του Χρήστου Μαχαίρα Στα χρόνια της κρίσης των ταυτοτήτων - εκεί γύρω στο 2000, μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης τετραετίας του Σημίτη - παρουσίαζα μία πολιτική εκπομπή, στην τηλεόραση της ΝΕΤ. Το θέμα το είχα, η αναγραφή ή μη του θρησκεύματος στις ταυτότητες ήταν το απόλυτο τηλεοπτικό προϊόν εκείνης της εποχής, έλα όμως που έλειπαν οι "πελάτες"... Για να ακριβολογώ, δεν έλειπαν οι "πελάτες", γενικά...Έλειπαν πολιτικά πρόσωπα πρόθυμα να αντιπαρατεθούν με την εκκλησία που είχε σηκώσει τότε το λάβαρο κατά της Πολιτείας, συνεπικουρούμενη από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και από τη σιγή των υπολοίπων. Χωρίς ίχνος υπερβολής, αυτοί που τολμούσαν να πάνε κόντρα στο κλίμα του θρησκευτικού φανατισμού που "επιστημονικά" καλλιεργούσαν ο μακαριστός Χριστόδουλος και οι "σκληροί" ιεράρχες, δεν ξεπερνούσαν τα δάχτυλα των δύο χεριών... Δύο - τρεις κυβερνητικοί όλοι κι όλοι, θυμάμαι τον Χυτήρη, τον Σηφουνάκη και, φυσικά, τον υπουργό Δικαιοσύνης, το...