ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

του Γιώργου Δελαστίκ Ανελέητοι και άκρως αποκαλυπτικοί είναι οι αριθμοί που ανακοίνωσε την Τετάρτη η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία, η Eurostat. Μονοσήμαντο το συμπέρασμα: όποια χώρα της Ευρωζώνης υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου πνίγεται αμέσως από την έκρηξη του δημόσιου χρέους της! Την ορθότητα του ισχυρισμού αυτού αποδεικνύει πρώτα πρώτα το γεγονός ότι βάσει των στοιχείων της Eurostat το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος μεταξύ όλων των χωρών, όχι μόνο της Ευρωζώνης αλλά και ολόκληρης της ΕΕ των 28 κρατών, το έχουν οι χώρες του ευρώ που βρίσκονται υπό μνημονιακό καθεστώς. Στις 5 χειρότερες θέσεις βρίσκονται οι 4 μνημονιακές χώρες (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος) συν την Ιταλία. Μετά την παρεμβολή του Βελγίου ακολουθεί η Ισπανία, για να κλείσει η πρώτη χειρότερη επτάδα, αποδεικνύοντας ότι και στις δύο χώρες που ασκείται ήπια μνημονιακή πολιτική χωρίς τυπικά να έχουν υπαχθεί σε καθεστώς Μνημονίου, το δημόσιο χρέος έχει απογειωθεί (Ιταλία, Ισπανία). Είναι πολύ αποκαλυπτικό το γεγον...

Στο βάθος δεξιά (μετά τους δύο ηλικιωμένους κυρίους) διακρίνεται, εμφανώς συγκινημένος, ο Χάρης o Παμπούκης: ο άνθρωπος που πίστεψε ότι μπορούσε να γίνει Αβραμόπουλος του ΠΑΣΟΚ. Παρέστησαν επίσης η λατρεμένη Μαριλίζα, η μαρκησία νταλ Aρα και άλλα φαντάσματα της αυλής του Γιώργου... του Στέφανου Κασιμάτη Δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς. Είναι ο μόνος σύγχρονος Eλληνας που εντάσσεται άνετα στις κατηγορίες «celebrity» και «Royalty» συγχρόνως· και μάλιστα με τα διεθνή κριτήρια. Το πέρασμά του χθες από τη σκηνή της πολιτικής επικαιρότητας -όσο σύντομο ή εφήμερο και αν ήταν- δεν είναι δυνατόν να αγνοηθεί. Ο Γιώργος «the George» Παπανδρέου, ο Γ Α Π που αγαπήσαμε, έβγαλε χθες το ολοστρόγγυλο κεφαλάκι του από την κουρτίνα και μας είπε «peek-a-boo». Θα ήταν ανεπίτρεπτο να προσπεράσω την guest star εμφάνιση ενός τέτοιου πελάτη της στήλης για τον οποίον μόνον αισθήματα ευγνωμοσύνης τρέφω ― ενός από τους λίγους πελάτες που με έχουν κάνει να κλάψω από τα γέλια γράφοντας το κομμάτι για εκείνον...

Του Κώστα Χ. Χρυσόγονου* Οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της συγκυβέρνησης επιχειρούν τις τελευταίες εβδομάδες και εν όψει εκλογών να μας πείσουν πως δήθεν τα μνημόνια «τελειώνουν». Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με τα όσα έχουν συμφωνηθεί με τους δανειστές και μας περιμένουν τους επόμενους μήνες. Ενα χαρακτηριστικό δείγμα είναι οι νέες αλλαγές που προβλέπονται στο επικαιροποιημένο μνημόνιο για τις εργασιακές σχέσεις (βλ. το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της «Εφημερίδας των Συντακτών» στις 24/3/2014, σελ. 6). Σε αυτές περιλαμβάνεται η νέα ρύθμιση τον Σεπτέμβριο του γενικού καθεστώτος των απολύσεων, η οποία στην πράξη μεταφράζεται σε «απελευθέρωση» των ομαδικών απολύσεων. Τον Οκτώβριο θα ακολουθήσει η ψήφιση της νέας συνδικαλιστικής νομοθεσίας, με κεντρικό στόχο «την αποτροπή κάθε αναστάτωσης που θα εμπόδιζε τη λειτουργία των επιχειρήσεων» και τη θέσπιση ενός «ώριμου» πλαισίου δράσεων για τα συνδικάτα. Οπερ εστί μεθερμηνευόμενον, κατάργηση των υπολειμμάτων του ήδη αποδυναμωμένο...

