Ερασιτεχνισμοί σε σοβαρά θέματα

του Τάσου Παππά

Στη Χάγη... αδελφές μου ή μακριά από τη Χάγη; Ιδού το μεγάλο δίλημμα. Οπου Χάγη, η έδρα του Δικαστηρίου το οποίο κρίνει διαφορές μεταξύ κρατών. Η συγκεκριμένη πόλη έχει μπει για τα καλά στη δημόσια συζήτηση το τελευταίο διάστημα, ωστόσο απασχολεί τη διπλωματία της χώρας εδώ και χρόνια.

Η πάγια ελληνική θέση είναι ότι πάμε στο Δικαστήριο για να λύσουμε τα προβλήματα με τη γείτονα. Εμείς θεωρούμε πως υπάρχει μόνο μία διαφορά, αυτή για την υφαλοκρηπίδα, ενώ οι Τούρκοι λένε ότι υπάρχουν κι άλλες.

Απαιτείται, πριν από την προσφυγή, διάλογος με την Τουρκία, υπογραφή συνυποσχετικού και στη συνέχεια θα έρθει η κρίση των δικαστών. Η Ελλάδα αισθάνεται, και το δηλώνει, σίγουρη: «Δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε γιατί έχουμε με το μέρος μας το Διεθνές Δίκαιο». Αυτό έχουν υποστηρίξει όλες οι κυβερνήσεις μέχρι τώρα. Οσοι όμως γνωρίζουν πώς αποφασίζει το Δικαστήριο, προειδοποιούν ότι τα πράγματα μπορεί να μην εξελιχθούν όπως επιθυμούμε.

Και προσθέτουν, για να το καταλάβουν και εκείνοι που εμφανίζονται πολύ βέβαιοι για την ευτυχή κατάληξη της υπόθεσης, πως ενδεχομένως οι αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου να μην είναι και τόσο καλές για την Ελλάδα αφού και αυτό το όργανο λειτουργεί με πολιτικά κριτήρια, δηλαδή παίρνει υπόψη του τους συσχετισμούς, τις ισορροπίες και τη δύναμη ισχύος των μερών που προσφεύγουν σ’ αυτό. Οι εκδιδόμενες αποφάσεις λαμβάνονται μυστικά, κατά πλειοψηφία και είναι υποχρεωτικές, ενώ αντίθετα οι γνωμοδοτήσεις δεν έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα.

Υπάρχει όμως άλλη λύση ή πρέπει να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι για τα πολλά επόμενα χρόνια θα ζούμε με εντάσεις, απειλές, αμφισβητήσεις, παραβιάσεις, ακόμη και με θερμά επεισόδια (είτε οργανωμένα είτε από ατύχημα); Στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία δεν φαίνεται να υπάρχει ενιαία γραμμή για το επίμαχο θέμα. Ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας κινούνται στη λογική της Χάγης με όρους.

Την έχουν εντάξει στη ρητορική τους και την καταθέτουν στις επαφές που έχουν με διάφορους παράγοντες στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Από την άλλη πλευρά η πτέρυγα Σαμαρά, η οποία εκπροσωπείται στην κυβέρνηση, δεν κρύβει την αντίθεσή της και την εκδηλώνει με κάθε ευκαιρία.

Οι πιο σκληροί φτάνουν στο σημείο να χαρακτηρίζουν τη στρατηγική αυτή περίπου ως ενδοτική, χωρίς όμως να εισηγούνται κάτι διαφορετικό, εκτός από το εύκολο επιχείρημα ότι «οφείλουμε να προετοιμαζόμαστε για τα πάντα, οπότε αυτό που προέχει είναι η ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης της Ελλάδας».

Την αμηχανία αυτής της ομάδας ανέδειξε η πρώην υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη. Στη συνέντευξή της στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (22-2-2020) αναφέρει: «Η πρόταση για προσφυγή στη Χάγη δεν είναι δική μου, είναι πάγια θέση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή και σήμερα πρόταση των τριών μεγαλύτερων κομμάτων της Βουλής.

Εχω ακούσει πολλούς αρνητές της πρότασης για παραπομπή στη Χάγη, αλλά δεν έχω ακούσει καμία εναλλακτική πρόταση. Καλό είναι να θυμόμαστε ότι η αδράνεια στην εξωτερική πολιτική και η βραχυπρόθεσμη διαχείριση έχουν αρνητικά αποτελέσματα».

Ετσι είναι όπως τα λέει η κ. Μπακογιάννη ως προς τη θέση της χώρας από την εποχή του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ωστόσο, όταν πριν από λίγες εβδομάδες ο αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Κυριάκου Μητσοτάκη, Θάνος Ντόκος, τοποθετήθηκε υπέρ της προσφυγής στη Χάγη βάζοντας αρκετές προϋποθέσεις, οι φανατικοί της Νέας Δημοκρατίας (υπουργοί, βουλευτές, δημοσιολόγοι) έπεσαν να τον φάνε, ζήτησαν την κεφαλήν του επί πίνακι, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τον άδειασε, δηλώνοντας ότι εξέφρασε προσωπικές απόψεις (!) και ο «δράστης» υποχρεώθηκε να θέσει την παραίτησή του στη διάθεση του πρωθυπουργού. Ε, όλο αυτό δεν το λες και σοβαρή εικόνα.

Ανάγωγα

«Θα εξαντλήσουμε την τετραετία», δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Εφόσον αυτό επιθυμεί -αν θέλουμε τον πιστεύουμε-, γιατί δεν μαζεύει υπουργούς, υφυπουργούς, βουλευτές του κόμματός του και δημοσιολόγους που αναφέρονται στον ίδιο, οι οποίοι κάθε τρεις μέρες τροφοδοτούν την κοινή γνώμη με έγκυρες πληροφορίες για σχέδια του Μαξίμου για πρόωρες εκλογές, πότε τον Σεπτέμβριο, πότε στο τέλος του 2020, πότε στις αρχές του 2021; Στο τέλος θα μπερδευτεί κι αυτός.

https://www.efsyn.gr/