ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

του κοριτσιού του διπλανού portal   Το ξέρω ότι δεν μου φαίνεται παίδες αλλά είμαι πολύ ψυχοπονιάρικο άτομο. Σας βλέπω όλους στα σπίτια, στο δρόμο και στα λεωφορεία με τις προβοσκίδες κάτω να σκουντιόσαστε με κακία που δεν αρμόζει σε επαφή μεταξύ αγνώστων (ως γνωστόν μόνον για τον γκόμενό σου, τη γυναίκα σου, τον πατέρα σου κλπ μπορείς να νιώσεις πραγματική κακία! Γιατί ποιος τον χέζει τον άσχετο τελικά;) Σας βλέπω να διαβάζετε μια φρασούλα που δεν σας αρέσει και να γράφετε κατεβατά χολής στα σάϊτ. Τι πάθατε ρε; Κάψατε φλάτζες τελείως; Δεν ξέρω τι να σας κάνω πια. Η επιστήμη της φιλοσοφίας έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά (σαν τον Χατζηγιάννη μου την καταντήσατε!) Θα μου πεις γιατί τα λέω όλα αυτά τώρα; Γιατί είχα μπεί προχτές στο τρόλεϊ (το 3 με το συμπάθειο που έλεγε και η κυρία που μου έκανε baby sitting όταν ήμουν βρέφος) για να πάω στο ουζερί στα παναθήναια όπου είχαμε reunion με το παρεάκι μου το παλιό απ΄το φροντιστήριο. Ήταν 3 η ώρα, σχόλαγε ο λαός, είχε ζέστη (βρωμούσε ο λαός γ...

του Στέλιου Κούλογλου Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε τα όσα συνόδευσαν την χθεσινή ψήφιση του νέου πακέτου λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, δεν προδικάζουν τίποτα καλό για το μέλλον ούτε της χώρας ούτε και του Μεσοπρόθεσμου, προγράμματος που θα την σώσει, υποτίθεται, από τη χρεοκοπία : το κέντρο της Αθήνας μετατράπηκε σε πεδίο μάχης θυμίζοντας μέρες του Δεκέμβρη του 2008, ενώ τα ΜΑΤ και οι ειδικές αστυνομικές δυνάμεις προχώρησαν σε μια χωρίς προηγούμενο επιχείρηση  απροκάλυπτης και ανεξέλεγκτης βίας . Για μια κυβέρνηση που παίρνει μηδέν και στην επικοινωνία, η είδηση δεν ήταν πλέον η υπερψήφιση της πολιτικής της, αλλά  οι πολύωρες συγκρούσεις  και η αδυναμία της αστυνομίας να τις περιορίσει. Είναι γεγονός ότι την αφορμή  έδωσαν και πάλι οι γνωστοί ανεγκέφαλοι μπαχαλάκηδες δήθεν αντεξουσιαστές, των οποίων η στενή σχέση με την εξουσία αποδεικνύεται περίτρανα από το  αποκαλυπτικό, χθεσινό βίντεο.  Αλλά από όλες τις κινήσεις της αστυνομίας προκύπτει...

του Νίκου Σαραντάκου Μια και το μεσοπρόθεσμο ψηφίστηκε και ακολουθεί η εξίσου συνοπτική ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου, που θα εξαπολύσει φοροκαταιγίδα πάνω στους ίδιους και τους ίδιους, πιστεύω πως ταιριάζει να αναδημοσιεύσω εδώ ένα ποίημα που έγραψε, αν και πρόχειρα, ένας εκλεκτός φίλος του ιστολογίου, ο αγαπητός Κορνήλιος, διότι μου φαίνεται κρίμα να μένει καταχωνιασμένο τέτοιο ωραίο στιχούργημα στο μισοσκόταδο των σχολίων, όπου αρχικά εμφανίστηκε. Πραγματικά μου αρέσει πολύ -και σκέφτομαι πως αν έβγαινε ακόμα ο Ρωμηός του Σουρή αυτό το ποίημα θα ήταν το σημερινό του πρωτοσέλιδο! Επειδή ο φίλος Κορνήλιος (για όσους δεν τον ξέρουν) είναι φανατικός οπαδός του πολυτονικού, το ποίημά του το έγραψε με δασείες και περισπωμένες. Το παραθέτω όπως το έγραψε και πιο κάτω το αντιγράφω χωρίς σκουληκάκια, για όσους δεν μπορούν να τα εμφανίσουν  στον υπολογιστή τους. Βροχὲς πολλὲς προβλέπονται σ’ὁλόκληρη τὴν χώρα, φόρων βροχὲς καὶ εἰσφορές, τὸ πάρτυ ἀρχίζει τώρα ἀνοίξανε οἱ οὐρανοὶ καὶ μέσ...