του Γιώργου Κατρούγκαλου* Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε από τη στήλη αυτή ότι το «επίτευγμα» του πρωτογενούς πλεονάσματος, που γιορτάζει η κυβέρνηση, κάθε άλλο παρά αποτελεί λόγο για εορτασμούς. Ακόμη και ο Γιώργος Κύρτσος έχει περιγράψει τη σχετική «πολιτική μυθολογία» (δικός του ο όρος) στην αρθρογραφία του, πριν από την ανακήρυξη της υποψηφιότητάς του για την Ευρωβουλή. Δεν αντανακλά καμιά βελτίωση στην πραγματική οικονομία, δεν οφείλεται στην αύξηση των εσόδων από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, που αποτελεί ιστορικά το βασικό λόγο διόγκωσης των ελλειμμάτων. Αποτελεί αφ' ενός δημιούργημα νέας εκδοχής των Greek statistics και αφ' ετέρου αιματηρό λάφυρο της καταλήστευσης μισθών, συντάξεων και του ξεπουλήματος των υποδομών του κοινωνικού κράτους. Η οικονομία εξακολουθεί να είναι παγιδευμένη στη σπείρα αργού θανάτου που την έχει οδηγήσει η συνταγή του Μνημονίου: το χρέος διογκώνεται, ενώ η παραγωγική βάση της χώρας συνεχίζει να συρρικνώνεται. Ο αποπληθωρισμός του τελ...

του Άκη Κοσώνα Και μέσα στο χάος των εξελίξεων, των ευρωεκλογών χωρίς Ευρώπη και προγράμματα αλλά με γερμανοτσολιάδες, νέους φόρους, μακεδονίες, «μεγάλο τούρκικο πράμα», Σαμπιχά, αίφνης  το βράδυ της Τρίτης, λίγο μετά τις βροχές της ημέρας, χωρίς πολιτικές εκπομπές - φωτοτυπία του εαυτού τους, η Ρεάλ Μαδρίτης έδωσε μεγάλη δωρεάν χαρά στην Ευρώπη των P.I.G.S.     Και στην υπόλοιπη ίσως μια και δεν είναι... απολύτως σίγουρο ότι η Μπάγερν Μονάχου έχει παντού μόνο φίλους! Το βράδυ έγινε πιό ήπιο και χαμογελαστό ακόμα και για όσους δεν μπορούν να κοιμηθούν μετρώντας όσα λείπουν (και είναι πολλά) για το δάνειο, τις κάρτες, τη ΔΕΗ, το ενοίκιο, το φροντιστήριο, τη βενζίνη. Να χάνει η Μπάγερν  μέσα στο Μόναχο 4-0 απο κάποιον (ας είναι και η Ρεάλ φίλοι της Μπαρτσελόνα, ακόμα και η μισητή σας βασίλισσα) είναι παραπάνω απο ευχάριστη έκπληξη.                     ...

του Θανάση Καρτερού Σκεφτείτε ο εισαγγελέας να ζητούσε τη δίωξη υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ γιατί ως βουλευτής κατέθετε ερωτήσεις επ' αμοιβή για λογαριασμό εφοπλιστή, ο οποίος κατέληξε στη φυλακή. Ή να παραβρίσκονταν σύσσωμοι οι βουλευτές και πρώην βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε εκδήλωση του ακραίου εθνικιστικού DEB στη Θράκη. Ή να τολμούσε πολιτικός της Αριστεράς να πει δημοσίως ότι η Κρήτη δεν εξεγέρθηκε το 1821. Ή να μοίραζε προεκλογικά η κυβέρνηση της Αριστεράς επιταγές φιλανθρωπίας, υποσχέσεις προσλήψεων στο Δημόσιο, τακτοποιήσεις αυθαιρέτων στον αιγιαλό. Σκεφτείτε τι θα γινόταν από τα μεγάλα ΜΜΕ σ' αυτές και σε δεκάδες περιπτώσεις σαν κι αυτές. Αλλά τώρα δεν ανοίγει μύτη. Ο Μιχελάκης μπορεί να φροντίζει το άψογο της εκλογικής διαδικασίας χωρίς περισπασμούς, ο Άδωνις μπορεί να παράγει όσους πολιτικούς λαρυγγισμούς θέλει, ο Σαμαράς μπορεί να ψεύδεται όσο τραβάει η όρεξή του, ο Βενιζέλος μπορεί να κάααααθεται πάνω στα ερείπια του ΠΑΣΟΚ. Εκείνοι που ελέγχουν τα μεγάλα ΜΜΕ αποφάσισαν...

