ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Του Κώστα Βαξεβάνη Δυό πόρτες έχει η ζωή, το λέει και το τραγούδι. Εκτός αν πρόκειται για τη διαπλοκή η οποία μπαινοβγαίνει από μία και μάλιστα περιστρεφόμενη. Δεν μιλάμε για τη εγχώρια μόνο διαπλοκή η οποία είναι φορέας του οικονομικού πρωτογονισμού της αρπαχτής, αλλά για ένα διεθνές σύστημα που ανακυκλώνει ανθρώπους στην εξουσία, σε επιχειρήσεις και διάφορους φορείς “κοινωνικής προσφοράς”, εξυπηρετώντας τα ίδια πάντα συμφέροντα. Το φαινόμενο είναι γνωστό ως “περιστρεφόμενη πόρτα”. Πρόσωπα που κατέχουν θέσεις εξουσίας στη διοίκηση, αποχωρούν από τις θέσεις αυτές και μεταπηδούν επί (παχυλό) μισθό στον ιδιωτικό τομέα τον οποίο ως πρόσφατα θεωρητικά ήλεγχαν ή “ρύθμιζαν”. Βγαίνουν θεωρητικά από το δωμάτιο της εξουσίας αλλά  επιστρέφουν από την ίδια πόρτα με άλλους όρους, διατηρώντας την ισχύ τους και κυρίως την πρόθεσή τους να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες πολιτικές και συμφέροντα. Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης Corporate Europe Observatory, το σύνδρομο της π...

του Γιώργου Καρελιά Καθόμαστε στον καναπέ μας και βλέπουμε τις εικόνες. Ανθρωποι στη θάλασσα, επιπλέουν πτώματα. Αλλοι άνθρωποι τους περιμαζεύουν, παιδιά ξεπαγιασμένα. Συγκίνηση, θυμός, οργή. Αρχίζει, μήπως, να μας γίνεται συνήθεια; Ανατριχίλα. «Πρέπει να ληφθούν μέτρα για να ανασχεθούν οι προσφυγικές ροές», λέει η «πολιτικώς ορθή» γλώσσα των πολιτικών. «Αυτό που γίνεται είναι έγκλημα», φωνάζει ένας από τους ανθρώπους που μαζεύει ανθρώπους από τη θάλασσα. Όλα τα εγκλήματα έχουν αυτουργούς, φυσικούς και ηθικούς. Και συνεργούς. Και δεν είναι μόνο οι αδίστακτοι δουλέμποροι, που στοιβάζουν τους ανθρώπους σε βάρκες εν πλήρη συνειδήσει ότι μπορεί να πνιγούν. Ούτε μόνο η κυβέρνηση του Ερντογάν, που αφήνει τους δουλέμπορους να διαπράττουν αυτό το έγκλημα. Πριν από τα καθημερινά εγκλήματα, που διαπράττονται στα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου, έχει διαπραχθεί ένα μεγαλύτερο έγκλημα στις πατρίδες αυτών των ανθρώπων. Ειδικά η πολύπαθη Συρία βομβαρδίζεται από όλες τις πλευρές: Αμερ...

του Νίκου Σαραντάκου Το ιστολόγιο αγαπά πολύ τον Μποστ και συχνά πυκνά παρουσιάζει σκίτσα του. Εδώ και καιρό έχω καθιερώσει να δημοσιεύω περίπου μια φορά το μήνα ένα σκίτσο για ένα γεγονός που συνέβη πριν από 50 χρόνια, αλλά σήμερα θα σπάσω αυτή την παράδοση διότι το σκιτσο που θα παρουσιάσω αφορά ένα γεγονός που ξανάρχεται στην επικαιρότητα ύστερα από 53 ή 55 χρόνια: εννοώ τις (υποτιθέμενες ή όχι) σχέσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή κατά την Κατοχή με τους Γερμανούς κατακτητές. Θα ξέρετε ίσως ότι ο Μαξ Μέρτεν, ο Γερμανός χασάπης των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, ανώτερος δημόσιος υπάλληλος επί Δυτικής Γερμανίας στη δεκαετία  του 1950, ήρθε στην Ελλάδα το 1959 ως τουρίστας, πιάστηκε, καταδικάστηκε και μετά αμνηστεύτηκε (τον Νοέμβριο του 1959) και γύρισε στη Γερμανία. Λίγο αργότερα,  τέλη Σεπτεμβρίου 1960, έκανε δηλώσεις στο περιοδικό Σπίγκελ και σε μια εφημερίδα του Αμβούργου, σύμφωνα με τις οποίες ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, ο υπουργός εσωτερικών Τάκος Μακρής και η γυναί...

