Ας αφήσουμε για άλλη μια φορά τα χνάρια μας... όχι ρε κουφάλες, είχαμε και έχουμε αξιοπρέπεια!

Ο/Η αγκαθος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Περί ΔΝΤ και αξιοπρέπειας...": 
(αυτό είναι το ηλεκτρονικό μήνυμα, που έλαβε ο διαχειριστής του blog, σήμερα το απόγευμα, απο ένα παλιό φίλο και "γνωστό"... 
Είναι καλοδεχούμενος ο σχολιασμός του "άγκαθου", όπως και κάθε άλλου φίλου. Αναδημοσιεύουμε το σχόλιο και επειδή είναι πολύ αξιόλογο και επειδή είναι επίκαιρο κι ας αφορά σε παλαιότερη ανάρτηση)


Μιά διαφορετική προσεγγιση....
Θα συμφωνούσα γιά το τμήμα των πολιτικών που σήμερα αναμασά τις λέξεις αξιοπρέπεια κλπ.
Δεν μπορώ όμως να δεχτώ, ότι αυτή χάθηκε για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, διανοούμενους, επαγγελματίες πού δεν ξεφτιλίστηκαν ακολουθώντας την παραπάνω περιγραφή και πρακτική.Το όλοι τα κάναμε σκατά, όλοι κάναμε το ίδιο, μάλλον δείχνει ισοπεδωτισμό ή καί ένοχες τυχόν συνειδήσεις.
Δεν ήταν θύμα του καταναλωτισμού ο εργαζόμενος που χρεώθηκε για να σπουδάσει τα παιδιά του. Αυτός πού ονειρεύτηκε κάτι καλύτερο για τούς δικούς του, κάνοντας ίσως και δεύτερη δουλειά για να τα καταφέρει. Η μόνη του ευθύνη είναι, ότι έχασε το όνειρο και την ευτυχία των απλών καθημερινων απολαύσεων, αυτών που κάνουν όμορφη την τόσο μικρή ζωή μας. Το ότι δεν έκανε όσο γινόταν όμορφη την δική του ύπαρξη.
Οταν λοιπόν σήμερα κάποιοι του περιγράφουν μια προοπτική, χωρίς μέλλον, χωρίς όνειρα για τον ίδιο και τα παιδιά του, χωρίς φίλους ή συμπολίτες που θα επαιτούν δίπλα του, διαλυμένες οικογένειες και - "τροχονόμους" η αρχή της τρέλλας- τότε λοιπόν πρέπει να μιλήσουμε και πάλι για αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμό, αληλεγγύη, ανθρωπιά, ισότητα ευκαιριών, φιλία, αγώνα. Για όσα σημαντικά χάθηκαν στις μέρες μας, αλλά που δεν τα έχασαν όλοι.
Να δείξουμε και να διεκδικήσουμε την ύπαρξή μας, το μη αγοραίο της δικής μας κατάθεσης.
Οχι ρε κουφάλες, εμείς είχαμε και έχουμε αξιοπρέπεια, την κρατήσαμε χωρίς κόστος, γιατί πιστέψαμε αλλού και αλλιώτικα και μπορούμε να βλέπουμε τους γύρω μας στά ίσα χωρίς ενοχές, γιατί δεν συμβουλεύαμαι τα παιδιά μας για το "Σωστό" αλλά το δείχναμε με την πρακτική μας.
Χωρίς όρους και όρια όσο μπορούμε και όσοι μπορούμε, άς μην επιτρέψουμε να μας καταπιούν τα τέρατα της αναγκαιότητας των πιο βάρβαρων προοπτικών που μας περιγράφουν.
Ζούμε ιστορικές ημέρες. Ας αφήσουμε για άλλη μια φορά τα χνάρια μας, να πούμε ότι είμασταν και εμείς εδώ. Και τώρα αν κάτι προσφέρουμε να είναι να μας δουν τα παιδιά μας, όπως όταν είμασταν και εμείς παιδιά. Να βοηθήσουμε να μπούν μπροστά νέοι άνθρωποι, όχι γιατί είναι νέοι, αλλά γιατί θα αφορά την δική τους ζωή και αξιοπρέπεια.

Τι θα λέγατε για ένα πρώτο ραντεβού στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση το Σάββατο, ξεπερνώντας επετείους, γραφειοκράτες, κομματικά μπλόκ κλπ. Να φωνάξουμε τα δικά μας συνθήματα και για τα δικά μας όνειρα. Μια αφορμή θα είναι μόνο.

αγκαθος