    του Κώστα Καίσαρη Τ' άρµατα, στ' άρµατα, εµπρός στον αγώνα. Εβδοµήντα χρόνια πίσω. Τη δεκαετία του '40, όταν ο Μανώλης Γλέζος κατέβαζε τη γερµανική σηµαία από την Ακρόπολη κι όταν ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν στο ΕΑΜ και πολέµαγε τους Γερµανούς και τους ταγµατασφαλίτες. Εβδοµήντα χρόνια µετά Γλέζος και Θεοδωράκης καλούν τον κόσµο να ξεσηκωθεί κατά του µνηµονίου και του µεσοπρόθεσµου. Λες κι έσπασε το καλούπι και για τρία τέταρτα του αιώνα στην Ελλάδα βγαίνουνε µόνο λεµέδες και λιµοκοντόροι. Ποιος να εµπνεύσει και να καθοδηγήσει τον κόσµο; Η Αριστερά, κοµµουνιστική και µη, και λόγω αντικειµενικών συνθηκών και λόγω υποκειµενικών αδυναµιών δεν µπορεί. Μικρή είναι η επιρροή της, όπως και τα ποσοστά της, σε σχέση µε το µακελειό που έχει γίνει ένα χρόνο τώρα. Και µε τα χειρότερα να είναι µπροστά και να έρχονται. Και κάπως έτσι εµφανίστηκαν οι «Αγανακτισµένοι». Ενα κίνηµα χωρίς ουσιαστική προοπτική, αλλά που δείχνει την ανάγκη του κόσµου να αντιδράσει. Και ταυτόχρονα και το έλλε...

του Δημήτρη Σαραντάκου Πριν από ένα χρόνο δημοσιεύθηκε στο «Εμπρός» σημείωμά μου με τον τίτλο « Είναι η βία η μαμή της Ιστορίας ; », που από κάποιους θεωρήθηκε περίπου βλάσφημο, αφού δεν αποδεχόταν ως θέσφατο κάτι που είχε πει ο γέρο Κάρολος (άσε που έκανα λάθος και απέδωσα τη ρήση όχι στο Μαρξ αλλά στον Έγκελς). Το ζήτημα είναι τι ορίζουμε ως βία; Γιατί βία είναι οι χουλιγκανισμοί στα γήπεδα, βία είναι και οι καταστροφές που προκάλεσαν οι νεαροί που διαμαρτυρήθηκαν για τη δολοφονία του Αλέξη, βία αποτελούν τα φαινόμενα του προπηλακισμού και των χειροδικιών κατά επιφανών εκπροσώπων του πολιτικού συστήματος, που πολλαπλασιάζονται τελευταία. Όλα αυτά όμως τα βίαια φαινόμενα, όσο και αν τα υπερτονίζουν τα εξωνημένα Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού, είναι παράγωγα και όχι γενεσιουργά στοιχεία. Γενεσιουργός πηγή της βίας είναι η νόμιμη βία που ασκεί το εκάστοτε κράτος. Άλλωστε ο Μαξ Βέμπερ, αν δεν κάνω λάθος, είπε πως το κράτος έχει το μονοπώλιο της βίας. Στην περιοχή της βίας κάθε εξουσία είναι...

