Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη Κατέρρευσε το «βέλος», η οροφή του καμπαναριού και τα δύο τρίτα της στέγης. Ο δρύινος σκελετός, που χρονολογείται από το 1220, έγινε στάχτη. Σε απευθείας μετάδοση. Τη Μεγάλη Δευτέρα των Ρωμαιοκαθολικών. «Η Παναγία καίγεται, η Γαλλία κλαίει και δακρύζει η υφήλιος». Η ανθρωπότητα παρακολουθεί σοκαρισμένη. Κάτοικοι και τουρίστες θλιμμένοι, έμπλεοι αγωνίας, κάποιοι γονατιστοί, άλλοι βουβοί, κάμποσοι σπάνε τη σιωπή, ψάλλοντας το «Ave Maria» στην πόλη, η οποία έχει ως σύνθημά της τη λατινική φράση «κλυδωνίζεται, αλλά δεν καταποντίζεται». Από τη μοίρα συγκλονίζεται. Δεν είναι τυχαία η λέξη «μοίρα». «Με αφορμή αυτήν γράφτηκε το βιβλίο τούτο», γράφει στον πρόλογο της «Παναγίας των Παρισίων» ο Ουγκό. Όπως λέει, όταν εξερευνούσε τη Νοτρ Νταμ, σε μια εσοχή βρήκε χαραγμένη τη λέξη ananke, την αρχαία ελληνική ΑΝΑΓΚΗ. Στο μεταξύ, όμως, η λέξη από τον αδυσώπητο χρόνο σβήστηκε. Η ananke έχει τη σημασία της μοίρας, του πεπρωμένου, όπως εξηγεί ο νεαρός...