του Νίκητα Μυλόπουλου Η «καλή» Θεσσαλονίκη σιχτιρίζει κι εσύ ρωτάς γιατί η πόλη μας μυρίζει Η μεγαλύτερη μάλλον αδυναμία του Σύριζα τα τελευταία χρόνια είναι να αναδείξει την πραγματική πολιτική και τα διακυβεύματά της στον δημόσιο λόγο και χώρο. Ενώ για παράδειγμα ήταν φανερό εξ αρχής ότι ο κύριος στόχος των μνημονίων ήταν η ριζική αναδιάρθρωση των παραγωγικών σχέσεων και –δευτερευόντως- η ιδιωτικοποίηση δημόσιων χώρων και αγαθών, εδώ και 3-4 χρόνια αυτό που θα αποκαλούσαμε «σύστημα» στην Ελλάδα έχει καταφέρει, με διάφορους τρόπους, να μετατοπίζει τη συζήτηση σε δευτερεύοντα ζητήματα, ανώδυνα ως επί το πλείστον, που άπτονται της παραπολιτικής, της επικοινωνίας κλπ. Ένα από αυτά είναι η ανάδειξη των αυτοδιοικητικών εκλογών σε πεδίο φετιχιστικά αυτόνομο, στα όρια της απομόνωσης, άρα και αμόλυντο από το αποκρουστικό μικρόβιο της κεντρικής πολιτικής σκηνής και της ανθρωπιστικής τραγωδίας που αυτό συνεπάγεται. «Τι σχέση έχει ο Δήμαρχος με τα μνημόνια και την ανεργία;» σε ...

του Δημήτρη Δανίκα Δυο τρία πραγματάκια. Σχετικά με την χτεσινή, άκρως ορμητική και οργισμένη, φωνή των ζωντανών «στασιδιών» των Λαικών Αγορών. Οπου καμιά τριακοσαριά νοματαίοι, έξω από την Βουλή, «σφράγισαν» το κέντρο της πρωτεύουσας Πρώτο λοιπόν. Κόβω το σβέρκο μου. Οι περισσότεροι εξ αυτών θα μούτζωναν και θα έριχναν μπινελίκια. Σε οποιαδήποτε άλλη κοινωνική «ομάδα» που στο πρόσφατο παρελθόν «σφράγισε» το κέντρο της Αθήνας. Το ίδιο κάνουν οι σχολικοί φύλακες εναντίον των καθαριστριών. Οι καθαρίστριες εναντίον των σχολικών φυλάκων. Οι εκπαιδευτικοί εναντίον των νοσηλευτών. Οι νοσηλευτές εναντίον των ταξιτζήδων. Και όλοι μαζί εναντίον των τρακτέρ και των αγροτών! Η κοινωνία κομματιασμένη. Το ένα κομμάτι εναντίον του άλλου. Πράγμα που σημαίνει «πολιτικός αυτισμός» και συντεχνιακός φιλοτομαρισμός. Για το συμφέρον μου κάνω ότι θέλω. Ομως την ίδια στιγμή κατηγορώ τον διπλανό μου όταν αυτός χρησιμοποιεί τα ίδια μέσα με τα δικά μου προκειμένου κι εκείνος να προστατεύσει τα συμφέρ...

του Νίκου Φραντζή Η εικόνα που αναδίδεται από το μέτωπο των επιχειρήσεων είναι αδιάψευστος μάρτυς του πόσο απέχει ακόμη η δημοσιονομική βελτίωση, που περιλαμβάνει μειωμένα ελλείμματα και πλεονάσματα, από την πραγματική ανάκαμψη και την καθημερινότητα της αγοράς. Σε αυτήν τη δύσκολη καθημερινή διαχείριση της λειτουργίας των επιχειρήσεων που έχουν συσσωρεύσει ζημιές, υποχρεώσεις και υποφέρουν από τη συνεχιζόμενη έλλειψη ρευστότητας, τα περί εισόδου της οικονομίας σε τροχιά σταθεροποίησης, που επισημαίνονται από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, ακούγονται πολύ μακρινά. Οι διαχειριστικές βελτιώσεις της κρατικής μηχανής φαίνεται να απέχουν πολύ από μια αγορά που τη βαραίνουν έξι χρόνια ύφεσης, χιλιάδες λουκέτα επιχειρήσεων και πάνω απ’ όλα 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, προερχόμενοι στο σύνολό τους από τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Χθες η ICAP έδωσε μια πρώτη εικόνα για τα οικονομικά αποτελέσματα των επιχειρήσεων, όπως αυτά προκύπτουν από ένα ικανό δείγμα λογιστικών καταστ...