  Όπως πάντα, επίκαιρος, συνεπής και περιεκτικός κυκλοφορεί ηλεκτρονικά η μηνιαία καλή εφημερίδα των Αμπελοκήπων και της Νέας Μενεμένης, ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ.  Εφοδιασμένος με πολλά και σημαντικά κείμενα γνωστών αρθρογράφων, ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ προβάλλει όλη την σημερινή κατάσταση που βιώνουμε οι Έλληνες στον καιρό της Μεγάλης Κρίσης. Ξεφυλλίστε τον ΚΑΤΟΙΚΟ και διαβάστε κείμενα των: Στάθη Σ. Γιώργου Ε. Γιακουμίδη Τάσου Παππά Λάκη Λαζόπουλου Ξένιας Κουναλάκη Δημήτρη Δανίκα Χάρη Παυλίδη και Δημήτρη Σούλτα Διαβάστε επίσης τις τοπικές ειδήσεις και τα προβλήματα των δημοτών μας καθώς βέβαια και την πανελλήνια πρωτοτυπία του δήμαρχου Λάζαρου Κυρίζογλου, που "τίμησε" τα θύματα του 1940 και της Γερμανικής Κατοχής, βάζοντας τα απορριμματοφόρα του να παρελάσουν! Ολόκληρος ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ με ένα κλικ εδώ:   Κυκλοφορεί ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ Νοεμβρίου 2015

γράφει ο Κώστας Καίσαρης 28η Οκτωβρίου 1940. Πόλεμος. 12 Οκτωβρίου 1944, η απελευθέρωση της Αθήνας. Στη συνέχεια, τα Δεκεμβριανά. Πώς η μνήμη γίνεται ιστορία. Η γενιά η δικιά μου είναι από τις τελευταίες που έχει ακούσει για πόλεμο. Για Κατοχή. Για εμφύλιο. Ο πατέρας μου, ο Θύμιος, ήταν γεννηθείς το 1910. Είχε να μου λέει ιστορίες. Καθώς μάλιστα είχε κάνει στην Κατοχή και φυλακή, από μια απεργία στο εργοστάσιο όπου δούλευε: «Τρίτη, Πέμπτη μακαρόνια, φάτε μάγκες, βγάλτε χρόνια». Ιστορίες και για τα Δεκεμβριανά. Τις μάχες σε Καλλιθέα και Πετράλωνα. Η μητέρα μου, η Παναγιώτα, γεννηθείσα το 1924, είχε να μου λέει για τα Δεκεμβριανά. Οταν έξω από το σπίτι μας στα Πετράλωνα, οι Ελασίτες είχαν σφάξει μπροστά στα μάτια της δυο Χίτες! Να είσαι είκοσι χρονών δηλαδή, σε μια εποχή όπου δεν είχε διαδοθεί ο κινηματογράφος, και να βλέπεις να σφάζουνε δύο ανθρώπους. Μία με το μαχαίρι στην καρωτίδα και πάρτον κάτω. Το Θησείο, λόγω Γρίβα, ήταν το άντρο των Χιτών, ενώ στα Πετράλων...