του Άρη Δαβαράκη Δεν ξέρω αν το έχετε «πιάσει» κι εσείς στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα, καθώς, ώρα με την ώρα, πλησιάζει η στιγμή της αλήθειας για την «Γ’ Ελληνική Δημοκρατία» μας, εγώ πάντως το εισπράττω συνέχεια και από παντού : Σαν να έχουμε κλείσει το μάτι ο ένας στον άλλον και να το έχουμε συμφωνήσει ότι, στο μέτρο που περνάει από το χέρι μας, μονοκομματική κυβέρνηση Πρωθυπουργικού μοντέλου, προερχόμενη ή στηριγμένη από τα υπάρχοντα κόμματα δεν θα ξαναδούνε οι Πασοκονουδούδες. Ίσως οι συνθήκες μας αναγκάσουν για ένα διάστημα να ανεχθούμε μια μεταβατική «κυβέρνηση συνεργασίας», μέχρι να πάρει ξεκάθαρη μορφή η νέα εποχή για την Ελλάδα και να «βγούνε μπρός» όσοι έχουνε τον ενθουσιασμό, τις ιδέες, την τεχνογνωσία, το πάθος, την πίστη και τον έρωτα που είναι τα απαραίτητα συστατικά για την οικοδόμηση μιας άλλου είδους κοινωνίας – στην οποία, σε πολιτικό επίπεδο, στην διαχείριση και τα δημοσιονομικά δηλαδή, δεν θα συμμετέχει σχεδόν κανένας από τους σημερινούς «επαγγελματίες» πολιτικούς πο...

Του Τάσου Παππά Από ορισμένα σήματα που εκπέμπει το σύστημα εξουσίας καταλαβαίνεις πότε αισθάνεται απειλούμενο. Η χρήση παραδειγμάτων  από το παρελθόν, η βολική ερμηνεία τους και η προσπάθεια να προσαρμοστούν στη συγκυρία είναι ένα κλασικό κόλπο. Τις τελευταίες μέρες σε δύο περιπτώσεις η κυβέρνηση επιχείρησε να αξιοποιήσει πλευρές της σύγχρονης ιστορίας προκειμένου να συσπειρώσει το στράτευμα πειθαναγκάζοντάς το και να αποτρέψει την εκδήλωση φυγόκεντρων τάσεων. Ξαφνικά  υπουργοί και στελέχη της κυβερνητικής παράταξης θυμήθηκαν την αποστασία του 1965 και άρχισαν να την προβάλουν σαν μπαμπούλα προκειμένου να καταγγείλουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι είτε παραιτήθηκαν είτε σκέφτονταν να υποβάλλουν τις παραιτήσεις τους, ενώ στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα υπήρχε και η υποψία ότι ορισμένοι θα έθεταν θέμα πρωθυπουργού στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας. Επειδή όμως  αποστασία χωρίς χρηματισμό από σκοτεινά κέντρα είναι σαν τη σκορδαλιά χωρίς σκόρδο, κυκλοφόρησε και η άποψ...

του Κώστα Καίσαρη ΟΙ κακοί είναι ήδη στη ΓΑΔΑ. Οι καλοί έχουν ήδη βάλει θέμα παραίτησης Μαρινάκη και Μποροβήλου από τη Super League. Oι Πηλαδάκης και Θεοδωρίδης φωνάζουν να μην επικυρωθεί στο σημερινό συμβούλιο η βαθμολογία. Και πολύ καλά κάνουν. Αν, σου λέει, ρίξει κατηγορία ο αθλητικός δικαστής Καβάλα και Βόλο, θα τη σκαπουλάρουμε εμείς. Αν όμως επικυρωθεί η βαθμολογία, ανεβαίνουν άλλοι δύο από τη Football League. Είναι κι αυτές οι επιμέρους μάχες σε ό,τι έχει να κάνει με το μέγα σκάνδαλο. Κι ήταν λογικό Παναθηναϊκός και ΑΕΚ να καταθέσουν πρόταση μομφής κατά του Μαρινάκη ώστε να φύγει από την προεδρία της Super League. Οταν είσαι στη λίστα των κατηγορουμένων, όταν σου έχει απαγορευτεί η έξοδος από την Ελλάδα, προκύπτει θέμα ηθικής τάξεως. Το τεκμήριο της αθωότητας είναι δεδομένο, αλλά όπως είπε κι ο Μπιτσαξής «η πολιτεία για να μπορεί να συνομιλεί με πρόσωπα που βρίσκονται σε θεσμικά όργανα του ποδοσφαίρου πρέπει να μην είναι κατηγορούμενοι και θα ήταν καλύτερα να παραιτηθούν». Ο ...