του Νίκου Δήμου Θυμήθηκα τον πατέρα μου. Αυστηρός, πάντα απαιτητικός, πάντα άτεγκτος. Του πήγαινα τον μηνιαίο έλεγχο. Δεν έλεγε μπράβο για το δεκαεννιά. Αναρωτιόταν πώς και δεν πήρα είκοσι. «Μία καλή κουβέντα δεν θα του πεις;». Ρωτούσε η μάνα μου. Όχι. Καλές κουβέντες δεν έλεγε. Ούτε στις πρωτιές, ούτε στα βραβεία, ούτε στα επιτεύγματα. Τα θεωρούσε αυτονόητα. «Ο δικός μου ο γιός…». Θυμήθηκα τον πατέρα μου, όταν με ρώτησε κάποιος φίλος: «Μα δεν έχεις κάτι καλό να πεις για τους Έλληνες; Όλο τους κρίνεις και τους κατακρίνεις!». Τη σκέφθηκα δύο φορές αυτή τη φράση. Προβληματίστηκα. Φαίνεται πως τρέφω για τους Έλληνες την ίδια αγαπητική αυστηρότητα που έτρεφε ο πατέρας μου για μένα. Που δεν μου συγχωρούσε αδυναμία και λάθος. Αλλά και που θεωρούσε ότι ο έπαινος μπορούσε να με βλάψει. «Άκουγες πολλά μπράβο», μου είπε αργότερα, «δεν ήθελα να πάρουν τα μυαλά σου αέρα». Ίσως λοιπόν να φταίει για τη στάση μου το γεγονός, ότι οι έλληνες έχουν εισπράξει στην ιστορία τους τέτοιο με...

του Νίκου Σαραντάκου Το Σάββατο που μας πέρασε, πήγα στο ΟΑΚΑ και είδα τον Παναθηναϊκό να κερδίζει 4-1 τον ΠΑΟΚ για τον τελικό του κυπέλλου. Επειδή μάλιστα ο Παναθηναϊκός ήταν τυπικά γηπεδούχος, το σκορ στον φωτεινό πίνακα ήταν ΠΑΟΚ-ΠΑΟ 1-4. Την προηγούμενη φορά που είχα δει αυτές τις δυο ομάδες να αγωνίζονται ήταν το 1979-80 στη Θεσσαλονίκη, και τότε ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει με 2-0. Όπως καταλαβαίνετε, αρχίζει να δημιουργείται ένα πατερνάκι. Σε 35 χρόνια που θα ξαναπάω να τους δω, θα ειδοποιήσω να το παίξετε στάνταρ δύο. Γενικά, στο γήπεδο πηγαίνω πολύ σπάνια, παρόλο που τότε που πήγαινα, πολύ νεότερος, το διασκέδαζα -αν δεν κάνω λάθος, σε αγώνα ποδοσφαίρου είχα να πάω καμιά τριανταριά χρόνια. Σαν φοιτητής, πήγαινα πότε-πότε στο Καραϊσκάκη, στον Εθνικό κυρίως, ή στην Καισαριανή, στον (Εθνικό) Αστέρα, πριν ανέβει πρώτη εθνική -που δεν έμεινε και πολύ. Και προχτές που πήγα, δεν πήγα για να δω το ματς -αν θες να δεις το ματς, κάθεσαι στον καναπέ σου και το βλέπεις στην τηλεόρ...

του Στάθη Σ. Κατηγορήθηκε  ο κ.  Λάκης Λαζόπουλος  από τον κ.  Σταύρο Θεοδωράκη  ότι δεν κάνει  σάτιρα  αλλά  προπαγάνδα . Θα μπορούσα να παραμείνω στις περιορισμένες γνώσεις του κ. Θεοδωράκη για τη σάτιρα -μάλλον προγυμνασιακές- αλλά είναι τουλάχιστον κωμικό να κατηγορεί οποιονδήποτε για προπαγάνδα ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης, όντας ο ίδιος απότοκο, παράγωγο και απολογητής της πιο βαθειάς καθεστωτικής προπαγάνδας.  Ή μήπως  δεν προπαγάνδισε τους βομβαρδισμούς στη Σερβία ο κ. Σ. Θεοδωράκης; Ή μήπως δεν υπήρξε διαπρύσιος απολογητής του  «εκσυγχρονισμού» και του  Σημιτισμού ; (με ολίγας σχετικάς διαφοροποιήσεις, έτσι για ξεκάρφωμα - πολύ   ολίγας ). Γνήσιο τέκνο της εποχής που πρυτάνευσε η  ψευδής ευμάρεια , ο κ. Σ. Θεοδωράκης ασχολήθηκε με θέματα εύκολα και πιασάρικα, ουδέποτε με τα κρίσιμα και τα ζέοντα, τα  «βαρετά»  και τα  «ξύλινα» , με τα οποία καταπιάνεται η «αφορισμένη» πολιτική των λαϊκιστών ...

