώματος. Που επί των προηγούμενων κυβερνήσεων έπεφτε σύννεφο και τώρα με τον Σύριζα, ούτε ένας κεσές.

του Κώστα Καίσαρη

ΜΥΓΕΣ βαράγανε από κόσμο στη παρέλαση. Άδειο ήτανε το Σύνταγμα τη Κυριακή το πρωί. Άνθρωπος δεν πάτησε πόδι του. Μόνο οι επίσημοι και οι πολιτσμάνοι που τους φυλάγανε. Σημεία των καιρών. Όταν επί της προηγούμενης κυβέρνησης γινότανε της πουτάνας το κάγκελο. Μέχρι και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας παίρνανε στο κυνήγι. Με τον Κάρολο, μεγάλο άνθρωπο, να βάζει τα κλάματα. Υπουργοί και βουλευτές δεν τολμούσανε να εμφανιστούν στις παρελάσεις. Σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη καταστρώνανε επιχειρησιακά σχέδια. Κλείνανε τους δρόμους για να μην μπορεί να πλησιάσει ο κόσμος. Πριβέ γινόντουσαν οι παρελάσεις. Για πρώτη φορά στα χρονικά είχε καθιερωθεί πόρτα σε παρέλαση. Όποιος δεν είχε πρόκληση, δεν μπορούσε να πλησιάσει. Ιδού λοιπόν, τώρα με τη κυβέρνηση της Αριστεράς, τέτοια θέματα δεν υπάρχουν. Ουδείς αποδοκιμάζει, ουδείς γιουχάρει, ουδείς βρίζει και αναθεματίζει. Είναι προφανές, ότι έχει έρθει η ανάπτυξη, έχουνε ανοίξει δουλειές, ο κόσμος καλοπερνάει κι ουδείς λόγος για φωνές και φασαρίες υπάρχει.

ΑΦΟΡΜΗΣ δοθείσης λοιπόν, μπορούμε να παρατηρήσουμε τούτο: Ότι εδώ και τρία χρόνια, με την Αριστερά, έχουν εξαφανισθεί τα γιαούρτια. Όχι από τα ράφια των Σουπερμάρκετ. Από τη κεντρική πολιτική σκηνή. Όταν κυβερνούσαν οι ψευτοσοσιαλιστές με τον Γιωργάκη και οι δεξιοί με τον Αντωνάκη, τα γιαούρτια ήταν στην ημερήσια διάταξη. Ο ένας μετά τον άλλον, επιφανείς πολιτικοί υφίσταντο την βάσανον, του γιαουρτώματος: Ο υπερήφανος νομάρχης Παναγιώτης Ψωμιάδης. Ο ακατάβλητος, εθνικόφρων Άδωνις Γεωργιάδης. Η πανύψηλη Ντόρα Μπακογιάννη. Και εντός έδρας μάλιστα. Στο Ηράκλειο Κρήτης. Η χριστιανοκομμουνίστρια Λιάνα Κανέλλη. Η εκφωνήτρια του Πολυτεχνείου Μαρια Δαμανακη. Ο ευθυτενής Βασίλης Κικίλιας. Κουκουλόπουλος, Καστανίδης και Καχριμάκης. Όπως και προσωπικότητες από διάφορους άλλους κλάδους. Δημοσιογράφοι, συνδικαλιστές, ο Χατζηχρήστος της Οριτζινάλ, ο Βλάσης Τσάκας, ο φίλος των απανταχού Σεΐχηδων και Πριγκήπων. Ο τραγουδιστής της φτωχολογιάς, Γιώργος Νταλάρας. Μέχρι και ο πολιτικός ογκόλιθος που ακούει στο όνομα Ευάγγελος Βενιζέλος.

