ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

του Γιάννη Σιδέρη Η λυμφατική συγκέντρωση στο Σύνταγμα  κατά του πολυνομοσχεδίου , καθώς και η ψήφισή του, σηματοδοτούν ένα σημείο καμπής. Όχι γιατί πλέον η Ελλάδα βγαίνει από τον βραχνά των Μνημονίων και αρχίζει μια ελπιδοφόρα εποχή, όπως παιανίζουν κάποια ΜΜΕ, αλλά γιατί μπήκε το βουλοκέρι στο συμβόλαιο  διαχρονικής υποταγής της χώρας  στις επιλογές και επιταγές των οικονομικοπολιτικών υπερεθνικών κέντρων (δεν εννοώ την τρόικα). Η λυμφατική συγκέντρωση στο Σύνταγμα επικυρώνει την απελπιστικό κατακερματισμό αυτού που κάποτε ονομάστηκε «λαϊκό κίνημα», και που στο παρελθόν ξόδεψε το όποιο πολιτικό του κεφάλαιο σε μάχες κοντόθωρων στενά συντεχνιακών αιτημάτων. Η λυμφατική συγκέντρωση στο Σύνταγμα υπενθυμίζει και τα ράκη του κινήματος των αγανακτισμένων,  ενός κινήματος που χάθηκε μέσα στο πρωτεϊκό μίσος, τις κρεμάλες και τις βρισιές της πάνω πλατείας , αλλά και στη μεγαλοσ...

του Γιώργου Δελαστίκ Πρωτοφανείς αντιδράσεις και ασυνήθιστο κύμα οργής εναντίον του προέδρου του ΠΑΣΟΚ σαρώνουν την Κρήτη λόγω της στάσης του Ευάγγελου Βενιζέλου στο τρομακτικής σημασίας θέμα της καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στη Μεσόγειο, βορειοδυτικά του νησιού. Εξαλλοι είναι οι Κρητικοί κατά του υπουργού Εξωτερικών, δεδομένου ότι αυτός είναι ο καθ' ύλην αρμόδιος υπουργός για το θέμα. Επί μήνες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αγνοούσε επιδεικτικά τους φορείς της Κρήτης, αδιαφορώντας για την ανησυχία και τις αντιδράσεις τους. Καθώς όμως πλησιάζουν σιγά σιγά οι ευρωεκλογές και οι τοπικές δημοσκοπήσεις προβλέπουν καταποντισμό του ΠΑΣΟΚ στο ισχυρότερο προπύργιό του από την ίδρυσή του μέχρι τώρα, ο Ευ. Βενιζέλος εδέησε όχι βέβαια να συναντηθεί με τους διαμαρτυρόμενους Κρητικούς, αλλά να τους... γράψει γράμμα! Μπουρλότο έγιναν -δικαίως- οι κάτοικοι της Κρήτης με το περιεχόμενο της επιστολής Βενιζέλου. Εξωφρενικές είναι οι δικαιολογίες που προβάλλει ο υπουργός Εξωτερικών ...

του Κώστα Ζουράρι Ετσι, ντε! «Ουδέ λύκοι τε και άρνες ομόφρονα θυμόν έχουσι», όπως είπε ο Ομηρος1 στην καγκελαρίνα του Τετάρτου μεταναζιστικού Ράιχ. Ποίο κοινό, όμοφρον θυμικόν έχουν τα ξεκοιλιασμένα νήπια των Καλαβρύτων με τις αιμοσταγείς ξιφολόγχες της Μέρκελ; Διότι, τι εστί Γερμανία; Ιδού, τι εστί, διαχρονικώς, η αιωνία Γερμανία: «...Βάρβαροι ανέκαθεν έγιναν πιο βάρβαροι με την επιμέλεια και την επιστήμη... χαλασμένοι ώς το μεδούλι, ανίκανοι για την ευτυχία των ιερών χαρίτων... προσβλητικοί, για κάθε αγνή ψυχή... Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο λαό τόσο διχασμένο σαν τους Γερμανούς. Βλέπεις χειροτέχνες, αλλά όχι ανθρώπους, αφέντες και δούλους... αλλά όχι ανθρώπους... Οι αρετές των Γερμανών δεν είναι παρά λαμπερό κακό, ...καταναγκαστικά έργα δειλού φόβου, δουλικού μόχθου... Εγώ σ' το λέω: δεν υπάρχει ασύλητο ιερό, που να μην ατιμάζεται... απ' αυτόν τον λαό... αυτοί οι υπολογιστικοί στα πάντα βάρβαροι...» (Fr. Holderlin: Hyperion, oder der Eremit in Griechenland) «Εγώ σ...

