ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Του Αλέκου Π. Ζάννα* Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013 στη Θεσσαλονίκη. Το πρωί, αεροπλάνα της Πολεμικής Αεροπορίας με το χορηγικό καύσιμο κάνουν «περάσματα» πάνω από την πόλη και σε πολύ χαμηλό ύψος. Ο θόρυβος εκκωφαντικός, τα ντεσιμπέλ σίγουρα πάνω από τα όρια. Σε ό,τι αφορά τη δημόσια υγεία, οι δημοτικοί και περιφερειακοί άρχοντες κάνουν την πάπια. Πρέπει να είναι ευχαριστημένοι με την παρέλαση που φέτος θα γίνει με πλήρη ανάπτυξη. Και φυσικά μες στην καλή χαρά και ο αρμόδιος υπουργός που κατάφερε και έκανε μια παρέλαση «όπως παλιά». Για τον χορηγό των καυσίμων πιθανόν η χορηγία να μην κοστίζει και πολλά. Ισως και να βγαίνει κάποιο κέρδος από τη φοροαπαλλαγή. Κόστος σαφώς λιγότερο από το αν έδινε το αντίτιμο των καυσίμων (φορολογημένο ή αφορολόγητο) σε ένα από τα παραπαίοντα νοσηλευτικά ιδρύματα του Αδώνιδος. Ή αν έδινε τα καύσιμα για τη θέρμανση κάποιων από τους συμπολίτες μας. Το ίδιο βράδυ στα μπαράκια της Συγγρού βλέπουμε καμιά δεκαπενταριά μαθητές στης Σχολής Μονίμων...

του Κώστα Γιαννακίδη Τη στιγμή που η μικρή μαθήτρια άρχισε να κλαίει, εγώ κοίταζα κάτι άλλο στον υπολογιστή. Σήκωσα τα χέρια από το πληκτρολόγιο και τα μάτια από το κομπιούτερ. Πήρα τον σπαραγμό της και τον έκανα αναστεναγμό. Και φοβάμαι ότι πρέπει να κάνετε το ίδιο και εσείς. Οι Πρωταγωνιστές ήταν για τα «ελληνάκια» της Αλβανίας. Όμως τα εισαγωγικά δεν έχουν θέση εδώ. Ελληνόπουλα είναι, που ξεριζώθηκαν βίαια. Πήγαν σε μία πατρίδα που δεν γνωρίζουν, αφήνοντας μία πατρίδα που δεν θέλει να τα αναγνωρίσει. Η ιστορία τους τείνει να γίνει συνηθισμένη. Πρόκειται για τα παιδιά των Αλβανών μεταναστών που ήρθαν στη χώρα τη δεκαετία του '90. Μητρική τους γλώσσα είναι τα ελληνικά, τα αλβανικά ήταν για το σπίτι. Πήγαν σχολείο στην Ελλάδα, φύτεψαν όνειρα στην Ελλάδα, αλλά η κρίση υποχρέωσε τους γονείς να επιστρέψουν στην Αλβανία - δείτε την εκπομπή για να συνδέσετε την ιστορία με πρόσωπα. Τυπικά πρόκειται για Αλβανούς που επιστρέφουν σπίτι τους. Όμως είναι χαμένοι Έλληνες. Καλοί, χαμ...

Με πλούσια και ενδιαφέρουσα όπως πάντα, ύλη κυκλοφορεί ηλεκτρονικά από σήμερα η τοπική μας εφημερίδα ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ Αμπελοκήπων - Μενεμένης. Ενημερωθείτε για τα τοπικά νέα που αφορούν στις δράσεις του δήμου, του Συλλόγου Γονέων του καλλιτεχνικού Γυμνασίου, της "Πρωτοβουλίας Κατοίκων Αμπελοκήπων" καθώς και τις αντιρρήσεις της δημοτικής παράταξης "Πολίτες σε Δράση". Διαβάστε επιλεγμένα κείμενα των: Νίκου Μπογιόπουλου Θανάση Καρτερού Ηλία Σταμπολιάδη το κουτί της Πανδώρας Γιώργου Γιακουμίδη Χρήστου Γιανναρά Φρέσκος - φρέσκος και σπαρταριστός ολόκληρος ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ  με ένα ποντικίσιο κλικάκι εδώ:  Ο ΚΑΤΟΙΚΟΣ Νοεμβρίου 2013

της Laure Delair Είτε πρόκειται για την δουλειά μας, την οικογένειά μας, τους αντιπροσωπευτικούς μας θεσμούς, καμία σφαίρα της κοινωνίας μας δε βρίσκεται στο απυρόβλητο της παλιότερης σχέσης κυριαρχίας του κόσμου:  αυτής του ενός φύλου επί του άλλου . Η νεότητα μάλιστα είναι ιδιαίτερα ευάλωτη. Τα  στερεότυπα   παγιώνονται   μεταξύ  16  και  30  ετών . Τότε επίσης είναι που εμφανίζονται τα πρώτακρούσματα βίας. Μεταξύ αυτών,  η πορνεία, η απαγόρευση της οποίας θα συζητηθεί μέσα στο 2013.  Πρόκειται για μια θετική εξέλιξη. Είναι πράγματι καιρός να ανοίξουμε ένα δημοκρατικό διάλογο που υπερβαίνει τα στερεότυπα και αποκαθιστά μια σειρά από αλήθειες. Η πορνεία, που παγιδεύει γυναίκες και άνδρες, συχνά ισοβίως, ισοδυναμεί με τη θανατική τους καταδίκη. Η διατύπωση μοιάζει υπερβολική διότι τα στοιχεία είναι ανηλεή.  Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τ...