  του Αριστείδη Χατζή Τα στοιχεία που ανακοίνωσε ο ΟΟΣΑ είναι συγκλονιστικά. Η πτώση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα από το 2007 έως το 2015 έφτασε το 27,5%. Η ανεργία παραμένει σε ανεμοδαρμένα ύψη και αναμένεται (μετά την εν εξελίξει φοροκαταιγίδα) να αυξηθεί κι άλλο. Καθώς μπαίνουμε στο 2016, όχι μόνο δεν υπάρχει προοπτική ανάκαμψης αλλά είναι βέβαιο πως η κατηφόρα θα συνεχιστεί, ίσως και πιο απότομα. Στη διάρκεια του επόμενου χρόνου θα φλερτάρουμε με τα δύο τρομακτικά τριαντάρια: σωρευτική πτώση του ΑΕΠ κατά 30% και ανεργία 30%, διπλάσια για τους νέους. Αυτά είναι νούμερα που συναντά κανείς σε χώρες μετά από πόλεμο, ιδίως μετά από πόλεμο που έχουν χάσει. Πώς θα θυμούνται τα παιδιά μας μετά από δεκαετίες αυτήν την περίοδο; Με ποιον τρόπο θα ερμηνεύουν οι ιστορικοί αυτήν την «ειρηνική καταστροφή»; Ποιοι θα θεωρηθούν υπεύθυνοι γι’ αυτό το έγκλημα; Όλα αυτά είναι ενδιαφέροντα ερωτήματα αν και τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές. Ο βασικός υπεύθυνος είναι το πολιτικ...

του Νίκου Κτιστάκη Ε ίχε πέσει πριν τρία χρόνια μία πρόταση για τα χρεωμένα νοικοκυριά που έχουν κόκκινα στεγαστικά δάνεια, που αν η κυβέρνηση Σαμαρά δεν είχε τόση ατολμία, θα είχαμε απαλλαχθεί από το πρόβλημα. Για τη σημερινή ούτε καν αξίζει να μπούμε σε σχολιασμό, αφού οι στρουθοκάμηλοι συριζανέλ ξέρουν μόνο να ροκανίζουν το χρόνο έως ότου εμφανιστούν τα προβλήματα. Η πρόταση έλεγε οι τράπεζες να αποκτήσουν την κυριότητα των ακινήτων, με ρητή υποχρέωση να τα ενοικιάζουν στους οφειλέτες τους με λογικό ενοίκιο (λίγο χαμηλότερα από τις τρέχουσες τιμές της αγοράς) και με τη συμφωνία αν κάποτε ο οφειλέτης-ενοικιαστής αποκτούσε στο μέλλον οικονομική δυνατότητα να είναι προνομιακός αγοραστής. Αυτή η τολμηρή και εύστοχη πρόταση ικανοποιούσε όλα τα μέρη των εμπλεκόμενων. Από τη μία οι τράπεζες εμπλουτίζουν τους ισολογισμούς τους με ακίνητη περιουσία (μη ρευστοποιήσιμη αλλά υπάρχουσα στο πάγιο ενεργητικό) και αποκτούν τη σχετική ρευστότητα από την καταβολή των ενοικίω...

του Παντελή Μπουκάλα Ούτε πολιτικά νοητό είναι ούτε ηθικά θεμιτό, αλλά εντέλει ούτε και αποτελεσματικό, να τεμαχίζεται το προσφυγικό πρόβλημα σε τρία ή περισσότερα κομμάτια: βαλκανική οδός διέλευσης, ιταλική οδός, διέλευση διά του Καλαί κ.ο.κ. Ευρωπαϊκή Ενωση εξακολουθεί να αποκαλείται η συμμαχία των 27 χωρών, παρότι είναι οφθαλμοφανής η ηγεμόνευσή της από τη Γερμανία, αλλά και η ύπαρξη χωρών που εικάζουν ότι θα διευκολύνουν τα συμφέροντά τους αν δορυφοροποιηθούν οικειοθελώς πέριξ του γερμανικού κέντρου. Μια σύνοδος για το προσφυγικό, λοιπόν, οργανωμένη από την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι εξαρχής κολοβή χωρίς τη συμμετοχή της Ιταλίας αλλά και της Γαλλίας, αν βέβαια ο κύριος στόχος της είναι η μέριμνα για τους πρόσφυγες και όχι η διαχείριση ή η εκτόνωση εσωτερικών πολιτικών προβλημάτων κάθε χώρας και των ηγετών της. Ακόμα όμως κι αν δεχτούμε ότι τούτη τη στιγμή προέχει η αντιμετώπιση όσων προβλημάτων σχετίζονται με τη «βαλκανική οδό», είναι ακατανόητη η μη πρόσκληση της Τ...