Κυριακή πρωί, χθες δηλαδή, σε ραδιοφωνικό σταθμό, δυο δημοσιογράφοι του οικονομικού ρεπορτάζ   μιλούν στο τηλέφωνο  με τον κ. Παπαδημούλη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για τι άλλο; Για τη συζήτηση που θα γινόταν από το μεσημέρι στη Βουλή.  Προσπαθεί ο βουλευτής να τους εξηγήσει ότι το πιο  σημαντικό θέμα είναι αυτό με τις Τράπεζες. Εκείνοι (που κάποτε ήταν συνήγοροι και των εταιρειών για φθηνότερο ρεύμα που άρπαξαν  με τα λεφτά για τη Δ.Ε.Η. μαζί και το χαράτσι των σπιτιών και τώρα τους κυνηγάει ο εισαγγελέας) μιλούν επάνω στη φωνή του, σκεπάζοντας τα λεγόμενά του. Κάποια στιγμή, καταφέρνοντας να βρει ένα μικρό κενό, ακούγεται να τους ρωτάει: Αυτό το θέμα με τη Eurobank δεν σας ενδιαφέρει; Εκείνοι συνεχίζουν να του μιλούν για το γάλα και μπροστά στην επιμονή του αναγκάζονται να του πουν πως «γι’ αυτά τα θέματα» να κλείσουν μια συνάντηση (προφανώς αφού θα έχει ψηφιστεί και χαθεί το θέμα), να πιούν τσάι και καφέ(!) να πουν και καμιά… κουβέντα. Λεπτομέρεια(;): Χορηγός σ...

του Θανάση Καρτερού Δεν είναι τυχαία η πολύ κοινή στη γλώσσα μας έκφραση "σα δεν ντρέπεσαι", η "σα δεν ντρέπεται", ή σα δεν ντρέπονται", που απευθύνεται σε όποιους κάνουν μια αθλιότητα, μια ατιμία, μια απάτη. Και όχι μόνο την κάνουν, αλλά συνεχίζουν σαν να μην τρέχει τίποτε, ή ακόμα χειρότερο βγαίνουν κι από πάνω. Από χτες λοιπόν μπορούμε χωρίς το φόβο της υπερβολής να σκεφτούμε, να πούμε, να φωνάξουμε, χωρίς φόβο και με πολύ θυμό: Σα δεν ντρέπεται μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία ελεεινή και ετερόκλητη, όχι μόνο να σηκώσει το χέρι για το νομοσχέδιο-έγκλημα εις βάρος των Ελλήνων και της χώρας, αλλά και να κλείσει το στόμα μπροστά στο αίσχος να απαγορευτεί η συζήτηση πρότασης μομφής κατά του Στουρνάρα, καταπίνοντας επιχειρήματα που δεν πείθουν ούτε παιδιά του νηπιαγωγείου. Σα δεν ντρέπεται ο πρωθυπουργός, δημοκράτης, εθνικός σωτήρας Αντώνης Σαμαράς να απουσιάζει από μια τέτοια συνεδρίαση, που ο ίδιος και όλοι μηδενός εξαιρουμένου οι δικοί του χαρακτήρ...

Του Κώστα Παπουλή* Τα τελευταία χρόνια, ο «Νότος» της Ζώνης του Ευρώ (ΖΕ) έχει περιέλθει σε άθλια κατάσταση. Είναι αυτονόητο ότι η δομική αιτία της κρίσης του είναι το ίδιο το «κοινό» νόμισμα. Επειτα από τέσσερα έτη εφαρμογής ενός μείγματος οικονομικής πολιτικής, το οποίο συνίσταται σε δημοσιονομική συστολή, εσωτερική υποτίμηση και απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, η «επίσημη» ανεργία στην Ελλάδα τείνει να υπερβεί το 30% και η μείωση του ΑΕΠ το 22%, το δε δημόσιο χρέος το 175%, ενώ η ύφεση θα συνεχιστεί και το 2014. Αυτοί οι αριθμοί ξεπερνούν τη Μεγάλη Κρίση του 1930. Σύμφωνα, μάλιστα, με στοιχεία του ΔΝΤ, η απασχόληση στην Ελλάδα ή καλύτερα η σχέση ανάμεσα σε απασχολούμενους και μη (άνεργους, νέους, συνταξιούχους, παιδιά) προσομοιάζει στο Ιράκ του πολέμου του 2004, ενώ η χώρα μας κατατάσσεται διακοσιοστή ανάμεσα σε 210 χώρες. Ακόμη και αν η οικονομία «σταθεροποιηθεί», δηλαδή σταματήσει η ελεύθερη πτώση, το κεντρικό ζήτημα παραμένει η ανεργία, που δημιουργεί μια χώρα εξαθλιωμέν...