του Στάθη Σ. Πού φθάσαμε! να υπερασπίζεται η Αριστερά τις ιδιοκτησίες για να μη μας τις φάνε οι Τράπεζες! Αυτό κι αν είναι ρεφορμισμός! Καλημέρα σας!  Οταν σας κόβουν τον μισθό, σας  σέβονται  και σας  λογαριάζουν ; Εσείς γιατί τους  λογαριάζετε ; Οταν σας φορολογούν σαν  Οθωμανοί  κι όταν βουτάνε τη δημόσια περιουσία σαν  ναζί κατακτητές  για να την ξεπουλήσουν σαν  μαυραγορίτες της κατοχής , σας έχουν για κάτι περισσότερο από «ανθρώπινους πόρους»; Εσείς γιατί τους αντιμετωπίζετε ως  νόμιμη κι εκλεγμένη εξουσία; Για αυτά  που  κάνουν τώρα  εκλέχθηκαν ή σας  εξαπάτησαν  με ένα άλλο  πρόγραμμα , το οποίον ουδέποτε - κι αυτό απεδείχθη - είχαν σκοπό να εφαρμόσουν; Οταν παραβιάζουν μονίμως, συστηματικώς και με επιμονή το  Σύνταγμα,  δεν ασκούν εναντίον σας  κατάφωρη  και  παράνομη  και  δόλια  βία; Εσείς  γιατί πρέπει «να καταδικάζετε τη βία απ...

Σαν σήμερα στις  30 Οκτωβρίου του 1988  φεύγει από τη ζωή ο μεγάλος ποιητής, Τάσος Λειβαδίτης. Με έντονη πολιτική δραστηριότητα στο χώρο της Αριστεράς, στην πρώτη φάση της καριέρας του, η ποίησή του επαναστατική... Με τα έργα του σηματοδοτεί την πρώτη μεταπολεμική γενιά των Ελλήνων ποιητών.  «Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων / Εμείς καθόμασταν τα βράδια Και ζωγραφίζαμε σκηνές απ' την αυριανή ευτυχία του κόσμου / Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας» (Τ. Λειβαδίτης Σημαίες) Γόνος του Λύσανδρου Λειβαδίτη και της Βασιλικής Kοντοπούλου, ο Τάσος Λειβαδίτης γεννήθηκε (20 Απριλίου 1922) και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 1940 εγγράφεται στη Νομική Σχολή του Πανεπιστήμιου της Αθήνας, όμως την εγκαταλείπει γρήγορα και αφοσιώνεται στην Αντίσταση.  Κατά τη διάρκεια της κατοχής οργανώνεται στην Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων, τη γνωστή σε όλους μας EΠON. Στην καρδιά της Κατοχής, το 1943, χάνει τον πατέρα του, ενώ 8 χρόνια αργότερα, το 1951, χάνει και τη μητέρα του ευρισκόμ...

του Κωστή Παπαγιώργη Ό,τι κάνει ο ποδοσφαιριστής, κατά κανόνα είναι ένα τέχνασμα κατά του αντιπάλου. Γι’ αυτό λέμε για κάποιον φοβερό τριπλέρ ότι ο αντίπαλός του «έκανε εμετούς», «ξέχασε ποιος είναι», «έχασε το τόπι» και άλλα παρόμοια. Ο Βάσια, όπως ήταν το χαϊδευτικό του, ήταν τσάμπιον στις απροσδόκητες κινήσεις εντός γηπέδου. Λόγου χάρη, έβλεπε δύο αμυντικούς που είχαν στήσει φράγμα για να τον ανακόψουν. Τι έκανε ο Βάσια; Χτυπούσε την μπάλα με τη φτέρνα και περνούσε ανάμεσα στους δύο αμυντικούς χωρίς να έχει ανάγκη - αυτό κυρίως - το κλασικό τζαρτζάρισμα που δίνει δικαίωμα στους δυνατούς, άλλα άτεχνους αμυντικούς. Ουσιαστικά, μεταμόρφωνε τους αμυντικούς σε δέντρα που ενίοτε συγκρούονταν μεταξύ τους. Είναι γνωστός ο αγώνας με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη όπου ο Βάσια έκανε τα μύρια όσα. Ονόματα δεν χρειάζεται να πούμε, αλλά ο τρόπος που «πάτησε» τη μεγάλη περιοχή, η εκλογή πολύ μικρών βημάτων, σε συνδυασμό με ταχύτατες κινήσεις που έκαναν τους δύο κεντρικούς αμυντικούς να σ...