ΚΑΙ βεβαίως βεβαίως, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, που αυτοί οι τσογλαναραίοι, δεν τον άφηναν σε χλωρό κλαρί. Ακόμα και σ’ αυτές τις ιερές στιγμές, στις χασαποταβέρνες της Κερατέας. Όταν έδινε ηρωικές μάχες με τα σπληνάντερα, τα κοκορέτσια, τις μοσχαρίσιες και τις χοιρινές, του κάνανε ντου με τους κεσέδες ανά χείρας. Τότε ήταν λοιπόν που ο Θεόδωρος, άφριζε και φώναζε. Ότι δεν επρόκειτο περί αγανακτισμένων πολιτών, που έριχναν γιαούρτια αυθορμήτως, αλλά περί εγκάθετων Συριζαίων.

Τι παρατηρούμε λοιπόν: Ότι στα τρία χρόνια της Αριστεράς, δεν έχει πέσει ούτε ένας κεσές. Ούτε ένα πρόβειο. Ούτε ένα αγελαδινό. Ούτε ένα με μηδέν λιπαρά Τίποτα. Κάτι καφέδες σε Φίλη και Ξυδάκη όταν είχανε κάνει την αποκοτιά να παραβρεθούν στη συγκέντρωση για την Ηριάννα στο Σύνταγμα, ήταν πταίσματα. Σε σχέση δηλαδή, με το μέγεθος του θράσους και της υποκρισίας των δύο ανδρών: Να υποδύονται τους διαμαρτυρόμενους. Να είσαι δηλαδή κυβέρνηση, να είσαι εξουσία και να διαδηλώνεις. Το γιαούρτι μαζί με τον κεσέ είναι το λιγότερο.

ΞΕΦΥΓΑΜΕ όμως. Ένα έθιμο λοιπόν, μία συνήθεια, που ανατρέχει στη δεκαετία του 50, με τους τεντιμπόηδες , εδώ και τρία χρόνια έχει ξεφτίσει. Τείνει να εξαφανισθεί. Και δεν λέμε, ότι όποιος διαφωνεί, μ’ έναν πολιτικό πρέπει ντε και καλά, να συμπεριφέρεται μ αυτόν τον αναίσχυντο τρόπο. Αν δεν σου άρεσε δηλαδή, η φάτσα του Ζουράρι για Υπουργός, να τον γιαουρτώσεις. Αν σε ενοχλούν  ο Τέρενς Κουίκ κι ο Χαράλαμπος Σταύρος Κοντονής , να τους πλάκωσεις στα γιαούρτια.

Αυτά, είναι ντροπής πράματα. Δεν συνάδουν σε μία πολιτισμένη χώρα. Αιτίες και αφορμές για οργή και αγανάκτηση υπάρχουν πολλές. Πως να ανεχθείς τον Κατρούγκαλο; Εύκολο είναι; Πόσο, να αντέχεις να βλέπεις τον Θανάση Παπαχριστόπουλο; Πόσο να ανεχθείς να τους ακούς όλους αυτούς  να λένε, ότι υπηρετούν τα λαϊκά συμφέροντα; Να βλέπεις τον Φλαμπουράρη να παριστάνει τον αριστερό και το Νίκο Νικολόπουλο, τον πατριώτη.

Στη δημοκρατία, ωστόσο δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Υπάρχει τρόπος να αντιδράσεις. Ευγενικά και πολιτισμένα. Μέσω της κάλπης. Με τη ψήφο σου. Όπως αρμόζει σε νομοταγείς και ευπρεπείς πολίτες. Παρά ταύτα, όμως ένα ερώτημα προκύπτει: Πώς γίνεται να έχουνε φάει γιαούρτια όλοι οι άλλοι και κανένας του Σύριζα; Και κανένας των ΑΝΕΛ; Πώς γίνεται  να έχει φάει ο Πάγκαλος και να μην έχει φάει ο Πάνος Καμμένος; Να έχει φάει ο Άδωνις και να μην έχει φάει ο Κατρούγκαλος; Αυτά.

to10.gr