«Η πληγή μας μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, το ίδιο κι η πίστη μας./ Θα φέρουμε την κληρονομιά σου στους ώμους μας,/ ως την πόρτα του ήλιου, Μπελογιάννη. Καλημέρα αδέρφια μου./ Καλημέρα ήλιε / Καλημέρα κόσμε./ Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά/ πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.»  Γ. Ρίτσος «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» Στις 30 Μαρτίου 1952, στις 4.12 π.μ ο Νίκος Μπελογιάννης , με τρεις συντρόφους του, τους Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση, στήνονται απέναντι από το εκτελεστικό απόσπασμα, στο Γουδί και εκτελούνται δια τυφεκισμού. Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στην Αμαλιάδα το 1915.  Από παιδική ηλικία γαλουχήθηκε με τα ιδανικά του κομμουνισμού και από νωρίς, στα φοιτητικά του κιόλας χρόνια, στη Νομική Αθηνών, στοχοποιείται λόγω της πολιτικής του δράσης. Από το 1934 ο Μπελογιάννης είναι μέλος του ΚΚΕ. Η δυναμική του παρουσία στην πολιτική ζωή της Αμαλιάδας, ως γραμματέας της τοπικής οργάνωσης, δημιουργεί ρίξεις με την καθεστωτική τάξη και σύντομα συλλαμβάνεται και εξορ...

Του Κώστα Βαξεβάνη Ούτε το Ουκρανικό Κοινοβούλιο να ήταν στην προσπάθειά του να δείξει πως όλοι μαζί,από φασίστες έως μερκελιστές, καθιέρωσαν τη Δημοκρατία στη χώρα.Οι έλληνες βουλευτές πήραν στα χέρια τους το λεγόμενο «πολυνομοσχέδιο» την Πέμπτη 800 σελίδων.Την Κυριακή το ψηφίζουν και καθιερώνουν στη χώρα,μια σειρά από κανόνες που αλλάζουν τη λειτουργία επαγγελμάτων,επαγγελματιών,κοινωνικών ομάδων και βέβαια καθιερώνουν φόρους και ρυθμίσεις που θα αποδειχθούν φωτογραφικές για κάποιους σε λίγο καιρό. Ας υποθέσουμε όμως πως δεν είναι ένα από τα συνηθισμένα νομοσχέδια της κυβέρνησης,που ψηφίζεται για τους γνωστούς λόγους,δηλαδή για να ορίσει πώς θα λειτουργεί μια Ελλάδα φτωχή και παραδομένη στα συμφέροντα.Ας πούμε πως περιγράφει τα καλύτερα, σε 800 πυκνογραμμένες,δακτυλόγραφες σελίδες.Τη σωτηρίας της χώρας,την απαλλαγή από συντεχνίες και προστατευτισμούς,την καθιέρωση του ανταγωνισμού. Ποιός βουλευτής θα διαβάσει αυτές τις 800 σελίδες σε δύο μέρες και θα ψηφίσει για να αποφασίσ...

του Κώστα Καίσαρη ΚΑΙ να σκεφτείς ότι ακόμα έχουμε Απρίλιο μήνα. Καταλαβαίνεις, δηλαδή, τι έχει να γίνει όταν μπει  το καλοκαίρι και σφίξουν οι ζέστες. Ο Στέφανος Τζουμάκας ίδρυσε νέο κόμμα! Ποιος είναι, σου λέει, ο Λοβέρδος; Ποιος είναι ο Σταύρος Θεοδωράκης, που πάει να μας φάει το ψωμί; Πήγε κανένας πολιτικός να κάνει τον δημοσιογράφο, να κάνει τον γιατρό ή τον δικηγόρο; Αυτοί γιατί μπαίνουνε στα χωράφια μας; Ιδού, λοιπόν, μετά τον Βασίλη Λεβέντη και τον Δημοσθένη Βεργή και ο αγωνιστής Σταύρος Τζουμάκας, αρχηγός κόμματος. Οπως έχω ξαναγράψει, ο επόμενος που έχει σειρά να κάνει κόμμα είναι ο Νίκος Βαμβακούλας. Στο μεταξύ, έχει ανάψει για τα καλά η μάχη για τον Δήμο της Αθήνας. Με τον Αρη Σπηλιωτόπουλο, έναν βεριτάμπλ αριστοκράτη, να κάνει την ανάγκη φιλότιμο. Να αφήνει δηλαδή το Κολωνάκι και να πηγαίνει, όπως απαιτεί το καθήκον, στην ψαραγορά της Βαρβακείου. Δύο ώρες θα έμεινε μέσα στην μπανιέρα με τα αιθέρια έλαια για να φύγει η ψαρίλα από πάνω του. Οσο για τα ρούχα που ...