του Γιώργου Δελαστίκ Εξαιρετικό εκνευρισμό έχει προκαλέσει στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλο η σημερινή παρουσίαση στην Αθήνα του βιβλίου της Μαριλένας Κοππά για την κατάσταση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη της κρίσης. Η ανησυχία του ηγέτη του κάποτε κραταιού κόμματος δεν πηγάζει από το γεγονός ότι η μέχρι προ εβδομάδων ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και συγγραφέας είναι τώρα υποψήφια ευρωβουλευτής της ΔΗΜΑΡ. Το πρόβλημα του Ευ. Βενιζέλου είναι πολύ σοβαρότερο. Συνίσταται στο ότι την παρουσίαση του βιβλίου θα κάνουν αφενός ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Φώτης Κουβέλης, πράγμα φυσιολογικό, και αφετέρου ο... τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου! Δικαιολογημένα έχει πάρει φωτιά το πολιτικό σκηνικό της Κεντροαριστεράς, με δεδομένο το γεγονός ότι ο Γ. Παπανδρέου ούτε καν παρέστη τυπικά στην παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ που o εν ενεργεία πρόεδρός του προσπαθεί να διευρύνει και να συγκαλύψει -ανεπιτυχώς, φευ!- πίσω από την Ελιά.. Η επιλογή του πρώην πρωθυπουργού να στηρίξει εμμέσως...

του Βαγγέλη Λιακόγκονα Ούτε μήνας, πλέον, δεν απομένει από τη -σημαντικότερη κατά πολλούς- εκλογική αναμέτρηση για την ανάδειξη εκπροσώπων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το 1979, οπότε και οι 751 άρχισαν να εκλέγονται άμεσα. Οι συγκεκριμένες εκλογές, αναμφίβολα, θα τελεστούν με άξονα τον  ευρωσκεπτικισμό , αιωρούμενο πάνω από τις χώρες – μέλη της ΕΕ, προεξεχόντων των κρατών αυτών που συμμετέχουν στην Ευρωζώνη. Στις δύο «πτέρυγες» του ευρωσκεπτικισμού, ορθώνονται οι φωνές  αφενός  των χωρών – «αιμοδοτών» του Βορρά , οι οποίες διατείνονται ότι η βοήθεια που προσφέρουν απειλεί, τελικά, την οικονομική τους σταθερότητα και επηρρεάζει αρνητικά την οικονομία τους σε εθνικό επίπεδο. Τουναντίον, οι  κραυγές των χωρών – «αιμοληπτών» , δοκιμαζόμενες από πολιτικές αφαίμαξης και άδικης περιουσιακής αναδιανομής, προβάλουν την αντίληψη μιας τιμωρητικής τακτικής από τους δότες, που τελικά όχι μόνο δεν λειτουργεί συνδρομητικά, αλλά ακυρώνει και τις αξίες πάνω στις οποίες ο...

του Μιχάλη Κουντούρη Του Τάσου Παππά Και τώρα, μετά το πρωτογενές πλεόνασμα και τη διανομή του προεκλογικού μερίσματος, ήρθε η ώρα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για να βγει η ελληνική οικονομία από την κρίση. «Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις». Ωραίες λέξεις. Με προοδευτικό εκτόπισμα. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει ότι είναι απαραίτητες οι μεταρρυθμίσεις; Ολοι, συντηρητικοί, φιλελεύθεροι, νεοφιλελεύθεροι, ριζοσπάστες της Αριστεράς συμφωνούν ότι πρέπει να γίνουν τομές και ρήξεις. Δεν λένε όμως τα ίδια πράγματα όταν η συζήτηση μπαίνει στην ουσία. Για παράδειγμα: Μεταρρύθμιση είναι η επιβολή κανόνων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, μεταρρύθμιση είναι και η πλήρης απελευθέρωση. Μεταρρύθμιση είναι η αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των φτωχών και των μεσαίων στρωμάτων, μεταρρύθμιση είναι και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και των φορολογικών βαρών της εργοδοσίας. Μεταρρύθμιση είναι η θέσπιση κατώτατου εγγυημένου εισοδήματος, μεταρρύθμιση είναι και η γενίκευση της μερικής και κακοπληρ...