του Γιάννη Αντωνόπουλου Η στρατιωτική εισβολή της φασιστικής Ιταλίας εναντίον της Ελλάδας, σχεδόν ταυτόχρονα με την απόρριψη του ιταλικού τελεσιγράφου από τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά τα ξημερώματα της 28/10/1940, προκάλεσε μια άνευ προηγουμένου συσπείρωση του ελληνικού λαού, έναν πρωτοφανή πατριωτικό ξεσηκωμό. Ο πατριωτικός ενθουσιασμός, ο οποίος γιγαντώθηκε μετά τις πρώτες στρατιωτικές νίκες, κατέκλυσε τις σελίδες των εφημερίδων, τις συχνότητες των ραδιοφώνων και τις θεατρικές επιθεωρήσεις. Το χιούμορ, η γελοιοποίηση και ο εξευτελισμός του εχθρού υπήρξαν τα πλέον ισχυρά όπλα του ψυχολογικού πολέμου, που έλαβε χώρα στα μετόπισθεν της πολεμικής αναμέτρησης των αλβανικών βουνών. Στην κατεύθυνση αυτή, της περιπαικτικής διάθεσης του ελληνικού λαού απέναντι στην ιταλική επίθεση που δέχτηκε η χώρα στις 28 Οκτωβρίου 1940, κινήθηκε από την πρώτη στιγμή η επίσημη ελληνική προπαγάνδα. Από όλα τα είδη προπαγάνδας που επιστρατεύτηκαν, εξαιρετικά αποτελ...

του Νίκου Σαραντάκου Καθώς πλησιάζει η 28η Οκτωβρίου, σκέφτηκα σήμερα, που είναι Κυριακή, μέρα αφιερωμένη στη λογοτεχνία, να βάλω μερικές σελίδες από το ημερολόγιο ενός μεγάλου ποιητή που έζησε από πολύ κοντά τα γεγονότα του πολέμου. Θα καταλάβατε ίσως, από το επίρρημα, ότι εννοώ τον Γιώργο Σεφέρη ο οποίος, σαν ανώτατος διπλωμάτης που ήταν, παρακολούθησε από κοντά το διπλωματικό παρασκήνιο της περιόδου -και ταυτόχρονα κρατούσε εκτενείς ημερολογιακές σημειώσεις, που έχουν εκδοθεί (Εννοώ τις πολύτομες  Μέρες . Ο Σεφέρης κρατούσε και το  Πολιτικό ημερολόγιο , σε δύο τόμους, με καταχωρήσεις αυστηρά υπηρεσιακού-πολιτικού χαρακτήρα, αλλά για τους πρώτους μήνες του πολέμου του 1940-41 δεν έχει καμιά καταχώρηση σε αυτό). Στο Διαδίκτυο υπάρχει η εγγραφή που αφορά την πρώτη μέρα του πολέμου, εδώ μεταφέρω το κείμενο αυτό (έχω κάνει αντιπαραβολή με το πρωτότυπο) καθώς και μερικές ακόμα εγγραφές του Σεφερη από τον Γ’ τόμο του ημερολογίου του. Φυσικά, ο Σεφέρης στις 28 Οκτωβρίου...