του Πάνου Φ. Κακούρη Σε εφιαλτικά επίπεδα έχουν εκτοξευτεί τα ληξιπρόθεσμα χρέη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων και ένα ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι εάν πλέον υπάρχουν αυτά τα λεφτά για να πληρωθούν. Ας τα δούμε αναλυτικά. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο (εφορία) φτάνουν στα 63 δισ. ευρώ και αυξάνονται με ρυθμό σχεδόν 1 δισ. ευρώ το μήνα. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία φτάνουν στο ποσό των 7,5 δισ. ευρώ. Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς τις τράπεζες (κόκκινα δάνεια) φτάνουν στο ποσό των 70 δισ. ευρώ. Δηλαδή το σύνολο των οφειλών, που οφείλουν νοικοκυριά και επιχειρήσεις, φτάνει στο ποσό των 140 δισ. ευρώ ή στο 78% του ΑΕΠ! Ο «λογαριασμός» των 140 δισ. ευρώ είναι το αποτέλεσμα της κρίσης και των περιοριστικών μέτρων που ελήφθησαν. Είναι μια παράμετρος που αγνόησαν και εξακολουθούν να αγνοούν η τρόικα και το υπουργείο Οικονομικών από το 2010 έως και σήμερα. Είναι οι συνέπειες της πολιτικής που εφαρμό...

του Παναγιώτη Δελή Έναν αιώνα πριν, περίπου τέτοια εποχή, η Ευρωπαϊκή Ήπειρος είχε κατακλυστεί από μια περιρρέουσα αισιοδοξία.  Τα τεχνολογικά επιτεύγματα των προηγουμένων ετών, η οικονομική διείσδυση των μεγάλων αυτοκρατοριών σε κάθε γωνιά του πλανήτη, η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου για τα μεσαία στρώματα και η απουσία ενός μεγάλου πολέμου για πολλές δεκαετίες είχαν πείσει τις ευρωπαϊκές ελίτ πως αυτή η πορεία προς την πρόοδο θα ήταν απρόσκοπτη και συνεχής. Το καλοκαίρι, όμως, του ίδιου έτους η δολοφονία του διαδόχου του Αυστριακού θρόνου στο Σεράγεβο θα έθετε σε κίνηση μία διαδικασία που θα μετέβαλε μια για πάντα τη Γηραιά Ήπειρο. Εν αντιθέσει με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που υπάρχει μία προφανής ερμηνεία για το ποιος φέρει τη βασική υπαιτιότητα, ο Πρώτος θα αποτελεί για πολλά χρόνια ακόμα αντικείμενο ιστοριογραφικής διαμάχης. Ο αποικιακός ανταγωνισμός, η άνοδος της Γερμανίας, η κατάρρευση της ισορροπίας ισχύος, οι σπασμοί που προέκυψαν από την παρακμή της Οθωμανικής και Α...

γράφει το κορίτσι του διπλανού portal Παίδες μου αγαπημένοι, προχτές έλαβα ένα πολύ παράξενο τηλεφώνημα στο χωριό. Ήταν η θειά μου, η μάνα-τζερ του ξαδέρφου μου του Σάκη. Δεν φαντάζομαι να το ξεχάσατε το ξαδερφάκι μου ρεμάλια. Μιλάμε για το κόσμημα του οικογενειακού μου δέντρου, ενός τύπου τόσο αραχτού και χουχουλιάρη που υποψιαζόμαστε πως δεν είναι παιδί του θείου και της θείας αλλά της θείας μου και του καναπέ. Κυκλοφορούν φήμες ότι κατά την περίοδο της σύλληψής του η θειά μου δεν πηδιότανε με το θείο γιατί ένιωθε χοντρή και μαλάκω (και κάπως έτσι ήταν, δεν είχε άδικο, επρόκειτο για μια λάμψη αυτογνωσίας) και γι' αυτό δεν ξεκούναγε από τον καναπέ. Do the math! Ο Σάκης, λοιπόν, με το ζόρι σηκώνεται το πρωί να πλύνει τα μούτρα του. Με τη ζωή, τη δουλειά, τον δρόμο, τα μπαρ και τα λοιπά παραφερνάλια της ζωής έχει κόψει σχέσεις. Και με τις σχέσεις επίσης έχει κόψει σχέσεις. Μια γκόμενα κατάφερε, όχι να τον κουνήσει απ΄ τον καναπέ, αλλά να τον παραμερίσει λιγάκι ώστε να χωρέ...