του Νίκου Μπογιόπουλου Άσχετο (;):  Το Φεβρουάριο του 1849 ο Μαρξ οδηγήθηκε από τους κυβερνώντες στο δικαστήριο διότι η υπό τη διεύθυνσή του Εφημερίδα του Ρήνου τασσόταν υπέρ της μη πληρωμής των ληστρικών φόρων από τους πολίτες. Το δικαστήριο αθώωσε τον Μαρξ. Αυτά βέβαια δεν έχουν καμία σημασία στην Ελλάδα του κ. Στουρνάρα, αφενός διότι τα έλεγε ο Μαρξ που ήταν κομμουνιστής, αφετέρου διότι το δικαστήριο που αθώωσε τον Μαρξ ήταν κάπου στη Γερμανία… Ας έρθουμε τώρα στα δικά μας. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η φοροληστεία που υφίσταται ο ελληνικός λαός (και για το μέγεθος της οποίας θα μιλήσουμε στη συνέχεια) διαπράττεται με τακτικές… οθωμανικού τύπου. Η κατηγορία είναι βαριά. Εμείς, ως στήλη και ως άνθρωποι, παρότι και χαράτσια έχουμε, και κατασχέσεις μισθών, συντάξεων ακόμα και επιδομάτων ανεργίας έχουμε για οφειλές στην εφορία, παρότι και κατασχέσεις ακινήτων και πλειστηριασμούς (θα) έχουμε, εντούτοις αρνούμεθα διαρρήδην την παραπάνω κακόβουλη κριτική εναντίον της κυβερν...

του Γεώργιου Π. Μαλούχου Στα... “μαλακά” έπεσε ο συνάδελφος Νίκος Μπογιόπουλος: από το ΚΚΕ απλώς τον απέλυσαν. Δεν τον έκαψαν λ.χ. στην πυρά, όπως θα έκανε η Ιερά Εξέταση για το ίδιο ακριβώς “αμάρτημα” στο Μεσαίωνα. Και γιατί τον απέλυσαν; Αιτία αλλά και αφορμή μαζί είναι ότι δεν δέχθηκε να υπογράψει αυτό που το ίδιο το Κόμμα διαρκώς καταγγέλει για τους άλλους, αλλά, ταυτόχρονα, εκείνο εφαρμόζει: τις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Υπήρξε συνεπής. Επρεπε λοιπόν να πληρώσει... Η βαθύτερη αιτία όμως είναι ότι έγραψε βιβλίο χωρίς να τους πάρει την άδεια! Και όχι απλώς έγραψε βιβλίο χωρίς να τους ρωτήσει, αλλά, το χειρότερο, το βιβλίο πέτυχε: έγινε ένα από τα πιο δυνατά μπεστ σέλερ της μνημονιακής εποχής. Αγοράστηκε, διαβάστηκε και συζητήθηκε όσο λίγα στα νέα μαύρα ελληνικά χρόνια. Και, ας σημειωθεί για όσους ίσως δεν το έχουν διαβάσει ακόμα, ότι δεν πρόκειται για κανένα “αιρετικό” βιβλίο που ερχόταν σε αντίθεση με αυτά που (λέει ότι) πιστεύει ο Περισσός. Κάθε άλλο μάλιστα: έδινε, αν...

του Σταύρου Λυγερού ΕΙΝΑΙ ΙΣΤOΡΙΚΑ  αποδεδειγμένο πως, όταν ζορίζουν τα πράγματα, όταν οι κυβερνήσεις χάνουν τα ερείσματά τους στην κοινωνία καταφεύγουν στο ύστατο ιδεολογικό όπλο κάθε εξουσίας, στην προβολή του δόγματος «νόμος και τάξη». Εχοντας μετατραπεί σε εφαρμοστή της πολιτικής του μνημονίου, η κυβέρνηση Σαμαρά έχει στρέψει -όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις- τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών εναντίον της. Για να μετατοπίσουν σε πιο ευνοϊκό πεδίο το κέντρο βάρους της πολιτικής αντιπαράθεσης, οι επιτελείς του Μαξίμου δεν έχουν μόνο υψώσει τη σημαία του νόμου και της τάξης. Εχουν υιοθετήσει μία επιθετική ιδεολογικοπολιτική τακτική εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Πυρήνας αυτής της τακτικής είναι η απαίτηση να καταδικάζεται η βία απ’ όπου κι αν προέρχεται. Τον κατηγορούν ότι, ενώ καταδικάζει σκληρά τη βία της Χρυσής Αυγής, ανέχεται την αριστερή βία. Η κατηγορία δεν είναι παντελώς αβάσιμη. Πράγματι, η Αριστερά τηρεί παραδοσιακά μία επαμφοτερίζουσα σχέση με την πολιτική βία. Δεν θα μπορούσε...